Νυχτερινό τρένο

Συγγραφέας: Rodolphe
Εικονογράφηση: Louis Alloing
Μετάφραση: Μυρσίνη Γκανά
Εκδόσεις: Ικαρος
Χρονιά έκδοσης: 2019
Ηλικίες: 5+

Οι διακοπές των Χριστουγέννων μόλις έχουν ξεκινήσει και η Μαρί με τον μπαμπά της τρέχουν να προλάβουν το νυχτερινό τρένο που θα τους πάει στη γιαγιά. Η Μαρί αγαπάει τα τρένα και της αρέσει πολύ να χαζεύει έξω από τα μεγάλα τζάμια το τοπίο που περνάει. Εχει ήδη αρχίσει να χιονίζει και να το “στρώνει“, όταν ξαφνικά το τρένο θα σταματήσει στη μέση του πουθενά. Το κορίτσι θα ζητήσει από τον ελεγκτή να κατέβει από το τρένο για μια γρήγορη βόλτα στο χιονισμένο τοπίο. Εκείνος θα την αφήσει, αν και δεν επιτρέπεται. Η Μαρί αρχίζει να ξεμακραίνει όταν συναντάει μπροστά της την πιο αστεία ομάδα ξωτικών! Τι θα συμβεί στη συνέχεια; Θα τα ακολουθήσει ή θα γυρίσει πίσω στο τρένο; Και τελικά, όντως υπάρχουν ξωτικά;

Ο Rodolphe και ο Louis Alloing είναι παλιοί γνώριμοι. Πρωτοσυνεργάστηκαν το 1998 για τη δημιουργία της σειράς κόμικ Les Aventures des Moineaux στο περιοδικό Astrapi. Εκτοτε έκαναν κι πολλές ακόμα δουλειές μαζί. Και οι δύο είναι διάσημοι για τα graphic novel και τα comic books τους, ο πρώτος για τα σενάριά του και ο δεύτερος για τα σχέδιά του. Στο Νυχτερινό τρένο ο Rodolphe καταπιάνεται με τη μικρή φόρμα κειμένου και τα picture books και διηγείται την ιστορία της μικρής Μαρί, ένα χριστουγεννιάτικο βράδυ σε ένα τρένο που την οδηγεί στο σπίτι της γιαγιά της. O Alloing ντύνει με τις εικόνες του την ιστορία, διανθίζοντας τα κομίστικα σχέδιά του με μια art deco αισθητική (φαίνεται ιδιαίτερα στο πώς ειναι σχεδιασμένο το τρένο, τα φώτα του αλλά και κάποια α[‘π τα εξωτερικα σκηνικά, όπως π.χ. τα βουνά). Το Νυχτερινό τρένο είναι ένα από τα πιο όμορφα βιβλία που διαβάσαμε φέτος τα Χριστούγεννα, που δεν διαβάζεται όμως αποκλειστικά και μόνο αυτές τις γιορτινές μέρες· ένα βιβλίο που μας έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσουμε τον φανταστικό κόσμο των Rodolphe & Alloing. Δεν το λες και λίγο.

ΜΟΙΡΑΣΕ ΤΟ

Αγροτόσπιτο

“Είναι μια ιστορία φθοράς και μιας ιδιότυπης αναγέννησης. Η φθορά είναι φυσιολογική για τα πάντα, η αναγέννηση όμως, ακόμα και αν είναι μέσα από μια εικονογραφημένη ιστορία, έχει να κάνει με τη ματιά που ρίχνουμε στα πράγματα, στην εκτίμηση του παρελθόντος τους και στην προσπάθεια να διατηρήσουμε κάτι από την προηγούμενη ζωή τους ζωντανό, να δημιουργήσουμε μια σύνδεση με το παρελθόν ακόμα κι αν πρόκειται για μια οικογενειακή ιστορία που αλλιώς δεν θα μας αφορούσε, ακόμα κι αν πρόκειται για ένα σπίτι που ποτέ δεν θα επισκεπτόμασταν. Είναι ένας γλυκός, ήπιος τρόπος για να μιλήσει ένα βιβλίο στα παιδιά γι’ αυτό που ζει, γερνάει και πεθαίνει – αλλά πεθαίνει χορτάτο από τη ζωή που έζησε και ξαναζεί γιατί κάποιος μας λέει την ιστορία του. Το “Αγροτόσπιτο” της Sophie Blackall είναι ένα διαμαντάκι για ευαίσθητους συλλέκτες ιστοριών και παρατηρητές της λεπτομέρειας”.

Το αγόρι που έφερε το χιόνι

Στην καρδιά μιας μεγάλης πόλης, εκεί που οι κάτοικοί της ζουν και περπατούν βιαστικά, ζει ένα αγοράκι, μαζί με τη μαμά του και τον μπαμπά τους. Για “σπίτι΄” τους έχουν ένα παγκάκι. Όταν όμως το αγόρι βρει ένα βράδυ, εντελώς μαγικά, μια χιονόμπαλα ακριβώς πλάι στο παγκάκι που κοιμάται, όλα θα αρχίσουν να αλλάζουν. Στη χιονόμπαλα μέσα υπάρχει μια πόλη σαν αυτή που βρίσκεται εκείνος, με ενα παγκάκι ακριβώς σαν αυτό που κοιμάται τώρα. Οταν θα την κουνίσει κάτι μαγικό θα έχει συμβεί.

Η Μυρτιά και ο καθρέφτης

Στην «Μυρτιά», που είναι ένα εικονογραφημένο παραμύθι, ζωγραφιές σαν μενταγιόν ζωντανεύουν τις λέξεις που διαλέγει η  Κατερίνα Παούρη για να φτιάξει τον κόσμο της ηρωίδας: αρώματα από τη φωτιά που τριζοβολάει, από τα βιβλία, του τσουκαλιού, της λεβάντας, του χαμομηλιού, του κρόκου, της μυρτιάς μοσχοβολούν στα απάτητα δάση του παραμυθιού.