Η κλέφτρα των δακρύων

HKleftraTonDakrionEx

Συγγραφέας: Carol Ann Duffy

Εικονογράφηση: Nicoletta Ceccoli

Απόδοση: Αλεξία Βλαχοπούλου

Εκδόσεις: Λιβάνης

Χρονιά έκδοσης: 2016

Ηλικίες: 3+

 

Η Κλέφτρα των δακρύων τριγυρνάει τα βράδια και αφουγκράζεται τους ήχους της πόλης. Δεν την νοιάζουν όλοι οι ήχοι, μόνο το κλάμα. Κάθε φορά που ακούει ένα μωρό ή ένα παιδί να κλαίει, τρέχει να μαζέψει στον ασημένιο, αδιάβροχο σάκο της τα δάκρυα. Μαζεύει όλων των ειδών τα δάκρυα: από θυμό, από ζήλια, από επιμονή, από φόβο, από ενοχή. Μα πιο πολύ από όλα την ενδιαφέρουν τα δάκρυα από θλίψη. Γιατί αυτά λέει είναι τα πιο αληθινά, που αξίζουν όσο και τα διαμάντια κι ακόμα παραπάνω. Τι τα κάνει όμως αυτά τα δάκρυα; Και ποια είναι η κλέφτρα των δακρύων; Μπορούμε να την δούμε ή μήπως είναι αόρατη;

Η βραβευμένη Carol Ann Duffy, ποιήτρια και θεατρική συγγραφέας από την Σκοτία, γράφει μια παραμυθένια ιστορία για τα συναισθήματα και δίνει την ευκαιρία στο παιδί διαβάζοντας το βιβλίο, να τα κατανοήσει, να τα εξωτερικεύσει, να μιλήσει για αυτά στους γονείς του και να καταλάβει τους λόγους για τους οποίους μπορεί να κλαίμε, πως δεν μας έρχονται δάκρυα στα μάτια μόνο εξαιτίας κάποιου θλιβερού γεγονότος, αλλά και από άλλες, λιγότερο σοβαρές, αιτίες. Το βιβλίο συμπληρώνει η αέρινη εικονογράφηση της Nicoletta Ceccoli.

Save

Save

Save

ΜΟΙΡΑΣΕ ΤΟ

Τα ήσυχα βράδια

Η θεματολογία του βιβλίου αυτού περιστρέφεται γύρω από τη νύχτα και απ’ ό,τι συμβαίνει ‘στα σκοτεινά’. Σε τι οφείλεται η ύπαρξη της νύχτας, τι συμβαίνει στο σκοτεινό ουρανό, πως λειτουργεί ο ύπνος, γιατί το μαύρο κυριαρχεί στην όραση του ανθρώπου το βράδυ, ποια η σχέση των ζώων και κάποιων φυτών με τη νύχτα; Αυτές και πολλές άλλες ερωτήσεις που τυχόν έχουμε μεγάλοι και μικροί γύρω από τα λιγότερο φανερά και γνωστά ‘καμώματα της ημέρας’, απαντώνται μέσα σε 19 δισέλιδα.

Ο κύριος Γεμάτος και ο κύριος Αδειανός

Η Christina Bellemo με το απλό, μα βαθιά φιλοσοφικό, κείμενο της κατορθώνει από τις πρώτες μόλις σελίδες του βιβλίου να ανακινήσει τα έντονα, αλλά και τα πιο οικεία συναισθήματα. Με ρήματα όπως «νιώθω», «χρειάζομαι», «φοβάμαι», «συγκινούμαι», που φανερώνουν αμέσως τη συναισθηματική κατάσταση των δύο ηρώων, πετυχαίνει την ταύτιση των αναγνωστών/ριών και παράλληλα τους δίνει τη δυνατότητα να αναστοχαστούν τις έννοιες της συνύπαρξης, της συνδιαλλαγής και της συμπόρευσης.

Όταν ανοίγω τα φτερά μου

Ένα πολύ ιδιαίτερο βιβλίο, εικονογραφικά και θεματικά, είναι αυτό του Marc Majewski, ένας ύμνος στη γονεϊκή αγάπη. Η ιστορία ανοίγει με ένα υπέροχα ανακατωμένο παιδικό δωμάτιο, εκεί που ένα μικρό αγόρι φοράει τα πολύχρωμα φτερά πεταλούδας που μόλις έφτιαξε και βγαίνει ολόχαρο στην εξοχή να παίξει και να “πετάξει”.