“5” θα πει τα πέντε πιο αγαπημένα βιβλία ενός εικονογράφου. Κάθε μήνα ένας Έλληνας ή μία Ελληνίδα δημιουργός επιλέγει και παρουσιάζει πέντε εικονογραφημένα βιβλία – ελληνικά ή ξένα, καινούρια ή παλιότερα, για παιδιά ή ενήλικες. Μέσα από αυτές τις επιλογές και τα μικρά κείμενα που συνοδεύουν τα βιβλία – ένα είδος λεζάντας – παίρνουμε μια μικρή γεύση από τις αναγνωστικές προτιμήσεις των καλλιτεχνών, τα βιβλία των οποίων έχουμε στα σπίτια μας και ξεφυλλίζουμε σχεδόν καθημερινά με ή χωρίς τα παιδιά μας. Μας δίνουν με αυτόν τον τρόπο μια ιδέα από τις επιρροές τους, τους καλλιτέχνες που θαυμάζουν και τα έργα που αγαπούν να έχουν στη βιβλιοθήκη τους. Παράλληλα, μέσα από τις επιλογές αυτές γνωρίζουμε βιβλία και δημιουργούς που ίσως να μην είχαμε συναντήσει ως τώρα. Ένα ταχύρυθμο μάθημα εικαστικών, μια εισαγωγή στον υπέροχο κόσμο της εικονογράφησης, που μόνο οι ίδιοι οι εικονογράφοι μπορούν να προσφέρουν.
Επιμέλεια στήλης: Ζωή Κοσκινίδου
Η Θέντα Μιμηλάκη κάνει ποδαρικό στο 2025 ως η πρώτη εικονογράφος για το 2025, κάνει βουτιά στη μνήμη της και ανασύρει τα πέντε πιο αγαπημένα της εικονογραφημένα βιβλία. Απόφοιτος του τμήματος ζωγραφικής της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών Αθήνας, ασχολήθηκε παράλληλα και με τις γραφικές τέχνες, τη χαρακτική και τα πολυμέσα. Συμμετείχε σε φεστιβάλ ψηφιακής τέχνης και σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Διδάσκει εικαστικα στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση και εικονογραφει παιδικά βιβλία και εξώφυλλα βιβλίων λογοτεχνίας για νέους, ενώ βιβλία της έχουν όπως Το μαντίλι με τα τριαντάφυλλα σε κείμενο Αλεξάνδρας Μητσιάλη (εκδ. Πάτάκη) και το Μια τρύπα στο χιόνι της Συμώνης Δημητρακοπούλου (εκδ. Μεταίχμιο) ήταν υποψήφια για Κρατικό Βραβείο Παιδικής λογοτεχνίας και Βραβείο IBBY αντίστοιχα.
“Les poings sur les iles” – Elise Fontenaille & Violeta Lopiz, Rouergue 2011
Οι μέρες που περνά ένα μικρό παιδί με τον παππού του, σε ένα σπίτι στη μέση ενός κήπου. Εκεί μαθαίνει τα ονόματα των φυτών και των πουλιών που συναντά στον κήπο. Ο παππούς του, o Luis δεν ξέρει να γράφει, γιατί τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε ως πρόσφυγας. Αλλά γνωρίζει τόσα άλλα ενδιαφέροντα πράγματα, τα οποία μοιράζεται με τον εγγονό του. Μητέρα του είναι η Γη, όπως του αρέσει συχνά να λέει. Υπέροχη εικονογράφηση της Violeta Lopiz, με ζωγραφική και κολάζ. Πράσινες και μπλε αποχρώσεις, μαζί με κίτρινες και πορτοκαλί πινελιές, διαδέχονται ασπρόμαυρες, υπόλευκες και γκρίζες επιφάνειες. Η εικονογράφος ζωγραφίζει όχι μόνο τον εξωτερικό κήπο του σπιτιού, αλλά και τον εσωτερικό κήπο τον ηρώων.
