Λόγια δηλητήριο

Συγγραφέας: Μάιτε Καράνθα
Μετάφραση: Βασιλική Κνήτου
Εκδόσεις: Κέδρος
Χρονιά έκδοσης: 2017
Ηλικίες: 15+

Η Μπάρμπαρα Μολίνα κλείνει τα 19, όμως τα τελευταία χρόνια της ζωής της δεν είναι όπως τα είχε φανταστεί. Φαίνεται πως ζει περιορισμένα, πως δεν κάνει τα ίδια πράγματα που κάνουν οι φίλες της, όπως όταν ήταν ακόμα στο σχολείο. Κανονικά τώρα θα έπρεπε να είναι στο πανεπιστήμιο μαζί με την Ευα, την κολλητή της φίλη με την οποία σχεδίαζαν να περάσουν στην ίδια σχολή, στην ίδια πόλη, να γίνουν δημοσιογράφοι. Ομως δεν πάει στο πανεπιστήμιο, κάτι την κρατάει πίσω. Εχουν περάσει τέσσερα χρόνια από τότε που έφυγε από το σχολείο, από το σπίτι της, έχουν περάσει τέσσερα χρόνια από τότε που είδε τελευταία φορά τη μητέρα της.

Η 15χρονη Μπάρμπαρα εξαφανίστηκε μια μέρα, χωρίς να αφήσει πίσω της ούτε ίχνος, παρά μια τσάντα πεταμένη μέσα σε ένα τηλεφωνικό θάλαμο, σε μια πόλη λίγο πιο μακριά από το σπίτι της. Η μητέρα της βυθίζεται τη θλίψη μέρα με τη μέρα, προσπαθώντας να αντλήσει δύναμη από τα ψυχοφάρμακα που της δίνει ο άντρας της. Τα δίδυμα αγόρια της σχεδόν φυτοζωούν, ενώ ο πατέρας τους φαίνεται να είναι ο μοναδικός συγκροτημένος. Ομως, ένα τηλεφώνημα στην Εύα, την καλύτερη φίλη της Μπάρμπαρα, θα αλλάξει τα πράγματα και μια αστυνομική υπόθεση που φαίνεται να πλησιάζει στο κλείσιμό της και τον χαρακτηρισμό της ως ανεξιχνίαστη θα πάρει ξαφνικά άλλη τροπή. Ενας αστυνομικός λίγο πριν την συνταξιοδότηση, ένας νεαρός συνάδελφός του που έρχεται να αναλάβει το πόστο του, μια μάνα που δεν λέει να αφήσει την ελπίδα να πεθάνει, ένας πατέρας που θέλει να έχει τον απόλυτο έλεγχο της κατάστασης θα συγκρουστούν και θα προσπαθήσουν να αλληλοεξουδετερωθούν μέχρι να βγει στο φως η αλήθεια. Τι συνέβη στην Μπάρμπαρα, που βρίσκεται, γιατί η μάνα της τη θεωρεί ζωντανή όταν όλα τα στοιχεία μαρτυρούν τον θάνατό της, γιατί ο πατέρας της εξαφανίζεται συχνότερα από το σπίτι και τι δουλειά έχει μετά από τόσο καιρό στο σπίτι των Μολίνα η κάποτε κολλητή φίλη της Μπάρμπαρα;

Η Μάιτε Καράνθα έγραψε το Λόγια δηλητήριο το 2010 και τιμήθηκε γι’ αυτό, μεταξύ άλλων, με το Εθνικό Βραβείο της Ισπανίας στην κατηγορία της Νεανικής Λογοτεχνίας και με το Fada a la Cultura, βραβείο που απονέμενεται σε έργα που προάγουν την κοινωνική ευαισθητοποίηση σε θέματα παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης. Στην αρχή, η ιστορία της Καταλανής συγγραφέως μοιάζει να έχει όλα τα στοιχεία ενός νουάρ μυθιστορήματος: πολλά μυστικά και ακόμα περισσότερα ψέματα και παραπλανητικά στοιχεία, κάτι που την καθιστούν εξαιρετικά εθιστική, σε σημείο να μην σε αφήσει να αφήσεις το βιβλίο. Σιγά-σιγά όμως, σελίδα τη σελίδα, κεφάλαιο το κεφάλαιο, αρχίζει να αποκαλύπτεται η ζοφερή πραγματικότητα: η Καράνθα μιλάει ανοιχτά μέσω της Μπάρμπαρα για την ενδοοικογενειακή βία και τη σεξουαλική κακοποίηση και αφιερώνει το βιβλίο σε όλες τις γυναίκες που υποφέρουν. Συγκλονιστικό κείμενο, σκοτεινό ψυχολογικό θρίλερ που απευθύνεται σε νεαρούς αναγνώστες, αλλά και μεταλύτερης ηλικίας κοινό, που θίγει ζητήματα που θεωρούνται ακόμα και σήμερα ταμπού.

(Πέρα από την ιστορία της κακοποίησης της έφηβης Μπάρμπαρα, η Καράνθα κάνει ένα εκπληκτικό ψυχογράφημα της μάνας, μιας γυναίκας που αποκαλύπτει μέσα από την περίπτωση της κόρης της τη δική της ψυχολογική καταπίεση και κακοποίηση από τον σύζυγό της και πατέρα των παιδιών της).

ΜΟΙΡΑΣΕ ΤΟ

Η κούνια

Ενα εκπληκτικό, πολύ διαφορετικό και ιδιαίτερο εικονογραφημένο βιβλίο, ένα μικρό εργο τέχνης, για τη ζωή και τις στιγμές, καλές ή κακές, αλλά πάνω από όλα τις ιστορίες που γράφουμε όσο διαρκεί η ζωή μας. Αναζητήστε το!

Ο πόλεμος

Η επικαιρότητα φέρνει συνεχώς στο προσκήνιο τη λέξη «πόλεμος». Εμείς οι μεγάλοι στο άκουσμά της κατακλυζόμαστε από εικόνες φρίκης, συναισθήματα φόβου και απελπισίας, κορμιά και ψυχές καταρρακωμένες από το τέρας αυτής της καταστροφής. Μοιραία, λοιπόν, εγείρει την περιέργεια των παιδιών και ρωτάνε «τι είναι ο πόλεμος;»

Μεγάλα μεγάλα συναισθήματα

Τα μεγάλα συναισθήματα των μικρών παιδιών είναι το αντικείμενο του βιβλίου «Μεγάλα μεγάλα συναισθήματα» . Όποιος δεν έχει έρθει αντιμέτωπος με ένα τετράχρονο που κλαίει γοερά γιατί έχασε το παιχνίδι του, δεν μπορεί να κατανοήσει τι σημαίνουν μεγάλα συναισθήματα μικρών παιδιών.