*Γράφει η Βασιλεία Βαξεβάνη
Οι μισές (μη πω και παραπάνω) στολές που βλέπουμε στις Απόκριες, έχουν στηριχτεί στην αχαλίνωτη φαντασία του Stan Lee και όσων τον βοήθησαν να πλάσει τους ήρωες και τον κόσμο τους. Από τον Spider-Man και τον Hulk μέχρι τον Iron-Man και τους όλους τους Avengers όλα έχουν τη σφραγίδα του.
Αλλά εγώ θα σας μιλήσω για μια ομάδα ηρώων που δεν βλέπουμε στις Απόκριες και ας είναι από τις πιο γνωστές. Και για το τί ντυνόμουν εγώ τέτοιες μέρες… Θα μιλήσουμε για τους X-Men! Εξήντα χρόνων γίνονται οι μεταλλαγμένοι που έπλασε με την αχαλίνωτη φαντασία του ο Stan Lee μαζί με τον σχεδιαστή και συν-αφηγητή Jack Kirby. Και – δυστυχώς – είναι επίκαιροι όσο ποτέ.
Στον κόσμο των X-Men κάποιοι άνθρωποι γεννιούνται με το γονίδιο X. Δεν το ξέρουν όμως μέχρι που φτάνουν στην εφηβεία. Τότε το γονίδιο αυτό πυροδοτεί αλλαγές στο σώμα τους και του δίνει δυνάμεις υπεράνθρωπες. Κάποιοι μπορεί να διατηρήσουν την εξωτερική τους εμφάνιση ενώ έχουν τις δυνάμεις τους, κάποιοι άλλοι θα βιώσουν και τρομαχτικές αλλαγές στο σώμα τους.
Πόσο υπέροχος συμβολισμός για το πώς βιώνουν οι ίδιοι έφηβοι τις αλλαγές στο σώμα αλλά και την ψυχή τους. Τότε τους ανακάλυψα και εγώ και τους αγάπησα για πάντα. Άλλοι είχαν στους τοίχους αφίσες από ποπ σταρ και αθλητές και εγώ μία μεγάλη αφίσα του Wolverine και της Rogue. Είχαν μιλήσει στην ψυχή μου γιατί ήταν και εκείνοι έφηβοι και τραβούσαν ζόρια.
Αν δούμε όλοι την οπτική των X-Men στην εφηβεία, αντιλαμβανόμαστε το καθαρό σοκ που περνάνε τα εφηβάκια και πόσο κατανόηση χρειάζονται. Ναι, μπορεί να μην έχουν γίνει μπλε με ουρά που έχουν τη δύναμη να τηλεμεταφέρονται, αλλά αυτοί έτσι το νιώθουν. Τόσο τραγικό, τόσο δραματικό και τόσο τρομαχτικό. Οπότε λίγο χαλαρά. Όσο για τους εφήβους, ας το δουν λίγο ότι το σώμα τους αλλάζει αλλά μπορεί και να κάνει υπεράνθρωπα πράγματα.
Οι ιστορίες τους είναι συχνά τραγικές. Για παράδειγμα, η δύναμη του Cyclops ξέσπασε ξαφνικά από τα μάτια του ως μια ανεξέλεγκτη έκρηξη οπτικής δύναμης. Η έκρηξη κατέστρεψε έναν γερανό, με αποτέλεσμα να πέσει προς ένα τρομαγμένο πλήθος. Ακόμα και αν ο Scott καταφέρνει με την ίδια καταστροφική δύναμη να τους σώσει, εκείνοι τον κατηγορούν και τον καταδιώκουν. Τραυματική η εμπειρία και της Rogue που ανακάλυψε τη δύναμή της να απορροφά τη ζωτική ενέργεια και την ψυχή των άλλων με επαφή δέρμα με δέρμα, όταν φίλησε το αγόρι που της άρεσε. Εκείνος έμεινε σε κώμα από το οποίο δεν θα ξυπνούσε ποτέ.
