Συγγραφέας: Σοφιάννα Θεοφάνους
Εικονογράφηση: Λέλα Στρούτση
Εκδόσεις: Πουά
Χρονιά έκδοσης: 2021
Ηλικίες: 12+, 15+

Το κορίτσι & το Κορίτσι. Δύο κορίτσια στον τίτλο. Δυο κορίτσια στο εξώφυλλο σαν αντικατοπτρισμός; Από το εξώφυλλο αντιλαμβάνεσαι ότι υπάρχει ένας υπαινικτικός διάλογος ανάμεσα στις εικόνες της Λέλας Στρούτση και του κειμένου της Σοφιάννας Θεοφάνους. Η εικονογράφηση αφηγείται το ταξίδι της ενηλικίωσης του κοριτσιού, ένα ταξίδι ανακάλυψης του εαυτού. Σε ξεγελάει η εικόνα. Ακόμα και στον τίτλο το ένα «κ» είναι πεζό και το άλλο κεφαλαίο. Τα χείλη είναι μικρά και τα χείλη είναι μεγάλα. Τα μπουμπούκια κλειστά και τα μπουμπούκια γίνονται άνθη. Μικρές λεπτομέρειες που φανερώνουν όμως μία αλλαγή.

Στην πρώτη σελίδα, το κορίτσι κρατάει ένα αρκουδάκι, θα μπορούσε να είναι ένα μεταβατικό αντικείμενο. Όταν πρωτοείδα την εικόνα μου ήρθε στο μυαλό η εικονογράφηση του Paul Verrept στο βιβλίο του «Ο μικρός στρατιώτης» (Σύγχρονοι Ορίζοντες, 2004, εξανλτημένο). Στο βιβλίο του Verrept, ο ήρωας σε όλες τις σελίδες κρατάει ένα αρκουδάκι που, παρόλες τις αντίξοες συνθήκες που αντιμετωπίζει, δεν το εγκαταλείπει. Η ηρωίδα του βιβλίου της Θεοφάνους διασχίζει τις σελίδες του βιβλίου έχοντας κοντά της ένα παιδικό παιχνίδι, που σταδιακά εγκαταλείπει. Έχουν σημασία τα σύμβολα που χρησιμοποιούνται για να δείξουν το μεγάλωμα. Αρχικά το κορίτσι είναι ξυπόλητο, μετά φοράει γκρι γαλότσες και στο τέλος κόκκινες λουστρινένιες γόβες με μπαρέτα. Η ομπρέλα το συντροφεύει και το προστατεύει και στο τέλος είναι κλειστή δίπλα του. Το κορίτσι δε σταματάει να κινείται, συγκεκριμένα να τρέχει.

Καθώς διάβαζα το βιβλίο θυμήθηκα τις φορές που κολλούσα το μουτράκι μου στις βιτρίνες των μαγαζιών με παπούτσια και εκλιπαρούσα τη μαμά μου να μου πάρει λουστρινένιες γόβες. Θυμήθηκα τη γυναίκα με το γκρίζο φόρεμα και τη χρωματιστή ομπρέλα που συναντούσα τυχαία σε μια στάση στο δρόμο πριν από χρόνια. Θυμήθηκα τις φορές που έτρεχα και έψαχνα αγωνιωδώς το δικό μου είδωλο.

Το “κορίτσι και το Κορίτσι” δεν είναι ένα βιβλίο που θα το πρότεινα σε μικρά παιδιά, παρόλη την εξαιρετική εικονογράφηση της Στρούτση, γιατί ο λόγος του είναι αφαιρετικός. Είναι όμως ένα βιβλίο που θα το πρότεινα σε έφηβες και σε νέες γυναίκες για να το διαβάσουν οι ίδιες, αλλά και για να το μοιραστούν με τις δικές τους μητέρες.