“5” τιτλοφορείται η νέα στήλη της Κόκκινης Αλεπούς και είναι αφιερωμένη στην εικονογράφηση. Ένας Έλληνας ή μία Ελληνίδα εικονογράφος επιλέγει και παρουσιάζει μια φορά τον μήνα τα πέντε πιο αγαπημένα του εικονογραφημένα βιβλία – ελληνικά ή ξένα, καινούρια ή παλιότερα, για παιδιά ή ενήλικες. Μέσα από αυτές τις επιλογές και τα μικρά κείμενα που συνοδεύουν τα βιβλία – ένα είδος λεζάντας θα λέγαμε – παίρνουμε μια μικρή γεύση από τις αναγνωστικές προτιμήσεις των καλλιτεχνών, τα βιβλία των οποίων έχουμε στα σπίτια μας και ξεφυλλίζουμε σχεδόν καθημερινά. Μια ιδέα ίσως από τις επιρροές τους, τους καλλιτέχνες που θαυμάζουν, τα έργα που αγαπούν να έχουν στη βιβλιοθήκη τους. Παράλληλα, μέσα από τις επιλογές αυτές γνωρίζουμε βιβλία και δημιουργούς που ίσως να μη γνωρίζαμε. Ένα ταχύρυθμο μάθημα εικαστικών, μια εισαγωγή στον υπέροχο κόσμο της εικονογράφησης, που μόνο οι ίδιοι οι εικονογράφοι μπορούν να κάνουν.
Η Ιφιγένεια Καμπέρη είναι η πρώτη που ξεκινάει τη νέα αυτή στήλη της Κόκκινης Αλεπούς. Πρόκειται για μία από τις νέες εικονογράφους που δραστηριοποιείται στον χώρο του παιδικού βιβλίου. Τη γνωρίσαμε το 2017 όταν εικονογράφησε το βιβλίο της Αγαθής Δημητρούκα “Λιβερίνος και Ρικάρντα” (Πατάκης, 2017), ακολούθησε η σειρά “Μικρά Γατικά” της Αργυρώς Πιπίνη (εκδ. Πατάκη), ενώ μόλις πριν λίγες ημέρες κυκλοφόρησε το δεύτερο βιβλίο του δασκάλου Μάριου Μάζαρη, “Τα χρώματα έχουν πόλεμο”, από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος, το οποίο έχει εικονογραφήσει. Η εικονογράφος και εικαστικός έχει τιμηθεί με το ΕΒΓΕ Εικονογράφησης για το βιβλίο “Μικρά Γατικά: Ναπολέων & Ιωσηφίνα” (Α. Πιπίνη, Πατάκης), σχεδίασε την αφίσα της τρίτης καμπάνιας του Διαβάζω Δυνατά (2020), ενώ συμμετείχε σε διάφορες εικαστικές εκθέσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό. Σπούδασε γραφιστική στη Σχολή Βακαλό, ζωγραφική στο Edinburgh College of Art και τώρα ολοκληρώνει τις μεταπτυχιακές σπουδές της (Children’s Book Illustration) στο Cambridge School of Art.
Shadow – Suzy Lee (Chronicle Books, 2010)
Είναι ένα βιβλίο χωρίς λόγια. Το χώρισμα ανάμεσα στις δύο σελίδες, που είναι ένα φυσικό μέρος του αντικειμένου βιβλίου, γίνεται κομμάτι της ιστορίας. Υποδηλώνει το όριο ανάμεσα στην πραγματικότητα και την φαντασία της πρωταγωνίστριας. Όσο προχωράει το βιβλίο μετατρέπεται σε πύλη και οι δύο κόσμοι μπερδεύονται. Νομίζω πως το βιβλίο περιγράφει τέλεια την εμπειρία του να γίνεσαι ένα με τον φανταστικό σου κόσμο.
I Hate Everyone – Naomi Danis, εικονογράφηση Cinta Arribas (POW!, 2018)
Ένα κοριτσάκι δεν μπορεί να διαχειριστεί τα συναισθήματα του στο πάρτι του, με αποτέλεσμα να είναι πολύ θυμωμένο και να τους μισεί όλους. Μια ιστορία παλιά όσο και ο άνθρωπος. Μου αρέσει πολύ το χαλαρό και εκφραστικό σχέδιο της Arribas, τα χειρόγραφα γράμματα, καθώς και η χρήση των layers και της περιορισμένης χρωματικής παλέτας στη λογική της μεταξοτυπίας.
Μικρές Νυχτερινές Ιστορίες – Kitty Crowther (Μάρτης, 2018, μεταφ. Ξένια Καλογεροπούλου)
Τα βιβλία της Crowther είναι η χαρά του storytelling, αβίαστες ιστορίες χωρίς διδακτισμό. Τα σχέδια της είναι σαν ποιήματα, ακουμπάνε την καρδιά πριν προλάβει να τα επεξεργαστεί το μυαλό. Αυτό το βιβλίο καληνύχτας δεν έχει τίποτα επιτηδευμένο, είναι απλά ένα παραμυθάκι με τρυφερά πλασματάκια και ζεστές φωλίτσες. Όταν το διαβάζω, θέλω να κουκουλωθώ στο κρεβατάκι μου και μακάρια να κοιμηθώ χωρίς έγνοιες.
Leila, The Perfect Witch – Flavia Z. Drago (Walker Books, 2022)
Η Flavia Z. Drago αγαπάει πολύ τη μυθοπλασία τρόμου (όπως κι εγώ). Από εκεί εμπνέεται ή δανείζεται στοιχεία και χαρακτήρες που προσαρμόζει με χιούμορ και ευφάνταστο τρόπο σε έναν κόσμο κατάλληλο για παιδιά. Ενώ οι μικροί διαβάζουν μια ιστορία στα μέτρα τους, οι ενήλικες διασκεδάζουμε ανακαλύπτοντας αναφορές σε βιβλία, ταινίες, πίνακες, μεσαιωνικούς μύθους, ιστορικά πρόσωπα, ακόμα και στην εκπομπή “The Great British Bake Off”.
You Can’t Kill Snow White – Beatrice Alemagna (Unruly, 2022)
Ένα παιδικό βιβλίο για μεγάλους. Είναι ο μύθος της Χιονάτης ειπωμένος από την πλευρά της κακιάς βασίλισσας που κρατάει όλα τα gore στοιχεία του αυθεντικού παραμυθιού: φθόνος, άγριες δολοφονίες, κανιβαλισμός, βασανιστήρια. Όλα αυτά περιγράφονται εικαστικά στις εφιαλτικές αλλά πανέμορφες συνθέσεις της μεγαλοφυούς Alemagna. Κάθε σαλόνι είναι ένα πραγματικό έργο τέχνης.
Επιμέλεια στήλης: Ζωή Κοσκινίδου
