H Olga De Dios έγινε γνωστή στην Ελλάδα μέσα από τη “Ρόζα το Τερατάκι”. Είναι η συγγραφέας και εικονογράφος της και με την ιστορία της μάς άνοιξε την πόρτα για να μπούμε και να γνωρίσουμε τον πολύχρωμο κόσμο της. Εναν κόσμο ιδανικό που βασίζεται στην ποικιλία, την ανεκτικότητα, την αποδοχή και την αλληλεγγύη. Είχαμε τη χαρά να μιλήσουμε μαζί της και να μας συστήσει τη Ρόζα που αγαπήσαμε από την πρώτη στιγμή, να κάνουμε μια συζήτηση για τα θέματα που την απασχολούν και που προσπαθεί μέσα από τη δουλειά της να επικοινωνήσει και να μας αποκαλύψει τα σχέδιά της για τα επόμενα βιβλία της.
Πριν από μερικούς μόλις μήνες το ελληνικό κοινό γνώρισε τη Ρόζα το Τερατάκι και κατευθείαν την αγάπησε. Η Ρόζα ήταν και το πρώτο παιδικό βιβλίο που δημιουργήσατε. Τι κάνατε πριν από αυτό;
Είμαι πραγματικά πολύ ενθουσιασμένη που μπορώ να μοιραστώ την ιστορία της Ρόζας με το ελληνικό κοινό. Είναι όντως το πρώτο μου βιβλίο και ένα πολύ ιδιαίτερο project. Έγινα επαγγελματίας εικονογράφος στα 30 μου, όταν πήρα το πτυχίο μου από τη Σχολή Καλών Τεχνών στη Μαδρίτη. Το πρώτο μου βιβλίο κυκλοφόρησε στα 33 μου, όμως ζωγραφίζω από τότε που μπορώ να θυμηθώ τον εαυτό μου. Πριν πάρω το πτυχίο της εικονογράφησης, είχα σπουδάσει Αρχιτεκτονική και είχα δουλέψε σε πολλά και ενδιαφέροντα έργα σε διάφορες εταιρίες, ενώ είχα ασχοληθεί και με την επικοινωνία σε πολλές εκστρατείες ευαισθητοποίησης από Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και το κίνημα ΛΟΑΤΚΙ.
Πώς προέκυψε η ιδέα για τη Ρόζα και τι αντιπροσωπεύει ο συγκεκριμένος χαρακτήρας;
Η “Ρόζα το Τερατάκι” είναι ένα πολύ προσωπικό project, καθώς συνδυάζει το πάθος μου για τη ζωγραφική και την ιδέα που έχουν οι άλλοι για τις γυναίκες λεσβίες στην κοινωνία μας. Η Ρόζα ήταν η πτυχιακή μου εργασία. Στόχος μου ήταν να δημιουργήσω έναν πολύ αστείο και συνάμα τρυφερό χαρακτήρα για να μπορέσω να εξηγήσω τα συναισθήματα ενός ανθρώπου που εξαιρείται από την ίδια την κοινωνία στην οποία ζει. Ηθελα να προσεγγίσω το θέμα από μία θετική πλευρά και να δείξω μέσα από την ιστορία της ότι μια ποικιλόμορφη, ανοιχτόμυαλη και αλληλέγγυα κοινωνία είναι το καλύτερο μέρος για να ζει κανείς. Ηθελα να μεταφέρω στα παιδιά το μήνυμα ότι οι διαφορές μας είναι αυτές που κάνουν τον κόσμο μας πιο πλούσιο. Παράλληλα, αποφάσισα να χρησιμοποιήσω το ροζ χρώμα, γιατί έχω πολλές κακές αναμνήσεις από αυτό. Ότι είναι υποχρεωτικο να αρέσει στα κορίτσια, ενώ φορώντας το συμμορφωνόμαστε με συγκεκριμένους, αυστηρούς κανόνες που αφορούν στο φύλο. Όταν μεγάλωσα κατάλαβα πόσο «επώδυνοι» ήταν αυτοί οι κανόνες. Αποφάσισα λοιπόν να αλλάξω όσο μπορούσα τη σημασία του ροζ μέσα από τη δουλειά μου. Το χρησιμοποίησα για να δείξω πως το ροζ μπορεί να αρέσει τόσο στα αγόρια όσο και στα κορίτσια και να είναι το ίδιο και περισσότερο δυναμικά, ελεύθερα και διαφορετικά όσο και η Ρόζα.
Τι είναι αυτό που σας εμπνέει για να γράψετε και να εικονογραφήσετε τις ιστορίες σας;
Κυρίως τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι στις σύγχρονες κοινωνίες. Προσπαθώ πάντα οι χαρακτήρες που δημιουργώ να είναι διαφορετικοί, ενώ οι ιστορίες τους έχουν πάντα να κάνουν με θέματα διαφορετικότητας, ισότητας των φύλων, προστασίας του περιβάλλοντος, αλληλεγγύης και υπεύθυνης κατανάλωσης αγαθών και μέσα από αυτές να προκαλώ τη δημιουργικότητα των παιδιών.
Ποιοι ήταν οι αγαπημενοι σας συγγραφείς και εικονογράφοι όταν ήσασταν παιδί;
Μου άρεσαν πολύ οι ιστορίες της Adela Turín, της Astrid Lindgren, της Gloria Fuertes και του Michael Ende. Από τους πιο αγαπημένους μου σύγχρονους συγγραφείς παιδικής λογοτεχνίας είναι η Emily Hughes, ο Chris Haughton, ο Leo Lionni, ο Oliver Jeffers, ο Hervé Tullet και η Delphine Durand, αγαπώ πολύ τη δουλειά πολλών Ισπανών συναδέλφων εικονογράφων όπως η Marta Altés, η Ana Llenas, η María Ramos, η Marina Hernández Ávila, ενώ λατρεύω να ανακαλύπτω συνεχώς καινούργια βιβλία.
Ποιος ήταν ο πιο αγαπημένος σας χαρακτήρας παιδικού βιβλίου;
Η Πίπη Φακιδομύτη της Astrid Lindgren είναι από τους χαρακτήρες που αγαπώ και συνάμα εκτιμώ πολύ. Η Πίπη είναι θαρραλέα, δυναμική και δυνατή. Την αγαπούσα από τότε που ήμουν πολύ μικρή και όταν μεγάλωσα συνειδητοποίησα ότι μέσα από τις ιστορίες της η συγγραφέας περνούσε στα παιδιά μηνύματα για την ισότητα των φύλων.
Ποιο βιβλίο άλλου συγγραφέα θα θέλατε να εικονογραφήσετε;
Την Μόμο του Michael Ende!
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Υπάρχει κάποιο νέο βιβλιο στα σκαριά;
Ναι, πάντα υπάρχει κάτι στα σκαριά. Μόλις ολοκλήρωσα το Rana de Tres Ojos (Ο Βάτραχος μετα τρία ματια), χαρακτήρα που γνωρίσαμε μέσα από τη “Ρόζα το Τερατάκι”, καθώς είναι ένας από τους φίλους της. Το βιβλίο μιλάει για τη μόλυνση του περιβάλλοντος και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο πλανήτης μας. Ο βάτραχος μας καλεί να βρούμε λύσεις και να λειτουργήσουμε με ευθύνη απέναντι στα προβλήματα αυτά.
Την Olga De Dios μπορείτε να τη βρείτε στο Facebook και στο Instagram
Το βιβλίο της “Ρόζα το Τερατάκι” κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μικρή Σελήνη.
