Συγγραφέας: Kate Dicamillo
Εικονογράφος: Sophie Blackall
Μετάφραση: Μαρία Αγγελίδου – Άγγελος Αγγελίδης
Εκδόσεις: Διόπτρα
Χρονιά έκδοσης: 2022
Ηλικίες: 9+, 12+
Ποια είναι η Μπέατρις; Ένα κορίτσι, το πολύ δέκα ετών, με έκθαμβα μάτια κι ένα πρόσωπο σε σχήμα καρδιάς, μονάχο. Έχει βαρύ παρελθόν, το οποίο δεν θυμάται. Θυμάται μόνον το όνομά της και ξέρει ότι μπορεί να διαβάζει και να γράφει.
Ποια είναι η προφητεία; «Στα Χρονικά της Θλίψης είναι γραμμένο πως μια μέρα θα εμφανιστεί ένα παιδί που θα εκθρονίσει έναν βασιλιά. Σύμφωνα με την προφητεία, το παιδί αυτό θα είναι κορίτσι. Κι ετούτη είναι η αιτία που για πολύ καιρό η προφητεία έμεινε αγνοημένη».
Η Kate DiCamillo μοιάζει σαν να σκηνοθετεί με τις λέξεις της ένα παραμύθι. Στους σκοτεινούς καιρούς ενός πολέμου, στη Μεσαιωνική Ευρώπη, μια ιδιότυπη συντροφιά αναλαμβάνει να προστατεύσει την Μπέατρις και να επαληθεύσει την προφητεία. Στην ιστορία της η συγγραφέας μάς εμφανίζει πρώτα την Ανσουέλικα, μια κατσίκα σωστό δαίμονα, αλλά και φύλακα – άγγελο της Μπέατρις. Την Ανσουέλικα την τρέμουν όλοι, γιατί δεν αστειεύεται.
Τρίτος, μετά την Ανσουέλικα και την Μπέατρις, εμφανίζεται ο Αδελφός Έντικ. Χειρογράφος μοναχός του Τάγματος των Χρονικών της Θλίψης, ζωγραφίζει τα χρυσοποίκιλτα αρχικά γράμματα κάθε χειρόγραφου. Ο αδελφός Έντικ έχει ένα τρελό αριστερό μάτι, αλλά μπορεί να βλέπει παντού ομορφιά και να αφουγκράζεται τις λέξεις. Στον Αδελφό Έντικ αποκαλύφθηκε η προφητεία για την Μπέατρις.
Τέταρτος παρουσιάζεται στην ιστορία ο κοντούλης, μελαχρινός Τζακ Ντόρι, ένα δωδεκάχρονο ολομόναχο αγόρι με τρομερή μνήμη, που έχει μεγάλο ταλέντο στις μιμήσεις και βλέπει φριχτά όνειρα. Γύρω του γυρίζει βουίζοντας μια μέλισσα: είναι η ψυχή της γιαγιάς Μπίσμπικ, της ηλικιωμένης γυναίκας που τον αγάπησε και τον περιέθαλψε. Ο Τζακ Ντόρι κουβαλάει ένα σπαθί βαρύ και τρομερό.
Τελευταίος της συντροφιάς είναι ο γενειοφόρος Κάνοκ, κρυμμένος στην κάπα του. Είναι ένας βασιλιάς, που άφησε τον θρόνο του για να μπορεί να γελάει και να ζει ελεύθερος και που δεν σκέφτεται να γυρίσει.
Το σκηνικό της ιστορίας αλλάζει διαρκώς: λιβάδια, ένα μοναστήρι με τα κελιά του, ένα μεσαιωνικό κάστρο με τα μπουντρούμια του, ένα πανδοχείο, το σκοτεινό δάσος. Μυρωδιές άχυρου, χόρτου, κλεισούρας, μελανιού και φυσικά της κατσίκας αναδύονται από τις περιγραφές των τόπων. Ακούμε το βουητό της μέλισσας, τα βήματα στο δάσος, τα κοφτερά δόντια της Ανσουέλικα που τρίζουν και τις κουτουλιές στα πλευρά των θυμάτων της.
Η συγγραφέας υφαίνει την ιστορία των έξι στον μεσαιωνικό κόσμο με υφάδια της μια προφητεία, έναν γρίφο, οράματα, όνειρα και ένα παραμύθι, το οποίο φτιάχνει διαλέγοντας προσεκτικά τις λέξεις του η Μπέατρις. Σε μια εποχή που «μόνον οι άνθρωποι του Θεού ξέρουν να διαβάζουν» και που η γραφή και η ανάγνωση είναι ικανότητες αδιανόητες για τις γυναίκες, εμφανίζεται η Μπέατρις που τα μπορεί και τα δύο. Η Μπέατρις που διαβάζει, διαλέγει τις λέξεις για να αλλάζει τη σκληρή πραγματικότητα και να ξεφεύγει από την αλήθεια της. Παρηγορείται φτιάχνοντας δικές της ιστορίες, αντικαθιστώντας τον θάνατο με ιππόκαμπους και γοργόνες.
Πρόκειται λοιπόν για μια περιπέτεια με μυστικά, εκδικήσεις, σφετερισμούς, πολέμους, θανάτους και για μια θαυμαστή συντροφιά με ξεχωριστές ικανότητες, που δένεται με τους κρίκους της εκτίμησης και της αγάπης. Αυτή η συντροφιά θα καταφέρει να φέρει την τάξη στο βασίλειο και να συμπληρώσει το παζλ της ζωής της Μπέατρις. Το παραμύθι που γράφει η Μπέατρις θα ολοκληρωθεί και θα γίνει το κλειδί για ένα ευτυχισμένο τέλος: «Όλοι μας, στο τέλος, θα οδηγηθούμε εκεί που ανήκουμε. Όλοι μας, στο τέλος, θα βρούμε τον δρόμο και θα γυρίσουμε σπίτι».
Οι ασπρόμαυρες εικόνες και τα μεσαιωνικά διακοσμητικά των χειρόγραφων, της βραβευμένης Sophie Blackall, συνοδεύουν πιστά το ύφος της ιστορίας.
