Συγγραφέας: Αργυρώ Πιπίνη
Εικονογράφηση: Ίρις Σαμαρτζή
Εκδόσεις: Πατάκη
Χρονιά έκδοσης: 2016
Ηλικίες: 5+
Μια φορά κι έναν καιρό, κάπου εκεί έξω υπήρχε ένα σπίτι. Ενα σπίτι μαραζωμένο από τον καιρό, άδειο, παρατημένο, γκρίζο και λυπημένο. Ενα σπίτι που αναπολούσε τις παλιές του δόξες και τις οικογένειες που κάποτε ζούσαν μέσα του, τα γέλια τους, τα κλάματα, τις φωνές, τις μυρωδιές από το μαγείρεμα, τους ήχους, τα συναισθήματα. Μόνος του σύντροφος στο ταξίδι αυτό προς τη λήθη μια μηλιά που στέκει αγέροχη δίπλα του. Ώσπου μια μέρα, την πόρτα του θα ανοίξει μια νέα οικογένεια. Ενα μικρό αγόρι θα μπει μέσα του μαζί με τους γονείς και το αδερφάκι και θα του δώσουν μια δεύτερη ευκαιρία, ψάχνοντας οι ίδιοι για μια δεύτερη ευκαιρία. Το σπίτι θα ανθίσει όπως ακριβώς ανθίζει και η μηλιά την άνοιξη και θα χαρίσει απλόχερα στους νέους του ενοίκους τα δώρα του.
Το “Καλοκάιρι, φθινόπωρο, χειμώνας, άνοιξη καλοκαίρι” της Αργυρώς Πιπίνη είναι ένα βιβλίο που δεν απευθύνεται αποκλειστικά σε παιδιά, αν και έχει γραφτεί για αυτά. Αν και ο κορμός της ιστορίας του είναι κατά βάση απλός (ένα σπίτι που λυπάται -ναί, γιατί έχει συναισθήματα, επειδή είναι μόνο του, αποκτά μια δεύτερη ευκαιρία να ξαναζήσει την παλιά του αίγλη, όταν στην πόρτα του φτάνει μια νέα οικογένεια για να μείνει σε αυτό), μέσα του κρύβονται βαθιά νοήματα που κάθε ηλικία αντιλαμβάνεται διαφορετικά: μιλάει για την αγάπη, τη συντροφικότητα, τη ζωή, την ελπίδα, την ανάγκη για ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι μας. Αυτή η νέα οικογένεια που δεν ξέρουμε ούτε από που έρχεται, ούτε πως λένε τα μέλη της, βρίσκει στο σπίτι μια νέα πατρίδα, ένα νέο μέρος να ριζώσει. Κι αν τα παιδιά που ακούν την ιστορία θεωρήσουν πως ο πρωταγωνιστής είναι απλώς ένα παιδί που μετακομίζει σε ένα νέο περιβάλλον, ο ενήλικας ίσως δει τα πράγματα λίγο διαφορετικά, λίγο πιό περίπλοκα. Ισως ο πρωταγωνιστής να είναι ένα προσφυγάκι που στο σπίτι αυτό θα βάλει μέσα τα απομεινάρια της παλιάς του ζωής και με σκληρή δουλειά θα την ξαναστήσει, ενώ παράλληλα θα δώσει πνοή στο σπίτι αυτό που το παράτησαν… Ο καθένας ερμηνεύει την ιστορία διαφορετικά, όμως το ρεζουμέ είναι ένα: στη ζωή όλοι έχουμε ανάγκη από μια δεύτερη (και τρίτη και τέταρτη) ευκαιρία για να ανθίσουμε και να κάνουμε και τους γύρω μας να ανθίσουν. Η εικονογράφηση της Ιριδας Σαμαρτζή συμπληρώνει αριστουργηματικά το έργο με φανταστικές λεπτομέριες σε κάθε του σελίδα και χρώματα πολλά, ζωντανεύοντας όχι μόνο την οικογένεια, αλλά το ίδιο το σπίτι, που από σελίδα σε σελίδα ξαναγεννιέται.
