Τι άκουσε η πασχαλίτσα

Συγγραφέας: Julia Donaldson

Εικονογράφηση: Lydia Monks

Μετάφραση: Μάρω Ταυρή

Εκδόσεις: Μεταίχμιο

Χρονιά έκδοσης: 2018

Ηλικίες: 3+

 

Μια φάρμα γεμάτη με ζώα είναι το σκηνικό της ιστορίας της πολυαγαπήμενης συγγραφέως Julia Donaldson, που για ακόμα μία φορά μας εκπλήσσει με τα ευφάνταστα στιχάκια της. Έχοντας στο πλευρό της την εικονογράφο Lydia Monks, μας διηγείται μια περιπέτεια γεμάτη αγωνία, αλλά και πολύ χιούμορ. Στη φάρμα αυτή μένουν ένας σκύλος, δυο γάτες, μια χήνα, μια κότα, μια πάπια, ένα πρόβατο, ένα μεγαλο άλογο, ενα γουρούνι, μια αγελάδα και μία πασχαλίτσα που δεν βγάζει μιλιά! Ολα τα άλλα ζώα χλιμιντρίζουν, γαβγίζουν, νιαουρίζουν, κρώζουν, ρουθουνίζουν, η πασχαλίτσα όμως δεν βγάζει ούτε έναν ήχο. Το μικρό κατακόκκινο ζουνούνι όμως είδε ένα βράδυ δύο κακοποιούς που κατάστρωναν το φοβερό και τρομερό τους σχέδιο να κλέψουν την αγελάδα. Η πασχαλίτσα μεταφέρει την επόμενη μέρα όλα όσα άκουσε στους φίλους της και όλοι μαζί – υπό τις οδηγίες της πασχαλίτσας – θα προσπαθήσουν να αποτρέψουν τη… ληστεία! Μια ιστορία σε έμμετρο στίχο, κάτι που η Donaldson παίζει στα δάκτυλα, την εξαιρετική απόδοση της Μάρως Ταυρή που δεν χάνει ίχνος από τη ζωντάνια και τη σπιρτάδα του αρχικού κειμένου, και φυσικά την εικονογράφηση της Monks, η οποία χρησιμοποιώντας μεταξύ άλλων έντονα χρώματα και την τεχνική του κολάζ, δημιουργεί το ιδανικό σκηνικό για την ιστορία της Donaldson. Στα συν της εικονογράφησης: οι μικρές εκείνες λεπτομέρειες που δίνουν αυτό το κάτι στην ιστορία και τα δύο σαλόνια, το πρώτο και το τελευταίο με την κάτοψη της φάρμας. Στο δεύτερο ειδικά τα παιδιά μπορούν να δουν το αποτυχημένο σχέδιο των ληστών που κατέληξε τελικά στη λίμνη!

 

ΜΟΙΡΑΣΕ ΤΟ

Αγροτόσπιτο

“Είναι μια ιστορία φθοράς και μιας ιδιότυπης αναγέννησης. Η φθορά είναι φυσιολογική για τα πάντα, η αναγέννηση όμως, ακόμα και αν είναι μέσα από μια εικονογραφημένη ιστορία, έχει να κάνει με τη ματιά που ρίχνουμε στα πράγματα, στην εκτίμηση του παρελθόντος τους και στην προσπάθεια να διατηρήσουμε κάτι από την προηγούμενη ζωή τους ζωντανό, να δημιουργήσουμε μια σύνδεση με το παρελθόν ακόμα κι αν πρόκειται για μια οικογενειακή ιστορία που αλλιώς δεν θα μας αφορούσε, ακόμα κι αν πρόκειται για ένα σπίτι που ποτέ δεν θα επισκεπτόμασταν. Είναι ένας γλυκός, ήπιος τρόπος για να μιλήσει ένα βιβλίο στα παιδιά γι’ αυτό που ζει, γερνάει και πεθαίνει – αλλά πεθαίνει χορτάτο από τη ζωή που έζησε και ξαναζεί γιατί κάποιος μας λέει την ιστορία του. Το “Αγροτόσπιτο” της Sophie Blackall είναι ένα διαμαντάκι για ευαίσθητους συλλέκτες ιστοριών και παρατηρητές της λεπτομέρειας”.

Το αγόρι που έφερε το χιόνι

Στην καρδιά μιας μεγάλης πόλης, εκεί που οι κάτοικοί της ζουν και περπατούν βιαστικά, ζει ένα αγοράκι, μαζί με τη μαμά του και τον μπαμπά τους. Για “σπίτι΄” τους έχουν ένα παγκάκι. Όταν όμως το αγόρι βρει ένα βράδυ, εντελώς μαγικά, μια χιονόμπαλα ακριβώς πλάι στο παγκάκι που κοιμάται, όλα θα αρχίσουν να αλλάζουν. Στη χιονόμπαλα μέσα υπάρχει μια πόλη σαν αυτή που βρίσκεται εκείνος, με ενα παγκάκι ακριβώς σαν αυτό που κοιμάται τώρα. Οταν θα την κουνίσει κάτι μαγικό θα έχει συμβεί.

Η Μυρτιά και ο καθρέφτης

Στην «Μυρτιά», που είναι ένα εικονογραφημένο παραμύθι, ζωγραφιές σαν μενταγιόν ζωντανεύουν τις λέξεις που διαλέγει η  Κατερίνα Παούρη για να φτιάξει τον κόσμο της ηρωίδας: αρώματα από τη φωτιά που τριζοβολάει, από τα βιβλία, του τσουκαλιού, της λεβάντας, του χαμομηλιού, του κρόκου, της μυρτιάς μοσχοβολούν στα απάτητα δάση του παραμυθιού.