Τα βιβλία αυτού του μήνα, στο τελευταίο κείμενο για την Κόκκινη Αλεπού πριν το αυγουστιάτικο διάλειμμα, γέμισαν τον ταξιδιωτικό σάκο που πήρα μαζί στον καλοκαιρινό προορισμό μου. Φανταστικά ταξίδια, μυστήριο και μία αγάπη, με συντρόφεψαν και με συγκίνησαν. Ήρωες που προσπαθούν να κυνηγήσουν τα ονειρά τους μέσα στην αβεβαιότητα της καθημερινότητας, που δεν αφήνουν τη στιγμή να φύγει και ζουν τη μεγάλη αγάπη, που ονειρεύονται την περιπέτεια και βρίσκουν τη δύναμη μέσα τους να αντιμετωπίσουν προκλήσεις και έτσι να ζήσουν πράγματα που δεν θα τα συναντούσαν ούτε στο όνειρο τους, ήρωες που αναζητούν την ελευθερία, γίνονται ούριος άνεμος μέσα στην καλοκαιρινή, και όχι μόνο, ραστώνη.
Στο βιβλίο «Σταχτοπούτα φτου ξελευτερία» (Εκδόσεις των Συναδέλφων) η σύγχρονη συγγραφέας Rebecca Solnit συναντά έναν από τους σπουδαίους Άγγλους εικονογράφους της Χρυσής Εποχής της εικονογράφησης παιδικών βιβλίων (τέλη 19ου-αρχές 20ου) τον Arthur Rackham για να ζωντανέψει μια φρέσκια Σταχτοπούτα. Οι ήρωες της ανακαλύπτουν τον αληθινό εαυτό τους και γίνονται το καλύτερο που μπορούν με τη δική τους ελεύθερη βούληση, έχοντας πάντα στραμμένο το βλέμμα τους στον άλλον,ανακαλύπτοντας την αξία και την ομορφιά που ο καθένας έχει.
Στο τελευταίο βιβλίο της σειράς «Οι περιπέτειες των Άλφρεντ και Άγκαθα» με τίτλο «Το Ράλι της Αγγλίας» (εκδόσεις Polaris) της Άνα Καμπόι, τα μέλη του γραφείου ερευνών Μίλερ & Τζόουνς καλούνται να εξιχνιάσουν ένα ακόμα έξυπνα επινοημένο μυστήριο, απρόβλεπτο στη λύση του: πώς συνδέονται οι πρωταγωνιστές του Ράλι της Αγγλίας με τον Ιούλιο Βερν, το φάντασμα του Κόβεντ Γκάρντεν και τον αρχιτέκτονα Λέσλι Γκριν; Ο νεαρός Έντσο Φεράρι και μία τολμηρή δημοσιογράφος της Ντέιλι Τέλεγκραφ θα βοηθήσουν τον Άλφρεντ, την Άγκαθα και τη Μουρίτσα στην περιπέτεια τους. Οι αληθοφανείς φανταστικές συναντήσεις κάνουν αυτή την περιπέτεια μοναδική εμπειρία και τη συμμετοχή σε αυτό το ράλι να είναι από μόνη της ένα δώρο: «το ίδιο είναι είτε κερδίσεις είτε χάσεις… αυτός ο αγώνας ήταν μεγάλη εμπειρία. Συνάντησα πράγματα που δεν θα τα συναντούσα ούτε στ’όνειρό μου”.
«Αυτό που με κινητοποίησε ήταν η περιέργεια και η επιθυμία μου για καινούργια πράγματα μα και το ότι ήθελα να μάθω πού βρίσκεται το τέρμα του ωκεανού και τι σόι άνθρωποι κατοικούν πέρα απ’αυτόν». Αυτό αναφέρει ο συγγραφέας-αφηγητής στο βιβλίο «Αληθινή ιστορία» Λουκιανός, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Polaris σε απόδοση Μαρίας Παπανικολάου και εικονογράφηση Ηλία Κασσελά. Ο συγγραφέας ξέρει πως «μία καλή ιστορία είναι ακαταμάχητη γιατί ο άνθρωπος αγαπά ν’ ακούει και είναι στη φύση του να έχει τα αυτιά του ανοιχτά στις διηγήσεις» και έτσι ξεκινά την αφήγηση των απίθανων ταξιδιών του όπου μας εξιστορεί το πώς φαντάζεται τη ζωή σε άλλους πλανήτες, την παραμονή του μέσα σε ένα θαλάσσιο κήτος, τη μεταθανάτιο ζωή. Από τη μάχη των μαχών μεταξύ Ήλιου και Σελήνης έως την ιπτάμενη πόλη σε σχήμα λύχνου όπου οι κάτοικοι της ήταν λυχνάρια που πάνω τους καίγονταν φλογίτσες και το νησί των σπουδαίων νεκρών όπου συναντάμε ήρωες και φιλοσόφους,απολαμβάνουμε τις «φαντασιοπληξίες» που από την άλλη «παρουσιάζουν κάποια σημάδια σοβαρής σκέψης αν το ψάξεις πιο προσεκτικά» και αισθανόμαστε τη σημασία του «να ζεις την περιπέτεια, να ακούς την καρδιά σου να χτυπά δυνατά». Ένα βιβλίο που θα ενθουσιάσει τους λάτρεις του Όμηρου και της μυθολογίας, των ταξιδιών και της λογοτεχνίας του φανταστικού.