“Six Fairy Tales” from the Brothers Grimm with original etchings by David Hockney, Petersburg Press 1970
Ένα μικρό βιβλιαράκι με έξι παραμύθια των αδελφών Γκριμ που συνοδεύονται από 39 χαρακτικά του David Hockney. Μια αρκετά διαφορετική ματιά σε αυτά τα κλασσικά παραμύθια, τα οποία έχουμε συνηθίσει με θελκτικές πολύχρωμες εικόνες. Εδώ συναντάμε ασπρόμαυρες minimal εικόνες, με κάπως grotesque φιγούρες και γραμμικά/αρχιτεκτονικά στοιχεία. Ένα βιβλίο που συνδυάζει παραδοσιακές ιστορίες και μοντέρνα τέχνη. Ένα πολύ ενδιαφέρον κομμάτι των συγκεκριμένων χαρακτικών είναι οι αναφορές σε άλλα έργα τέχνης, είτε μέσω της φιγούρας, είτε της σύνθεσης. Έργα των Uccello, Bruegel, Bosch, Da Vinci και Magritte κρύβονται μέσα στα έργα του Hockney. Έργα, τα οποία, παρ’ όλες τις αναφορές, παραμένουν αυθεντικά και μοντέρνα.
“Le Jardin des Reves” – Momo Takano, Minedition 2009
Ένα ονειρεμένο παραμύθι με ονειρικές εικόνες. Ηρωίδα η Momo, ένα μικρό κορίτσι που δεν μπορεί να κοιμηθεί. Ώσπου εμφανίζεται κάποιος και της δίνει τα αυγά των ονείρων. Αυτά τα αυγά, αν τα φυτέψεις και τα φροντίσεις, σου δίνουν όνειρα τα οποία πραγματοποιούνται. Σουρεαλιστικές εικόνες με κάπως σκοτεινή αλλά ζεστή παλέτα λόγω του θέματος που πραγματεύεται. Εικόνες γεμάτες ματιέρες και υφές, μέσα στις οποίες κρύβονται όμορφες λεπτομέρειες. Ζώα πάνω σε δέντρα, κατάλευκες τούρτες και όμορφα λουλούδια είναι μερικές από τις αγαπημένες μου εικόνες.
Senza Parole – Roger Olmos, Logos Edizioni 2014
Ένα συγκλονιστικό βιβλίο που μας κάνει να αναθεωρήσουμε τη σχέση που έχουμε με τα ζώα. Με εικόνες που καθρεφτίζουν τις συνέπειες των επιλογών μας, όσο αφορά τη χρήση των ζώων. Δυνατές εικόνες του Roger Olmos, εικονογράφου και βέγκαν ακτιβιστή, γεμάτες μεταφορές. Αισιόδοξο ως προς τη δύναμη που έχουν οι ανθρώπινες επιλογές να αλλάζουν τον κόσμο. Ένα βιβλίο ενσυναίσθησης που μας παίρνει από το χέρι, χωρίς όμως να γίνεται διδακτικό, ώστε να κάνουμε τη σύνδεση και να αναρωτηθούμε τελικά, έχουν άραγε όλα τα πλάσματα δικαίωμα σε μια αγκαλιά;
The Dwidling Party – Edward Gorey, Random House 1980
Ένα pop-up βιβλίο του Edward Gorey που μας ξεναγεί παρέα με μια οικογένεια σε μια έπαυλη. Κείμενο με μορφή στίχων, σχέδια με πενάκι και απαλά χρώματα δίνουν την αίσθηση παιδικού βιβλίου ενώ παράλληλα συνοδεύουν μια σκοτεινή ιστορία που θα έλεγε κανείς πως είναι περισσότερο για ενήλικες. Τρισδιάστατες εικόνες με κινούμενα μέρη, αναπαριστούν ιπτάμενα γκάργκοιλς και τέρατα, τα οποία εξαφανίζουν ένα, ένα τα μέλη της οικογένειας σε κάθε σαλόνι χωρίς να το καταλαβαίνουν τα υπόλοιπα μέλη. Το βλέπουμε μόνο εμείς. Στο τέλος του βιβλίου μένει μόνο ο μικρός Neville, ο οποίος έχει τελειώσει τη βόλτα, φεύγει από το μέγαρο και αναρωτιέται που να έχουν πάει όλοι.
