Γειά σου, Καμηλοπάρδαλη

Συγγραφέας: Μεγκούμι Ιουάσα
Εικονογράφηση: Τζουν Τακαμπατάκε
Μετάφραση: Αναστασία Καραστάθη
Εκδόσεις: Μέλισσα
Χρονιά έκδοσης: 2021
Ηλικίες: 5+ (μεγαλόφωνη ανάγνωση), 7+, 9+

Μια καμηλοπάρδαλη, που ζει στην αφρικανική σαβάνα και βαριέται αφόρητα, αποφασίζει να στείλει ένα γράμμα στην άλλη άκρη του ορίζοντα. Οταν ο πελεκάνος ανοίγει τη νέα υπηρεσία αποστολής γραμμάτων, αρπάζει την ευκαιρία και του δίνει την πρώτη του αποστολή: να ταξιδέψει ως εκεί και να δώσει το γράμμα της στο πρώτο ζώο που θα συναντήσει. Κι έτσι και γίνεται. Ο πελεκάνος ταξιδεύει και φτάνοντας στον Νότιο Πόλο παραδίδει το γράμμα σε έναν νεαρό και φιλοπερίεργο πιγκουνίνο. Κι έτσι ξεκινάει μια σχέση αλληλογραφίας ανάμεσα στην Καμηλοπάρδαλη και τον Πιγκουίνο. Πώς είναι τα εξωτερικά χαρακτηρικά των ζώων αυτών και πώς περνούν τη μέρα τους; Και τι θα γίνει όταν η Καμηλοπάρδαλη θα αποφασίσει να κάνει το μεγάλο ταξίδι ως τον Νότιο Πόλο;

Μια αστεία ιστορία, με ήρωες δυο πολύ χαρακτηριστικά ζώα της σαβάνας και του Νότιου Πόλου, ήρθε για να κάνει τα παιδιά να γελάσουν και να διασκεδάσουν με τις περιπέτειες των δύο πρωταγωνιστών, ενώ παράλληλα να μάθουν για την – χαμένη πλέον – τέχνη της επιστολογραφίας.

Η Γιαπωνέζα Μεγκούμι Ιουάσα, όπως και ο επίσης Ιάπωνας εικονογράφος του, ο Τζουν Τακαμπατάκε, είναι πολύ διάσημοι στη χώρα τους. Η Ιουάσα, αν και γραφίστρια, δοκίμασε το 2017 τις δυνάμεις της και στη συγγραφή. Το βιβλίο της κέρδισε το κορυφαίο Βραβείο Λογοτεχνίας για Παιδιά και Νέους της Γερμανίας, ενώ λίγο μετά κυκλοφόρησε και η συνέχεια του βιβλίου της, το “Dear Professor Whale”, που ακολουθεί τη ζωή του Καθηγητή Φάλαινα που γνωρίσαμε μέσα από το πρώτο βιβλίο. Ο Τακαμπατάκε έχει βραβευτεί για τις δουλειές του τόσο στη Ιαπωνία, όσο και στην Έκθεση Παιδικού Βιβλίου της Μπολόνια. Απλό στη γραφή του, αλλά τόσο υπέροχο, με εικονογραφικά στοιχεία φτιαγμένα με πενάκι και λιγοστό χρώμα, είναι ικανό να ενθουσιάσει τους αναγνώστες τους με τα αστεία περιστατικά όσο η Καληλοπάρδαλη και ο Πιγκουίνος προσπαθούν να περιγράψουν ο ένας στον άλλο πώς μοιάζουν και τι τελικά καταλαβαίνει ο καθένας μέσα από τις περιγραφές.

Ιδανικό για μικρούς σε ηλικία αναγνώστες που δοκιμάζουν να κάνουν τώρα τα πρώτα τους βήματα στην ανεξάρτητη ανάγνωση.

ΜΟΙΡΑΣΕ ΤΟ

Αγροτόσπιτο

“Είναι μια ιστορία φθοράς και μιας ιδιότυπης αναγέννησης. Η φθορά είναι φυσιολογική για τα πάντα, η αναγέννηση όμως, ακόμα και αν είναι μέσα από μια εικονογραφημένη ιστορία, έχει να κάνει με τη ματιά που ρίχνουμε στα πράγματα, στην εκτίμηση του παρελθόντος τους και στην προσπάθεια να διατηρήσουμε κάτι από την προηγούμενη ζωή τους ζωντανό, να δημιουργήσουμε μια σύνδεση με το παρελθόν ακόμα κι αν πρόκειται για μια οικογενειακή ιστορία που αλλιώς δεν θα μας αφορούσε, ακόμα κι αν πρόκειται για ένα σπίτι που ποτέ δεν θα επισκεπτόμασταν. Είναι ένας γλυκός, ήπιος τρόπος για να μιλήσει ένα βιβλίο στα παιδιά γι’ αυτό που ζει, γερνάει και πεθαίνει – αλλά πεθαίνει χορτάτο από τη ζωή που έζησε και ξαναζεί γιατί κάποιος μας λέει την ιστορία του. Το “Αγροτόσπιτο” της Sophie Blackall είναι ένα διαμαντάκι για ευαίσθητους συλλέκτες ιστοριών και παρατηρητές της λεπτομέρειας”.

Το αγόρι που έφερε το χιόνι

Στην καρδιά μιας μεγάλης πόλης, εκεί που οι κάτοικοί της ζουν και περπατούν βιαστικά, ζει ένα αγοράκι, μαζί με τη μαμά του και τον μπαμπά τους. Για “σπίτι΄” τους έχουν ένα παγκάκι. Όταν όμως το αγόρι βρει ένα βράδυ, εντελώς μαγικά, μια χιονόμπαλα ακριβώς πλάι στο παγκάκι που κοιμάται, όλα θα αρχίσουν να αλλάζουν. Στη χιονόμπαλα μέσα υπάρχει μια πόλη σαν αυτή που βρίσκεται εκείνος, με ενα παγκάκι ακριβώς σαν αυτό που κοιμάται τώρα. Οταν θα την κουνίσει κάτι μαγικό θα έχει συμβεί.

Η Μυρτιά και ο καθρέφτης

Στην «Μυρτιά», που είναι ένα εικονογραφημένο παραμύθι, ζωγραφιές σαν μενταγιόν ζωντανεύουν τις λέξεις που διαλέγει η  Κατερίνα Παούρη για να φτιάξει τον κόσμο της ηρωίδας: αρώματα από τη φωτιά που τριζοβολάει, από τα βιβλία, του τσουκαλιού, της λεβάντας, του χαμομηλιού, του κρόκου, της μυρτιάς μοσχοβολούν στα απάτητα δάση του παραμυθιού.