Και στο επόμενο βιβλίο η συγγραφέας Ντίνα Αναππάρα μιλάει για τη δύναμη «των αφηγήσεων που υφαίνουμε για να βρούμε νόημα στη θλίψη και στο χάος». Πρόκειται για το εξαιρετικό βιβλίο «Περιπολία για τζίνι στη μοβ γραμμή» (εκδόσεις Πατάκη), το οποίο φανερώνει τη δύναμη του ήδη από το πρώτο κεφάλαιο που έχει τον τίτλο «αυτή η ιστορία θα σας σώσει τη ζωή». Σε μία μεγαλούπολη της Ινδίας ο εννιάχρονος Τζάι, φανατικός των αστυνομικών τηλεοπτικών εκπομπών, αποφασίζει με δύο φίλους του να ανακαλύψει την αλήθεια πίσω απο την εξαφάνιση ενός συμμαθητή τους. Και ενώ οι εξαφανίσεις παιδιών πληθαίνουν, η έρευνα των τριών παιδιών δυσκολεύει απέναντι σε μία απρόθυμη και δωροδοκούμενη αστυνομική αρχή, την ουσιαστικά αδιάφορη θρησκευτική εξουσία, τη μισαλλοδοξία και τον φόβο. Ενδιάμεσα παρεμβάλλονται οι ιστορίες που διηγείται ο Γκουρού, ένα παιδί του δρόμου, που έχουν τη δύναμη της πραμυθίας και της ελπίδας, για το φάντασμα του Τρελλού που προστατεύει τα παιδιά του δρόμου, τα τζίνι που αν βρουν την ευχή σου γνήσια ικανοποιούν το αίτημα σου, τη Ράνι των διασταυρώσεων που προστατεύει τις γυναίκες και τα κορίτσια της πόλης, ιστορίες που λάμπουν σαν αστέρια, διαπερνώντας το νέφος της αιθαλομίχλης που σκεπάζει την πόλη, σε παιδιά όπως ο Τζάι. Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα όπου οι ήρωες είναι τα παιδιά που ζουν στον κόσμο των μεγάλων: όπως η Ρούνου που επιθυμεί να γίνει αθλήτρια αλλά κανείς άλλος δεν τη φαντάζεται να γίνεται κάποια και ο Ομβίρ που ονειρεύεται να γίνει διάσημος χορευτής, αλλά ήδη φορτώνεται το βάρος των κατεστραμμένων ελπίδων του πατέρα του. Είναι ένα μυθιστόρημα για την «ανθεκτικότητα, την ευθυμία και τη μαγκιά των παιδιών», όπως αναφέρει με τον καλύτερο τρόπο στον επίλογο του βιβλίου η συγγραφέας.
«Κάποτε πίστευα ότι δεν είχε σημασία- ότι όλοι σ’ αυτό τον κόσμο είχαν τις ίδιες ευκαιρίες, έπρεπε να δώσουν τις ίδιες μάχες». Αυτό συλλογίζεται η Έλλι η ηρωίδα στο υπέροχο βιβλίο της σπουδαίας Τζακλίν Γούντσον «Αν έρθεις σαν τον άνεμο» (εκδόσεις Πατάκη). Ο Τζερεμάια είναι μαύρος και η Έλλι είναι λευκή. Για τους ίδιους δεν έχει καμία σημασία, όχι όμως και για τους άλλους, οι καιροί δυστυχώς δεν έχουν αλλάξει τόσο. «…το ήξερε από τον τρόπο που τους κοιτούσε ο κόσμος όταν ήταν με την Έλλι, όταν περπατούσαν πιασμένοι χέρι χέρι. Τρόμαζε μερικές φορές…». «…κάποια πρωινά υπάρχει μόνο ένα πράγμα στον κόσμο, το χέρι του Τζερεμάια που απλώνεται να πιάσει το δικό μου. Δεν υπάρχει η προειδοποίηση της Μάριον για τον χρόνο που φέρνει αλλαγές τις οποίες δεν μπορούμε να προβλέψουμε. Μόνο το χέρι του Μάια μέσα στο δικό μου και μια φωνή πολύ πιο δυνατή από της Μάριον – η δική μου φωνή – που λέει: Άρπαξε τη στιγμή, Έλλι, και τρέξε…». Μία συγκινητική, μεγάλη ιστορία αγάπης σε έναν κόσμο που ακόμα δυσκολεύεται να αγκαλιάσει τη ζωή. Η Τζακλίν Γούντσον έγραψε ένα εξαιρετικό βιβλίο για όλους τους νέους ανθρώπους για να μην χάσουν εκείνη τη στιγμή,να μην την αφήσουν να φύγει.