“5” θα πει τα πέντε πιο αγαπημένα βιβλία ενός εικονογράφου. Κάθε μήνα ένας Έλληνας ή μία Ελληνίδα δημιουργός επιλέγει και παρουσιάζει πέντε εικονογραφημένα βιβλία – ελληνικά ή ξένα, καινούρια ή παλιότερα, για παιδιά ή ενήλικες. Μέσα από αυτές τις επιλογές και τα μικρά κείμενα που συνοδεύουν τα βιβλία – ένα είδος λεζάντας – παίρνουμε μια μικρή γεύση από τις αναγνωστικές προτιμήσεις των καλλιτεχνών, τα βιβλία των οποίων έχουμε στα σπίτια μας και ξεφυλλίζουμε σχεδόν καθημερινά. Μια ιδέα ίσως από τις επιρροές τους, τους καλλιτέχνες που θαυμάζουν, τα έργα που αγαπούν να έχουν στη βιβλιοθήκη τους. Παράλληλα, μέσα από τις επιλογές αυτές γνωρίζουμε βιβλία και δημιουργούς που ίσως να μην ξέραμε ως τώρα. Ένα ταχύρυθμο μάθημα εικαστικών, μια εισαγωγή στον υπέροχο κόσμο της εικονογράφησης, που μόνο οι ίδιοι οι εικονογράφοι μπορούν να κάνουν.
Επιμέλεια στήλης: Ζωή Κοσκινίδου
Η Ντανιέλα Σταματιάδη είναι η εικονογράφος του Οκτωβρίου. Εικονογραφεί παιδικά βιβλία, αλλά επίσης ζωγραφίζει και διδάσκει μαθήματα εικαστικών. Οι εικονογραφήσεις της έχουν διακριθεί με Κρατικό Βραβείο, Βραβείο Greek ΙΒΒΥ, επαίνους ΕΒΓΕ!, βραβεία Αναγνώστη, Swedish IBBY Peter Pan award, Italian IBBY honour list, ενώ έχει υπάρξει και υποψήφια και για Βραβείο Andersen. To 2017 κλήθηκε να τελέσει μέλος της κριτικής επιτροπής για τη Διεθνή Έκθεση Εικονογράφησης στην Μπολόνια και το 2019 να πραγματοποιήσει masterclass. Το 2021 κυκλοφόρησαν τα δύο πρώτα της βιβλία με δικό της κείμενο/ιδέα και εικονογράφηση, το «Θέλω!» από τις εκδόσεις Ίκαρος και το «Μια αρχή, ένα τέλος, μια αρχή ξανά» από τις εκδόσεις Πατάκη. Το τελευταίο επιλέχτηκε για το BolognaRagazzi Award της Μπολόνια. Το 2022 οι εικονογραφήσεις της για το «Έχω ένα καλό παππούα» επιλέχτηκαν για να συμμετέχουν στην ΒIBF Αnanas Ιnternational Ιllustration Εxhibition στο Πεκίνο. Αυτά είναι τα πέντε πιο αγαπημένα της εικονογραφημένα βιβλία.
Εκατό, Heike Faller & Valerio Vidali (Key Books)
Για μένα είναι από τα πιο τρυφερά, βαθιά υπαρξιακά βιβλία που απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες (ένα χαρακτηριστικό που αγαπώ πολύ στα εικονογραφημένα βιβλία), με λίγο και υπέροχο κείμενο και εξαιρετικό θέμα: όλα όσα μαθαίνουμε σε μία ζωή. Ο Vidali είναι πλέον από τους πιο αγαπημένους μου εικονογράφους. Έχει δημιουργήσει ένα εικαστικό ποίημα με την αφαιρετική, λίγο τραχιά και την ίδια στιγμή τρυφερή γραφή του. Ο οπτικός ρυθμός στο βιβλίο είναι υπέροχος, η συμβολική του ερμηνεία πάντα μια έκπληξη. Δεν έχω αρκετά λόγια για εκφράσω το πόσο μου αρέσει.
Μην περάσεις τη γραμμή!, Isabel Minhos Martins & Bernardo P. Carvalho (Μικρή Σελήνη)
Απολαυστικό βιβλίο με θέμα την κατάχρηση εξουσίας και τη δύναμη της συλλογικότητας και της συμπόνιας. Δεν υπάρχει καθόλου αφήγηση και όλη η ιστορία αποκαλύπτεται μέσα από διαλόγους και ξεκαρδιστικές σκόρπιες ατάκες, ενσωματώνοντας με πανέξυπνο τρόπο τη φυσική υπόσταση του βιβλίου. Η εικονογράφηση είναι καταιγιστική, πολύχρωμη και με υπέροχο χιούμορ. Δεν χορταίνω να χαζεύω τις φανταστικές φιγούρες του Carvalho με το έντονους χρωματιστούς μαρκαδόρους, τις τέλειες μύτες, τις αστείες εκφράσεις, τις μικτές τεχνικές και την απόλυτη εικαστική ελευθερία και παιδικότητα.
