Κρατάω στα χέρια μου το βιβλίο των εκδόσεων Νεφέλη «Ώρα να κοιμηθείς γλυκά» (μτφρ. Θεόφιλος Μπαχτσεβάνης, 2018). Συγγραφέας είναι η Roxane Marie Gallier και εικονογράφος η μαγική Seng Soun Ratanavanh. Είναι ένα βιβλίο που το έχω προτείνει πολλές φορές ως βιβλιοπώλισσα και το έχω ευχαριστηθεί πολύ ως αναγνώστρια.
Ξεκινάω να διαβάζω, «ΜΕ ΜΙΑ ΧΡΥΣΗ ΒΡΟΧΗ ΑΠΟ ΗΛΙΑΧΤΙΔΕΣ, η μέρα πλησίαζε στο τέλος της. Λίγο ακόμη και θα νύχτωνε». Πόσο θέλω να μοιραστώ την ιστορία της Μιγιούκι που δε θέλει να κοιμηθεί και αναβάλλει συνεχώς τη στιγμή που θα πάει στο κρεβάτι της. Είναι στον κήπο με το τελευταίο φως της ημέρας και θέλει να χαρεί τη μαγική μετάβαση ή καλύτερα θέλει ν’ αντισταθεί -όπως όλα τα παιδιά- να μην αφεθεί στον ύπνο.
Ο παππούς της είναι εκεί να της υπενθυμίζει διακριτικά και σταθερά πως έφτασε η ώρα για να κοιμηθεί. Αφού τη βοηθάει να ετοιμάσει μία γωνιά του κήπου – για να υποδεχτούν την επόμενη μέρα τις λιβελούλες – την περιμένει να ποτίσει το περιβόλι της και να βάλει τα σαλιγκάρια και τη γάτα της να κοιμηθούν. Τέλος χορεύουν μαζί τον αποχαιρετιστήριο χορό της ημέρας. Η τελετουργία του ύπνου ολοκληρώνεται μ’ ένα φιλί στο κρεβάτι και το βιβλίο που της διαβάζει ο παππούς και ανακαλύπτουμε πως είναι το βιβλίο που κρατάμε στα χέρια μας…
Εκτός από την ιστορία που θέλουμε να μοιραστούμε στο συγκεκριμένο βιβλίο είναι και οι εικόνες του κειμένου που διαδέχονται η μία την άλλη σαν να γεννιούνται η μία μέσα από την άλλη. Το βιβλίο αυτό μας βοηθάει εάν θέλουμε να εξασκηθούμε στην αλλαγή της φωνής των δύο προσώπων. Η φωνή του παππού είναι καθησυχαστική και σταθερή ή όπως αλλιώς την φαντάζεστε εσείς και της μικρής χαλαρή, νυσταγμένη αλλά και με την σκέψη: «Τι άλλο να πω για να μην πάω για ύπνο;».
Ο μεγάλος θεατράνθρωπος Κάρολος Κουν, έλεγε στους ηθοποιούς του να διαβάσουν αρχικά τουλάχιστον δέκα φορές το κείμενο του έργου. Έτσι θα κατανοούσαν την ιστορία και τους ήρωες και μετά θα μπορούσαν να τους παίξουν. Οι γονείς και οι δάσκαλοι δεν χρειάζεται να παίξουν σαν ηθοποιοί. Αλλά όταν η ανάγνωση ενός βιβλίου έχει σκέψη πίσω από τα λόγια και εξοικείωση με το κείμενο, τη χαιρόμαστε κι εμείς και οι μικροί μας ακροατές- αναγνώστες περισσότερο.
