Μικρές κυρίες

Συγγραφέας: Louisa May Alcott
Διασκευή: Αργυρώ Πιπίνη
Εικονογράφηση: Αιμιλία Κονταίου
Εκδόσεις: Διόπτρα
Χρονιά έκδοσης: 2019
Ηλικίες: 5+ (μεγαλόφωνη ανάγνωση), 7+


Η Αμερικανή συγγραφέας Λουίζα Μέι Αλκοτ έγραψε το πιο διάσημό της έργο, χωρισμένο σε δύο τόμους, το 1868 και το 1869. Μέλος κι εκείνη μιας μεγάλης οικογένειας με τρεις αδερφές, η Αλκοτ έγραψε το πρώτο της βιβλίο αντλώντας έμπνευση από τις δικές τους ζωές. Περιγράφει στα δύο αυτά βιβλία τη ζωή των τεσσάρων αδερφών Μαρτς από την παιδική ηλικία ως την ενηλικίωση, μιλώντας παράλληλα για τον Αμερικάνικο Εμφύλιο, για τη φτώχεια, για το πώς η αρετή υπερέχει των χρημάτων, αλλά και για τον τρόπο που η κοινωνία της εποχής αντιμετώπιζε τις γυναίκες και τους περιορισμούς που τους επέβαλε.

Η Τζο, η μία από τις τέσσερις Μικρές Κυρίες Μαρτς, μια ηρωίδα – αντίγραφο ουσιαστικά της ίδιας της Αλκοτ, είναι αυτή που θα αντισταθεί σε αυτές τις κοινωνικές επιταγές και τα ζευγαρώματα, δηλώνοντας ευθαρσώς πως αγαπά οτιδήποτε αγορίστικο: τα αγορίστικα παιχνίδια, τη δουλειά και τους τρόπους τους. Είναι εκείνη που θα παλέψει για να εκδώσει το πρώτο της συγγραφικό πόνημα, που θα αλλάξει το όνομά της από Τζοζεφίν στο πιο “ανδρικό” Τζο για να πουλήσει το βιβλίο της, όπως ακριβώς έκανε και η Αλκοτ, υπογράφοντας πολλές φορές τα κείμενά της με το ανδροπρεπές ψευδώνυμο A. M. Barnard. Αλλά και εκείνη, που παρά τα δικά της πιστεύω και τις αρχές της πάνω στον θεσμό του γάμου, θα αναγκαστεί να ενδώσει στις κοινωνικές πιέσεις της εποχής και να παντρευτεί, όχι τον Λόρι, τη μεγάλη της αγάπη, αλλά τον καθηγητή Φρίντριχ Μπάερ.

Οι Μικρές Κυρίες είναι ένα έργο που μιλά για την ίδια τη ζωή, τους έρωτες, τις μάχες που δίνουμε αλλά και τις απώλειες που πρέπει να υπομείνουμε και τελικά να ξεπεράσουμε. Ο τέσσερις αδερφές, η κάθε μία με τις χάρες της και τα κουσούρια της, έγιναν οι αγαπημένες ηρωίδες πολλών παιδιών που διάβασαν τα βιβλία της Λουίζα Μέι Αλκοτ από την πρώτη εκδοση ως ίσως και σήμερα. Το έργο αυτό έχει διασκευαστεί αμέτρητες φορές σε όλον τον κόσμο, ενώ φέτος είδαμε και εκδόσεις που απευθύνονται σε πολύ μικρά σε ηλικία παιδιά. Αυτή εδώ η έκδοση που κρατάμε στα χέρια μας έχει κάτι που την κάνει να διαφέρει από όλες τις άλλες. Δεν είναι μόνο η εικονογράφηση της Αιμιλίας Κονταίου, που ταιριάζει γάντι στο κείμενο, ούτε το σκληρό εξώφυλλο με τα υπέροχα χρώματά του και τις τέσσερις Μικρές Κυρίες να μας συστήνονται. Είναι κυρίως η διασκευή της Αργυρώς Πιπίνη, που αποδίδει την ουσία της ιστορίας, χωρίς το δικό της κείμενο να στερείται τίποτα από το αρχικό έργο. Αυτή η κινηματογραφική ροή που χαρακτηρίζει το κείμενο της Αργυρώς Πιπίνη χαρίζει στον αναγνώστη μια εμπειρία όμοια με αυτή που θα είχε αν έβλεπε την κινηματογραφική μεταφορά του έργου σε μία σκοτεινή αίθουσα.