La Grande Battaglia– Andrea Antinori (Corraini editions).
Αυτό το βιβλίο το αγόρασα την τελευταία φορά που ήμουν στην έκθεση της Μπολόνια. Με τράβηξε κατευθείαν το όρθιο, μακρόστενο σχήμα του βιβλίου, με το πολύ απλό και λιτό εξώφυλλο, που έχει μόνο ένα ανθρωπάκι ζωγραφισμένο με μολύβι. Δεν ξέρω ιταλικά, αλλά το βιβλίο παρόλο που έχει λίγο κείμενο είναι σαν silent book, καταλαβαίνεις απολύτως ποια είναι η ιστορία μόνο από τις εικόνες: ένα μικρό ανθρωπάκι τα βάζει με τη βροχή. Μία μάταια μάχη με πολύ αστεία επεισόδια και τέλεια έκβαση. Μόλις το άνοιξα είδα αμέσως την απλότητα της σύνθεσης και την εκφραστικότητα των γραμμών και δεν χρειάστηκε κάτι παραπάνω για να το αγοράσω την ίδια στιγμή. Και όταν το ξεφύλλισα με την ησυχία μου, ανακάλυψα την ευφυή λιτότητα της σύλληψης και το απίθανο χιούμορ κάθε σαλονιού. Ελπίζω κάποια στιγμή να έρθει Ελλάδα, αξίζει χίλια τοις εκατό.
Mια φορά κι έναν καιρό ήταν και θα είναι- Johanna Shaible (Εκδόσεις Μάρτης)
Αυτό το βιβλίο το είχα πρωτοδεί και θαυμάσει πριν μεταφραστεί στα ελληνικά –αν θυμάμαι καλά- στη σελίδα του dPictus, Unpublished Picturebooks Showcase. Εκεί στέλνουν δημιουργοί από όλο τον κόσμο dummy books ή έτοιμες εικονογραφημένες προτάσεις για εικονογραημένα βιβλία που ψάχνουν εκδότη. Πρόσβαση σε αυτή την σελίδα έχουν εκδότες -από όλο τον κόσμο και πάλι- οι οποίοι ψηφίζουν τα αγαπημένα τους. Αν τους ενδιαφέρει κάτι, κάνουν και προτάσεις συνεργασίας. Εκείνη την χρονιά αυτό το βιβλίο εύλογα είχε τις περισσότερες ψήφους και φυσικά πολλές-πολλές προτάσεις. Είναι ένα πανέμορφο ποιητικό βιβλίο που μιλάει για το άχρονο, το αέναο της ύπαρξης, για την ζωή. Η αφιέρωση στην αρχή τα λέει όλα: απευθύνεται στους ενήλικες του αύριο και τα παιδιά του χθες. Η εικαστική του αρτιότητα είναι μαγευτική. Και πάνω απ’ όλα είναι μαγική εμπειρία να γυρνάς τις σελίδες του, καθώς αυτές μικραίνουν προς το κέντρο και ξαναμεγαλώνουν προς το τέλος.
Τhe forest, Riccardo Bozzi & Valerio Vidali / Violeta Lopiz (Enchanted Lion books). Τελευταίο άφησα το βιβλίο-αριστούργημα από κάθε άποψη. Δεν ξέρω τι να πρωτοπώ. Η ίδια η έκδοση είναι υπέροχη. Υπέροχο χαρτί, υπέροχα κοπτικά, υπέροχο και το τυπωμένο ρυζόχαρτο που καλύπτει το εξώφυλλο. Και μόνο ως αντικείμενο είναι πολύ όμορφο. Το θέμα του και πάλι υπαρξιακό (προφανώς αγαπημένο μου θέμα), μιλάει για την πορεία ή μάλλον καλύτερα για τον κύκλο της ζωής με πολύ τρυφερό, απλό και ευφάνταστο τρόπο. Οι εικονογραφήσεις του Vidali και της Lopiz εiναι μαγικές. Κάθε φορά που το διαβάζω και κοιτάω αυτές τις εικόνες, είναι σαν να με παίρνει κάποιος από το χέρι πολύ μαλακά και να μου μιλάει για την ζωή με αλήθεια και τρυφερότητα. Όλοι, μα όλοι οι συντελεστές μεγαλούργησαν.
