Ένα βιβλίο μια φορά: Θάλεια Καραμολέγκου
Διαβάζοντας την Ιστορία Χωρίς Τέλος του Μίχαελ Εντε είχα την αίσθηση που συχνά με κυριεύει στα όνειρα, όταν πετάω λίγο πάνω από το έδαφος και κάθε φορά η σκέψη μου στο όνειρο μου ψιθυρίζει ενθαρρυντικά: “να, είδες; Μπορείς να το κάνεις! Θα πετάς όποτε θέλεις και όταν ξυπνήσεις!”
