Οι ιστορίες του Κατ Γάτοβιτς: Μυστήριο στη λίμνη Λαμπίκο

Τα καταφέραμε και φτάσαμε στον Σεπτέμβριο, αν και μοιάζει σα να βρισκόμαστε καταμεσής του καλοκαιριού με τέτοια ζέστη. Μαζεύονται σιγά σιγά κι οι γείτονες, γεμίζει κόσμο η πολυκατοικία, πού είναι εκείνες οι ήσυχες μέρες του μήνα που δεν έχει ‘’ρ’’ και το κρασί θέλει νερό… Ίσως ν’ αναρωτιέστε πώς πέρασα τον Αύγουστο στην πόλη, αλλά δε θα έπρεπε γιατί είναι ο μήνας που η πόλη ανήκει στις γάτες και στους μυστήριους ανθρώπους. Γιατί βέβαια όλοι πάνε στα νησιά και γενικώς απολαμβάνουν τις διακοπές τους οπουδήποτε μακριά απ’ την Αθήνα. Μυστήριος βέβαια κι ο Ευτύχης, το ίδιο και οι φίλοι του, μαζεύονταν τα βράδια, έπιναν μαρτίνι και μιλούσαν για αστυνομική λογοτεχνία. Ούτε αυτοί πάνε στα νησιά.

Θα μαντεύετε μάλλον ότι οι ιστορίες με ντετέκτιβ και κακούς μ’ ενδιαφέρουν ιδιαίτερα, πολλές φορές άλλωστε κρύβομαι στις πιο απίθανες γωνιές, σκηνοθετώντας μια μυστηριώδη εξαφάνιση! Μπορεί όμως να περάσουν και ώρες ώσπου ο Ευτύχης ν’ αρχίσει να με ψάχνει, αλλά όσο πιο πολύ δυσκολεύεται να με βρει, τόσο πιο πολύ ευχαριστιέμαι! Φαντάζομαι τις ιστορίες που περνούν απ’ το μυαλό του για το πού μπορεί να βρίσκομαι και ξέρω πως η φαντασία του οργιάζει. Είναι βλέπεις από τα πολλά αστυνομικά που διαβάζει, χώρια εκείνα που μεταφράζει. Στο τέλος, όταν πια τον λυπάμαι κι εμφανίζομαι χαλαρός κι άνετος, πάντα μού λέει “Κατ Γάτοβιτς, είσαι πολύ μεγάλο μούτρο!”.

Πέρυσι λοιπόν απέκτησα κι εγώ το δικό μου βιβλίο μυστηρίου και, για να είμαι ειλικρινής, πολύ θα ηθελα να πάω κάποτε στη λίμνη Λαμπίκο. Αναρωτιέμαι πώς γίνεται όποιος βουτάει σ’ αυτήν να βγαίνει λαμπίκο, άσε που θα ήθελα να δω από κοντά πώς κάνουν μάθημα τα μικρά πιτσιμπουίνια στο νησί Πίτσι Πίτσου. Πώς είναι η πιτσικολάδα που πίνουν, το πιτσωμί που τρώνε, οι βουτιές με τριπλές τούμπες και οι βουτιές – μπόμπες που σκάνε στη λίμνη. Το μεγάλο μυστήριο όμως είναι το πώς άδειασε η λίμνη… ποιος να είναι άραγε ο ένοχος;

Ο μικρός Μπλε, που βάζω στοίχημα πως όταν μεγαλώσει θέλει να γίνει Χάρης Κόκκινος*, αναλαμβάνει να εξιχνιάσει την υπόθεση. Όμως η υπόθεση δεν είναι απλή όσο κι αν ο ένοχος βρίσκεται συχνά κάτω από τη μύτη μας. Πόσο μάλλον αν αυτοί είναι πολλοί, μα τόσοι πολλοί, που δεν ξέρεις από πού να ξεκινήσεις. Δε θα σας πω βέβαια τι ανακαλύπτει στο τέλος, δεν είναι σωστό, γιατί μπορεί να σας αρέσει η παρέα του Μικρού Μπλε, της Μυστήριας Τζεντού, του Μακαρόνη και του Πιτς Φιτίλη, και η ζωή στο νησί να σας φαίνεται μαγική. Κι αλήθεια, έτσι όπως βλέπω το νησί Πίτσι Πίτσου στον χάρτη, νομίζω πως άνετα θα πήγαινα για διακοπές. Αλλά έχω και τον Ευτύχη, που δεν ξεκολλάει Αύγουστο μήνα από την πόλη. Αυτός και οι μυστήριοι φίλοι του λένε συνωμοτικά ‘’shaken, not stirred’’ και πίνουν στην υγειά κάποιας Πατρίσια**.

Έτσι λοιπόν κι εγώ λέω να τους αφιερώσω ένα τραγούδι. Δεν ξέρω αν θ’ αρέσει στην Πατρίσια, πάντως ο γάτος-ντετέκτιβ ενθουσιάστηκε με τον τραγουδιστή!  

Καλό φθινόπωρο και μείνετε συντονισμένοι για νέες βιβλιοτραγουδοπεριπέτειες!

* Ο Αστυνόμος Χάρης Κόκκινος είναι ο πρωταγωνιστής της σειράς βιβλίων της Ευτυχίας Γιαννάκη “Τριλογία της Αθήνας” (εκδ. Ικαρος). Τα παιδικά βιβλία της συγγραφέως, η σειρά “Πιτσιμπουίνοι: τα πρώτα μου μυστήρια” κυκλοφορούν κι αυτά από τις εκδόσεις Ικαρος σε εικονογράφηση Σοφίας Τουλιάτου.

**Η Πατρίσια Χάισμιθ (Patricia Highsmith) ήταν Αμερικανή συγγραφέας, γνωστή για τα ψυχολογικά θρίλερ που έγραψε. Ανάμεσα στα πιο γνωστά της έργα, η σειρά με πρωταγωνιστή τον Τομ Ρίπλεϊ.


Η Θάλεια Καραμολέγκου είναι εκπαιδευτικός και ραδιοφωνική παραγωγός (Rock fm, En lefko, Ρόδον 94.4, Στο Κόκκινο 105.5, Athens voice radio 102.5). Kείμενά της έχουν δημοσιευτεί σε πολλά έντυπα και ιστότoπους (Ποπ+Ροκ, Ζοο, Aυγή, Popaganda, Athens Voice, Μουσική, Audio, κ.ά.) και έχει πλούσια αρθρογραφία σε θέματα λογοτεχνίας. Δεν πιστεύει στη διάκριση των βιβλίων σε παιδικά και ενηλίκων, αλλά μόνο καλά και κακά βιβλία.

ΜΟΙΡΑΣΕ ΤΟ