Αλλά δεν είναι μόνο αυτή η διάσταση που έχουν οι μεταλλαγμένοι. Από τη στιγμή που αποκαλύπτονται, βιώνουν έναν έντονο ρατσισμό και βίαιες διακρίσεις σε βάρος τους. Οι κυβερνήσεις τους περιθωριοποιούν, οι άνθρωποι τους φοβούνται και όλοι τους καταδιώκουν. Ρομπότ ειδικά φτιαγμένα για την εξόντωσή τους ρίχνονται στη μάχη και οι μεταλλαγμένοι συλλαμβάνονται και καταλήγουν σε στρατόπεδα εργασίας. Η διαφορετικότητά τους θεωρείται αρρώστια που πρέπει να θεραπευτεί στην καλύτερη περίπτωση ή απειλή που πρέπει να εξαλειφθεί.
Δύο στρατόπεδα μεταλλαγμένων διαμορφώνονται. Από τη μία είναι ο Magneto και η Αδελφότητα των Μεταλλαγμένων. Ο ίδιος ο αρχηγός σε κάποιες εκδοχές είναι επιζών του Άουσβιτς και αυτή τη φορά δε θα επιτρέψει στους δικούς τους ανθρώπους να περάσουν το ίδιο. Θέλει να προστατέψει τους μεταλλαγμένους και η λύση για αυτόν είναι η υποταγή των homo sapiens. Από την άλλη είναι ο Charles Xavier που ονειρεύεται την αρμονική συνύπαρξη ανάμεσα στους ανθρώπους και τους μεταλλαγμένους. Όχι άδικα πολλοί είδαν τη μάχη για τα δικαιώματα των αφροαμερικανών τη δεκαετία του 60’ και τις διαφορετικές φιλοσοφίες ανάμεσα στον Malcom X και τον Martin Luther King.
Σε μια από τις κλασικές, εικονικές ιστορίες των X-Men το Days Of Future Past, οι X-Men ζουν σε ένα μέλλον όπου οι μεταλλαγμένοι καταδιώκονται σχεδόν μέχρι εξαφανίσεως και ο ανελέητος πόλεμος έχει φέρει τον κόσμο στα πρόθυρα πυρηνικής καταστροφής. Μόνη λύση είναι να ταξιδέψουν στο παρελθόν και να ανατρέψουν τη δολοφονία ενός γερουσιαστή που θα ξεκινήσει το ντόμινο της καταστροφής. Ήμουν ήδη φανατική των X-Men στην εφηβεία όταν είχα πρωτοδιαβάσει αυτά τα δύο τεύχη και είχα συγκλονιστεί. Ακόμα και οι πιο ειρηνικοί από τους χαρακτήρες που ήξερα είχαν αλλάξει τόσο πολύ αφού αναγκάστηκαν να βιώσουν μια σκληρή πραγματικότητα. Έπρεπε να μεγαλώσω λίγο ακόμα για να καταλάβω ότι όλα αυτά δεν είναι σενάρια επιστημονικής φαντασίας αλλά συμβαίνουν στο κάθε τώρα μου, δίπλα μου.
Ναι, 60 χρόνια μετά οι X-Men και οι ιστορίες τους είναι επίκαιρες, τραγικά επίκαιρες. Όταν θα πάψουν οι κάθε είδους διακρίσεις εις βάρος των ανθρώπων, οι καταδιώξεις ακόμα και οι θάνατοι για λόγους χρώματος, σεξουαλικότητας και πιστεύω, τότε θα μπορούμε να πούμε ότι οι X-Men είναι απομεινάρια μιας παλιάς εποχής. Ως τότε, θα υπάρχουν για να μας θυμίζουν πού οφείλουμε να φτάσουμε. Και τί θα συμβεί αν δεν ακούσουμε το μήνυμά τους.