Και μια και μιλήσαμε για κινηματογράφο, θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρουμε τις δύο καλύτερες κινηματογραφικές μεταφορές του έργου της Αλκοτ: αυτή του 1994 με τους Winona Ryder στο ρόλο της Τζο, Kirsten Dunst, Samantha Mathis, Trini Alvarado, Claire Danes, Susan Sarandon, Christian Bale και Gabriel Byrne και φυσικά αυτή της Greta Gerwig με πρωταγωνιστές τις Meryl Streep, Saoirse Ronan, Emma Watson, Florence Pugh (όσοι έχετε δει το Little Drummer Girl ξέρετε για ποια μιλάμε), Eliza Scanlon και τον Timothée Chalamet στο ρόλο του Λόρι.

Το βιβλίο της Διόπτρας συστήνεται από τον ίδιο τον εκδοτικό για παιδιά ηλικίας από 8 ετών και πάνω, αλλά θεωρούμε πως είναι εξαιρετικό για μεγαλόφωνες αναγνώσεις ακόμα και σε παιδιά από 5 ετών και πάνω, που απολαμβάνουν μεγάλες ιστορίες.

ΜΟΙΡΑΣΕ ΤΟ

Τα ήσυχα βράδια

Η θεματολογία του βιβλίου αυτού περιστρέφεται γύρω από τη νύχτα και απ’ ό,τι συμβαίνει ‘στα σκοτεινά’. Σε τι οφείλεται η ύπαρξη της νύχτας, τι συμβαίνει στο σκοτεινό ουρανό, πως λειτουργεί ο ύπνος, γιατί το μαύρο κυριαρχεί στην όραση του ανθρώπου το βράδυ, ποια η σχέση των ζώων και κάποιων φυτών με τη νύχτα; Αυτές και πολλές άλλες ερωτήσεις που τυχόν έχουμε μεγάλοι και μικροί γύρω από τα λιγότερο φανερά και γνωστά ‘καμώματα της ημέρας’, απαντώνται μέσα σε 19 δισέλιδα.

Ο κύριος Γεμάτος και ο κύριος Αδειανός

Η Christina Bellemo με το απλό, μα βαθιά φιλοσοφικό, κείμενο της κατορθώνει από τις πρώτες μόλις σελίδες του βιβλίου να ανακινήσει τα έντονα, αλλά και τα πιο οικεία συναισθήματα. Με ρήματα όπως «νιώθω», «χρειάζομαι», «φοβάμαι», «συγκινούμαι», που φανερώνουν αμέσως τη συναισθηματική κατάσταση των δύο ηρώων, πετυχαίνει την ταύτιση των αναγνωστών/ριών και παράλληλα τους δίνει τη δυνατότητα να αναστοχαστούν τις έννοιες της συνύπαρξης, της συνδιαλλαγής και της συμπόρευσης.

Όταν ανοίγω τα φτερά μου

Ένα πολύ ιδιαίτερο βιβλίο, εικονογραφικά και θεματικά, είναι αυτό του Marc Majewski, ένας ύμνος στη γονεϊκή αγάπη. Η ιστορία ανοίγει με ένα υπέροχα ανακατωμένο παιδικό δωμάτιο, εκεί που ένα μικρό αγόρι φοράει τα πολύχρωμα φτερά πεταλούδας που μόλις έφτιαξε και βγαίνει ολόχαρο στην εξοχή να παίξει και να “πετάξει”.