Συγγραφέας: Κάθριν Άπλγκεϊτ
Σχεδιασμός εξωφύλλου: Rich Deas, Liz Dresner
Μετάφραση: Σέβυ Σπυριδογιαννάκη
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Χρονιά έκδοσης: 2016
Ηλικίες: 12+
«Πάντα υπάρχει μια λογική εξήγηση» μονολογεί ξανά και ξανά ο έφηβος Τζάκσον που θέλει να γίνει επιστήμονας -γιατί κάπου πρέπει κανείς να αναζητήσει στέρεο έδαφος όταν η γη κάτω από ατα πόδια του είναι κινούμενη άμμος. Ο Τζάκσον είναι αρκετά μεγάλος για να συνειδητοποιήσει πως η ζωή του κλυδωνίζεται και το στομάχι του γουργουρίζει, πολύ μικρός όμως για να βρει τη λύση. Το σπίτι του είναι γεμάτο από αγάπη, από τραγούδια, καλοσύνη, τρυφερότητα και αισιοδοξία, υπέρμετρη αισιοδοξία γιατί τα χρήματα δεν αρκούν. Το ενοίκιο παραμένει απλήρωτο, τα ντουλάπια και το ψυγείο είναι άδεια και κανείς θα πρέπει να εφευρίσκει παιχνίδια για να μεταμορφώσει μια χούφτα ζελεδάκια σε γεύμα. «Φαντάζομαι πως κανείς δεν γίνεται άστεγος από τη μια στιγμή στην άλλη. Η μαμά μου μου είπε κάποτε ότι τα οικονομικά προβλήματα τρυπώνουν στα μουλωχτά. Είπε ότι είναι σαν να αρπάζεις κρύωμα. Αρχικά νιώθεις ένα γαργαλητό στον λαιμό κι έπειτα έχεις πονοκέφαλο και μετά ίσως βήχεις λίγο. Και πριν καλά καλά το καταλάβεις, το κρεβάτι σου γεμίζει μυξομάντιλα και βήχεις για τα καλά», λέει ο Τζάκσον.
Η Κάθριν Άπλγκεϊτ, γνωστή από το βραβευμένο της μυθιστόρημα «Ο ένας και μοναδικός Ιβάν» (εκδ. Polaris, 2014) καταπιάνεται με το θέμα της ένδειας και όσα καλείται να βιώσει κανείς όταν χάνει την εστία του, το σπίτι του. Ο κεντρικός της ήρωας, ο Τζάκσον, γίνεται αναγκαστικά το «ώριμο» παιδί· προσπαθεί να κατανοήσει την αισιοδοξία των γονιών του που βλέπουν μισογεμάτο ένα ποτήρι άδειο, να προστατεύσει τη μικρή του αδερφή, να ζήσει σ’ ένα μίνι βαν και να αντιμετωπίσει την απειλή ότι μπορεί να χάσει από τη ζωή του τη φίλη του, τη Μάρισολ. Για να ανταπεξέλθει χρειάζεται απελπισμένα κάποιον. Κι εφευρίσκει τον Κρένσο, έναν αστείο τεράστιο γάτο που κάνει σερφ στη θάλασσα, ζητάει λιχουδιές και μπορεί να βρεθεί μες στο μπάνιο σου εκεί που δεν το περιμένεις. Αστείος, διόλου διδακτικός, ο φανταστικός του φίλος δεν υποκύπτει, δεν χαρίζεται στον Τζάκσον, στέκεται δίπλα του δίνοντάς του μία και μόνο συμβουλή: «πες την αλήθεια σε αυτόν που πρέπει». Ο Τζάκσον δε θέλει ν’ αποδεχτεί το γεγονός πως έχει ανάγκη έναν φανταστικό φίλο. Δε θέλει να πιστέψει ότι έχει ανάγκη κάποιον. τελεία. Δεν θα μας επιτρέψει εξάλλου ούτε στιγμή να τον λυπηθούμε. Αντιθέτως, μέσα από τα δικά του μάτια μπορούμε να δούμε πώς ένα δυνατό παιδί βρίσκει τη δύναμη μέσα από τη φαντασία του προκειμένου να ελιχθεί και να επιβιώσει χωρίς να χάσει την ευαισθησία και την ενσυναίσθησή του.
Η Άπλγκεϊτ χτίζει όλους τους χαρακτήρες της γήινα- ακόμα και τα αερικά όπως τον πατέρα του Τζάκσον, μας επιτρέπει να τους αγαπήσουμε και να τους κατανοήσουμε. Επιλέγοντας να γράψει μικρά κεφάλαια και με ρυθμό μας κάνει να θέλουμε να γυρίσουμε την επόμενη σελίδα. Ο Κρένσο δεν λειτουργεί μόνο ως comic relief*, συμβολίζει την αξία της φιλίας τόσο με τους άλλους, όσο και με τον εαυτό μας. Μόνο που δημιουργείται η αίσθηση πως η οπτική του Τζάκσον, η ιστορία του παρασύρει τη συγγραφέα και το εύρημά της, ο Κρένσο και η σχέση του με το παιδί, δεν αναπτύσσεται επαρκώς, δεν έχει την παρουσία και την έκταση, αυτή τουλάχιστον που θα περιμέναμε. Η ισορροπία ωστόσο που έχει κρατήσει σ΄ ένα τόσο δύσκολο θέμα είναι υποδειγματική και -κυρίως φέρνει τα παιδιά κοντά σε μια σκληρή πτυχή της πραγματικότητας, καθόλου μακρινή.
*comic relief = χρησιμοποιείται σαν όρος στη λογοτεχνία, εννοούμε το χιουμοριστικό περιεχόμενο σε ένα δραματικό / λογοτεχνικό έργο,
το οποίο προορίζεται να αντισταθμίσει πιο σοβαρά επεισόδια.
Με αφορμή το βιβλίο, η Κάθριν Άπλγκεϊτ προωθεί την καμπάνια Crenshaw Food Drives, προσκαλώντας
τα παιδιά να συλλέγουν και να προσφέρουν τρόφιμα σε σχολεία και βιβλιοπωλεία για τους συνομίληκους τους που τα έχουν ανάγκη.
