Συγγραφέας: Victoria Hislop
Εικονογράφηση: Gill Smith
Μετάφραση: Φωτεινή Πίπη
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Χρονιά έκδοσης: 2022
Ηλικίες: 9+, 11+
Η Ρίτα είναι ένα κορίτσι που ζει με τους γονείς του στην Αγγλία και κάθε καλοκαίρι πάει διακοπές στην Κρήτη για να δει τη γιαγιά της. Σε αυτό το ταξίδι γιαγιά κι εγγονή θα κάνουν μια διαδρομή πίσω στον χρόνο, τότε που η γιαγιά ήταν μικρή και απέναντι από το χωριό της, την Πλάκα, υπήρχε το νησί με το φοβερό όνομα, η Σπιναλόγκα. Μέσα από την εξιστόρηση της γιαγιάς Μαρίας, η Ρίτα θα μάθει όσα περισσότερα μπορεί για τη ζωή της γιαγιάς της και της οικογένειάς της, αλλά και τη λέπρα, την αρρώστια που ως και πριν από λίγο καιρό αποτελούσε στίγμα.
Η Victoria Hislop παίρνει το παγκόσμιο best seller βιβλίο της “Το νησί” και με μεγάλη μαεστρία το μετατρέπει σε ένα αξιολογότατο ανάγνωσμα για παιδιά. Χωρίς να χάνει κάτι από την πρωτότυπη ιστορία, η συγγραφέας ξαναγράψει το βιβλίο της με έναν τρόπο που να αφορά αποκλειστικά τα παιδιά αναγνώστες. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, που διακοσμούνται από τις υπέροχες εικονογραφήσεις της Gill Smith και τις αναφορές της στην Κρήτη μέσα από τα παραδοσιακά κεντήδια και τα υφαντά, μεταφερόμαστε νοητά πολλά χρόνια πίσω, στη δεκαετία του ’30, τότε που ακόμα δεν είχε βρεθεί το φάρμακο για να γιατρεύει τη νόσο του Χάνσεν, γνωστή και ως λέπρα. Γνωρίζουμε την πρωταγωνίστρια της ιστορίας, τη Μαρία που ζει με τους γονείς και την αδερφή της στην Πλάκα, στα ανατολικά του νησιού, κοντά στον Άγιο Νικόλαο και μέσα από τη δική της αφήγηση μαθαίνουμε για τη σοβαρή αυτή ασθένεια που κόστισε τη ζωή σε πολλούς ανθρώπους, αλλά που κυρίως φόρτωσε μ’ ένα δυσβάσταχτο στίγμα εκατοντάδες οικογένειες μέχρι το 1957 που τελικά βρέθηκε το πολυπόθητο φάρμακο και η Σπιναλόγκα έκλεισε μια για πάντα.
Στα υπέρ του βιβλίου οι αναφορές στον τρόπο που αντιμετώπιζαν οι άνθρωποι τότε τα κρούσματα και τον τρόπο που τα απομόνωναν και ουσιαστικά τα απέκλειαν από την οικογειακή ζωή, αλλά και ο τρόπος που η συγγραφέας επικεντρώνεται στα συναισθήματα που προκαλούσε η ανακάλυψη ενός περίεργου σημαδιού στο σώμα, στον φόβο που κατέκλυζε τα θύματα για το τι μέλλει γενέσθαι και στην άγνοια του κόσμου για την ασθένεια που οδηγούσε στη δημιουργία στίγματος. Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τόσο οι περιγραφές για το πώς ζούσαν οι άνθρωποι που είχαν μολυνθεί από τα δύο μυκοβακτήρια που προκαλούν τη λέπρα, αλλά κυρίως το πώς είχαν οργανωθεί στη Σπιναλόγκα και πώς φρόντιζε ο ένας τον άλλο, δίνοντας έτσι έναν τόνο αισιοδοξίας, αλλά και ελπίδας μέσα στη δυστυχία και την απελπισία που προκαλούσε η αρρώστια και η απουσία φαρμάκων. Και όλα αυτά μέσα από το πρίσμα της αφήγησης ενός παιδιού. Πρόκειται με λίγα λόγια για ένα σπουδαίο βιβλίο, που μέσα από τη μυθοπλασία μας γνωρίζει τη σκοτεινή ιστορία της Σπιναλόγκας και των ανθρώπων που πέρασαν από εκεί, αλλά και μια φωτεινή στιγμή της Ιατρικής, με επιστέγασμα το κλείσιμο της Σπιναλόγκας. Το Νησί της Μαρίας είναι ένα πολύ εξαιρετικό βιβλίο, που διαβάζεται μονορούφι.