Διαδραστικές αναγνώσεις: Μοναχική υπόθεση

Σήμερα θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις μου για το πώς επιλέγω το βιβλίο που θα διαβάσω. Η εικονογράφηση είναι το πρώτο στοιχείο που θα προσέξω. Μέσα από αυτήν αντιλαμβάνομαι με την πρώτη ματιά την αισθητική του βιβλίου. Ακολουθούν το θέμα, ο τρόπος που το προσεγγίζει ο συγγραφέας και το κείμενο. Μου αρέσει όταν το τελευταίο είναι μικρό, απλό και περιεκτικό. Αν σ’ αυτό υπάρχουν ηχοποίητες λέξεις- που αρέσουν πολύ στα παιδιά- και αν  χαρακτηρίζεται από αμεσότητα και χιούμορ. Τέλος, αν υπάρχει κάποιος ήρωας ή αντικείμενο που μπορώ να «ζωντανέψω», για να με βοηθήσει να μεταφέρω την ιστορία του. Έχω παρατηρήσει πως πολλές φορές όταν προηγείται ένα παιχνίδι ρόλων ή μια συζήτηση γύρω από το θέμα του βιβλίου, η διαδραστικότητα της ανάγνωσης που ακολουθεί λειτουργεί καλύτερα. 

Κρατάω στα χέρια μου ένα βιβλίο της Μυρτώς Καλοφωλιά και της Πέρσας Ζαχαριά. Στα  εικονογραφημένα βιβλία πιστεύω πως η/ο συγγραφέας με την/τον εικονογράφο είναι συνδημιουργοί. Από τη συνεργασία τους εξαρτάται η απόλαυση της ανάγνωσης του βιβλίου τους από μεγάλους και μικρούς. Ο σωστός συσχετισμός εικόνας και κειμένου προσδιορίζει ένα καλό βιβλίο. Στα εικονογραφημένα βιβλία, οι εικόνες οδηγούν τον μικρό αναγνώστη και το κείμενο τον ενήλικα ενδιάμεσο αναγνώστη, έτσι ώστε να μπορέσουν να συναντηθούν και να συνδεθούν και μεταξύ τους και με την ιστορία. 

Η «Μοναχική υπόθεση» είναι ένα τέτοιο βιβλίο. Αφορά πολλές μοναχικές ιστορίες. Τι κοινό έχουν; Έναν πορτοκαλί γάτο που συντροφεύει τις μοναχικές στιγμές του μικρού Πέτρου, της Μίνας που ζωγραφίζει, του κυρίου Σταύρου, του μικρού Κωστή, της ηλικιωμένης κυρίας Φωτεινής και της Έλλης που γράφει. Στο κείμενο υπάρχουν τα κομμάτια που αναφέρονται στα πρόσωπα και που είναι τυπωμένα με μαύρο χρώμα και οι άμεσες «μεταβατικές» φράσεις, ανάμεσα από τις ιστορίες, που απευθύνονται στον γάτο και στον αναγνώστη. Αυτές είναι τυπωμένες με πράσινο χρώμα. Τα χρώματα αυτά μαζί με το πορτοκαλί, το λαδί, το κόκκινο, το καφέ και το λευκό διατρέχουν όλο το βιβλίο. 

Ας πούμε, λοιπόν, πως το επιλέγω για την ανάγνωσή μου. Σε ποια στοιχεία του θα στηριχτώ; Ο πορτοκαλί γάτος, ο πρωταγωνιστής είναι το πρώτο. Μπορώ ν’ αναζητήσω με τα παιδιά τις σκέψεις του για τα έξι πρόσωπα της ιστορίας. Να παρατηρήσουμε μαζί το πως αλλάζει ρόλο όταν αλλάζει η ανθρώπινη συντροφιά του. Μπορώ να χρησιμοποιήσω την  μουσική που παίζει ο Κωστής με το τσέλο του. Κατά την διάρκεια της ανάγνωσης για παράδειγμα θα μπορούσε ν’ ακούγεται μία μουσική που ξεχωρίζει ο ήχος του τσέλου. Ή μετά την ανάγνωση, υπό τους ήχους μιας μουσικής που ακούγεται το τσέλο, με τα χρώματα του βιβλίου, να ζωγραφίσουμε, όπως η Μίνα, βουνά και οροσειρές και ό,τι άλλο σκεφτούμε. Κάποιος άλλος θα μπορούσε  να επιλέξει άλλα στοιχεία από το ίδιο βιβλίο. Με αφορμή τον κύριο Σταύρο,  να δοκιμάσει να καταγράψει με τα παιδιά συνταγές που τους αρέσουν.  

Η αφιέρωση στην αρχή του βιβλίου και η σημείωση στο τέλος της είναι επίσης αυτός ο κοινός τόπος με την παιδική ηλικία που αναζητά πάντα ένας αναγνώστης παιδικού βιβλίου είτε είναι μικρός, είτε ενήλικας. «Η καλοσύνη των ζώων θα αφυπνίζει πάντα μια μνήμη, ένα ατόφιο χνάρι από τη μακρινή χώρα της παιδικής  ηλικίας, σαν φωτάκι στο σκοτάδι, σαν κουκκίδα στο χάος».  

ΜΟΙΡΑΣΕ ΤΟ

Το βίντεο της εκδήλωσης για το Διαβάζω Δυνατά 2024

Το Σάββατο 2 Μαρτίου πραγματοποιήθηκε στο βιβλιοπωλείο Koukoubook στην Καλλιθέα η κεντρική εκδήλωση του “Διαβάζω Δυνατά”, της καμπάνιας του ηλεκτρονικού περιοδικού “Κόκκινη Αλεπού” για τις μεγαλόφωνες αναγνώσεις και τη μαγεία που κρύβουν, η οποία βιντεοσκοπήθηκε και μπορείτε να παρακολουθήσετε παρακάτω.

Διαβάζω Δυνατά: η εκδήλωση

Σε ένα κατάμεστο Koukoubook πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 2 Μαρτίου η κεντρική εκδήλωση του “Διαβάζω Δυνατά”, της καμπάνιας του ηλεκτρονικού περιοδικού για το παιδικό βιβλίο “Κόκκινη Αλεπού” για τις μεγαλόφωνες αναγνώσεις.