Συγγραφέας: Nadia Finer
Εικονογράφηση: Sara Thielker
Μετάφραση: Νοέλα Ελιασά
Εκδόσεις: Διόπτρα
Χρονιά έκδοσης: 2022
Ηλικίες: 7+, 9+
Ένα βιβλίο που πρωταγωνιστεί η ντροπαλότητα και τα συναισθήματα που συνδέονται με αυτή, αλλά και το πως ένα παιδί μπορεί να βρει τα μικρά εκείνα, δικά του βήματα, για να κατανοήσει τα θετικά του σημεία και να βρει τη δυνατή «φωνή» του, αυτό είναι το “Ντροπαλοί και Δυνατοί” της Nadia Finer. Σίγουρα δεν είναι ένα βιβλίο που διαβάζεται για καληνύχτα, μπορεί ωστόσο να γίνει εργαλείο στα χέρια παιδαγωγών, ψυχολόγων και γονιών. Γραμμένο σε απλή κατανοητή γλώσσα, με αφοπλιστική ειλικρίνεια και με εικονογράφηση που αφενός προκαλεί τον αναγνώστη να το διαβάσει και επιπλέον σχεδόν κάθε του σελίδα βρίθει αντιπροσώπευσης σε παιδιά με διαφορετικά μαλλιά, δέρμα και κινητικές ικανότητες. Έτσι, κάθε ντροπαλό παιδί να μπορεί να δει τον εαυτό του μέσα σε αυτό.
Δεν είμαστε μόνοι μας στο δύσκολο συναίσθημα της ντροπαλότητας. Ο καθένας το βιώνει διαφορετικά. Άλλος λιγότερο ή περισσότερο συχνά, μπορεί να νιώθει την ανάγκη να κουκουλωθεί κάτω από μια βαριά κουβέρτα στη σκέψη ότι οι άλλοι τον θεωρούν άχρηστο και γελάνε μαζί του. Γνώριμες καταστάσεις στο σπίτι ή στο σχολείο που δημιουργούν ένα τείχος από ανησυχίες, ξεπροβάλλουν στις σελίδες του βιβλίου. Αλλά και οι σωματικές αντιδράσεις βρίσκουν χώρο στην εικονογράφηση, ενώ εξαιρετικό είναι το σημείο που αναφέρεται στη λειτουργία της αμυγδαλής (ως θεία Άμυ) στον εγκέφαλό μας. «Τελικά όταν ντρεπόμαστε είναι σα να έχουμε μια μικροσκοπική θεία Άμυ καθισμένη στον ώμο μας που αντιδρά υπερβολικά σε πράγματα που δεν αποτελούν αληθινή απειλή!»
Το δεύτερο, όμως και σημαντικότερο ίσως, μέρος του βιβλίου έχει να κάνει με το πως γινόμαστε δυνατοί αποδεχόμενοι τη ντροπαλότητά μας, μιλώντας με θάρρος για τα συναισθήματά μας, γράφοντας ή ζωγραφίζοντας για αυτά. Μια σειρά, από μικρές αλλά σημαντικές αλήθειες, αναπτύσσονται στις σελίδες του. Δεν ελέγχουμε τα συναισθήματα των άλλων αλλά μόνο αυτά που εμείς νοιώθουμε. Μήπως το κυνήγι της τελειότητας μας δίνει δικαιολογίες για να κρυβόμαστε. Μπορούμε ωστόσο πάντα να πατάμε το κουμπί της επανεκκίνησης όταν κάτι πάει στραβά.
Εξαιρετικά ευρηματική, η απεικόνιση του εαυτού μας σαν ένα μπέργκερ, όπου τα πολλά διαφορετικά στρώματα εκτός από ντροπαλότητα περιλαμβάνουν χιούμορ, θάρρος, ευγένεια, πάθος και δύναμη. Και ναι, η ντροπαλότητα δεν είναι εμπόδιο αλλά μια μυστική πόρτα, που αν την ανοίξουμε θα αφήσουμε τη δύναμή μας να φανεί. Μετατρέπουμε την «κουβέρτα ασφαλείας» μας σε «δίχτυ ασφαλείας» που περιλαμβάνει τους ανθρώπους και τα πράγματα που μας κάνουν να νοιώθουμε ασφαλείς και ήρεμους, όπως την αγκαλιά και το χάδι ενός ζώου, δίνοντας μας περισσότερη δύναμη. Ανακαλύπτουμε τις κρυφές μας δυνάμεις και τα θετικά μας σημεία, μαθαίνουμε να αγαπάμε τις «πεταλούδες στο στομάχι μας» ελέγχοντας το άγχος μας και αλλάζουμε στη ζωή μας αυτό που δεν μας αρέσει.
Οι κύκλοι «Μεγάλη αποστολή», που ένα παιδί βρίσκει στις σελίδες του βιβλίου για κάθε μια από τις προτάσεις διαχείρισης, δίνουν τροφή για σκέψη, αποσαφηνίζουν προτεραιότητες, θέτουν μικρούς στόχους και όνειρα. Και ναι, το συναίσθημα της ντροπής δεν είναι κακό! Μας κάνει όμως να θέλουμε να αποτραβηχτούμε αφήνοντας φόβους και ανησυχίες να μας κρατάνε πίσω, κινδυνεύοντας έτσι, να χάσουμε τη χαρά της ζωής!!
Ένα βιβλίο που δικαιούται αναμφίβολα τη θέση του στο ράφι σχολείων και εκπαιδευτικών που λειτουργούν με ενσυναίσθηση και στοχεύουν στη συμπερίληψη, δίνοντας δύναμη στα «αόρατα παιδιά» και τις ντροπαλές, «ήσυχες φωνές».
