Κρατάω στα χέρια μου ένα βιβλίο και ανυπομονώ να το διαβάσω. Ο τίτλος του: «Η μικρή». Συγγραφέας και εικονογράφος η Jessica Meserve. Έχει μεταφραστεί από την Εύη Τραμαντζά για τις εκδόσεις Επόμενος Σταθμός. Το ανακάλυψα πριν έξι περίπου χρόνια σε μια παιδική βιβλιοθήκη και το λάτρεψα, ίσως γιατί είμαι κι εγώ μια μικρή αδελφή…
«Η μικρή», που είναι αφιερωμένη στην αδελφή της δημιουργού, απευθύνεται σε όλες τις μικρές αδελφές που προσπαθούν να βρουν την θέση τους σ’ έναν κόσμο που τις προσδιορίζει σε σχέση με τις μεγάλες αδελφές τους.
Ανοίγουμε το βιβλίο και βλέπουμε έναν φυσικό παράδεισο. Ένα απέραντο τοπίο ανθισμένο γεμάτο καρπούς, έντομα, ζώα και μέσα σ’ αυτό συναντάμε την μικροσκοπική λυπημένη μικρή. Στις πρώτες σελίδες την κατατρύχει η σκιά της Μεγάλης. Ό,τι προσπαθεί να κάνει, η Μεγάλη το κάνει καλύτερα. Θυμώνει, αντιδράει, δεν μπορεί ν’ αντέξει την ταπείνωση και την απαξίωση και προκαλεί την αδελφή της με άσχημο τρόπο. Κι έπειτα μετανιώνει και «… αισθάνεται ακόμη μικρότερη».
Αποφασίζει, λοιπόν, να φύγει για να πάρει απόσταση από τα συναισθήματα της. Αλλά νιώθει ελεύθερη και μόνη. Και τότε είναι που για πρώτη φορά ο αναγνώστης μαζί με την μικρή συναντάνε την Μεγάλη. Είναι η πρώτη φορά που εμφανίζεται στις εικόνες του βιβλίου. Οι συσχετισμοί αλλάζουν όταν η μικρή ανακαλύπτει την εσωτερικές ξεχωριστές υπερδυνάμεις της! Η μεγάλη φοβάται ενώ η μικρή όχι. Η συγγραφέας δίνει την λύση. Κάτω η μεγάλη και ψηλά η μικρή που βοηθάει την μεγάλη κι αισθάνεται κι η ίδια μεγάλη! Επιτέλους μπορούν να βαδίσουν μαζί, να συμβαδίσουν. Οι δυο τους χαίρονται έναν κόσμο που όλοι έχουν τη θέση και την αξία τους και που αποκτά νόημα όταν τον μοιράζονται.
Η ρεαλιστική εικονογράφηση με αρκετές συμβολικές αναφορές αφηγείται με τον καλύτερο τρόπο την προσπάθεια της μικρής να σταθεί στα πόδια της. Η Meserve παίζει στο κείμενο με την επανάληψη των λέξεων Μεγάλη, μικρή και εικονογραφικά με τα μεγέθη. Παρατηρούμε μια αντιστοίχιση. Ό,τι έχει σχέση με την μεγάλη όπως η σκιά ή το δώρο της είναι μεγάλο. Η μικρή από την άλλη κινείται σ’ έναν χώρο που την δείχνει μικρότερη ώσπου
στο τέλος να «αναρριχηθεί» στην ισοτιμία της με την μεγάλη. Τ
ο μικρό και επαναληπτικό κείμενο , μεταφέρει τα δύσκολα συναισθήματα της ηρωίδας και μαζί με τις εικόνες κρατάει το ενδιαφέρον. Εμείς, οι ενήλικες ενδιάμεσοι που μεταφέρουμε το κείμενο στα παιδιά, μπορούμε στην ανάγνωση μας να τονίσουμε τις λεκτικές επαναλήψεις οι οποίες δείχνουν την ψυχική κούραση της μικρής που παλεύει διαρκώς με την σκιά της μεγάλης.
Η λέξη «πρόβλημα» στην πρώτη φράση του βιβλίου είναι γραμμένη με τέτοιον τρόπο ώστε να τονίσει το μέγεθος του προβλήματος. Κάθε λέξη του βιβλίου είναι σημαντική. Στην ανάγνωση θα μπορούσαμε να προβάλλουμε όλες τις λέξεις σαν να’ ναι χάντρες σ’ ένα όμορφο κομπολόι. Έτσι θα προβληθούν οι αντιθέσεις, οι αντιστοιχίσεις, οι διαφορές και η τελική συμφιλίωση.
Δυστυχώς το βιβλίο είναι εξαντλημένο. Αλλά υπάρχουν πάντα οι παιδικές και σχολικές βιβλιοθήκες. Ευκαιρία ν’ ανακαλύψετε κι άλλους βιβλιοθαυμαστούς θησαυρούς.
