
The tree and the river
Ο Aaron Becker μας συστήνει σε ένα ακόμα βιβλίο, The tree and the river, που έχει πολλά να πει χωρίς να περιέχει ούτε μια λέξη.
Ο Aaron Becker μας συστήνει σε ένα ακόμα βιβλίο, The tree and the river, που έχει πολλά να πει χωρίς να περιέχει ούτε μια λέξη.
Τι κοιτάζουν τα παιδιά, τι κεντρίζει το βλέμμα τους, τι τους αποσπάει την προσοχή; Μια μπάλα, ένα κομμάτι πίτσα, μια παρέλαση ζουζουνιών, ένα ιπτάμενο παπάκι κι άλλα πολλά. Η εικαστικός και εικονογράφος Αγγελική Μπόζου δημιούργησε ένα εξαιρετικό εικονοβιβλίο με κοπτικά που οδηγούν την αφήγηση κάθε φορά και σε διαφορετικό σημείο.
Ένας καθηγητής κοινωνιολογίας στο πλαίσιο του μαθήματος «Πολιτισμός και τρόπος ζωής» προσπαθεί να εξηγήσει στους έφηβους μαθητές του τις βασικές έννοιες της «Διάκρισης» του Πιερ Μπουρντιέ, οδηγώντας τους να διερωτηθούν για τη δική τους κοινωνική θέση και τις συνέπειες της στην διαμόρφωση της πολιτισμική τους ταυτότητα. Τα παιδιά σταδιακά αρχίζουν να παρατηρούν το οικογενειακό τους περιβάλλον, να ανακαλύπτουν όλα εκείνα που καθορίζουν τις συνήθειες τους και στο τέλος αμφισβητούν τις αισθητικές και πολιτισμικές τους προτιμήσεις.
Το αστερόσκυλο βρίσκεται στο ‘σπίτι’ του, κάπου στον ουρανό. Ονειρεύεται ότι δεν είναι μόνο, αλλά ανάμεσα σε πολλά, χαρούμενα αστερόσκυλα. Η αλήθεια όμως είναι διαφορετική και έτσι, μια μέρα σαν κομήτης προσγειώνεται στη γη ένα άγνωστο, αλλά όμορφο μέρος, γεμάτο ζωντανά πλάσματα. Η ελπίδα του να βρει φίλους-αστερόσκυλα αναπτερώνεται και γίνεται ο σκοπός του και η ιστορία μας.
Μία τρυφερή ιστορία, για την αγάπη και την αποδοχή που όλοι χρειαζόμαστε, με ήρωα ένα μικρό πολύχρωμο αρκουδάκι αγκαλιάς.
Σε αρκετά σπίτια εμφανίζονται αράχνες. Έτσι έγινε και στης κυρίας Μπέτι. Μόνο που ούτε λόγος για να το διώξει! Του φέρθηκε όπως θα έκανε σε ένα γατάκι: το καλωσόρισε το τάισε, έπαιξε μαζί του, το κοίμισε και του έδωσε όνομα: Λουίτζι. Μπορεί όμως μια αράχνη να ζει για πάντα ως γατούλα προκειμένου να είναι αγαπητή; Και τι θα γίνει όταν γίνει και πάλι ένα μεγάλο, τριχωτό αραχνάκι;
Μία οικογένεια από το Μπράιτον κληρονομεί μια κλασική έπαυλη στην εξοχή της Σκοτίας. Εκεί θα μετακομίσουν λίγες μέρες αργότερα και δεν θα αργήσουν να έρθουν αντιμέτωποι με κάποια ανεξήγητα γεγονότα που θα τους ταρακουνήσουν για τα καλά. Από τον πιο μικρό στον πιο μεγάλο, τα μέλη της οικογένειας Άντερσον έχουν μέσα τους το μικρόβιο της περιπέτειας αλλά και της περιέργειας. Σιγά σιγά η ήσυχη καθημερινότητα γεμίζει μυστήριο και ανατριχίλα… κάτι κρύβεται ΣΙΓΟΥΡΑ στην κατά τα άλλα βαρετή βίλα Άλμπα Χάους.
Για πολλούς ανθρώπους η Αρκτική και η Ανταρκτική περιβάλλονται από ένα πέπλο μυστηρίου και μικρές δόσεις σύγχυσης. Η πρώτη σκέψη αφορά σίγουρα χαμηλές θερμοκρασίες και την εικόνα μεγάλων εκτάσεων από λευκό πάγο. Ακολουθούν οι πιγκουίνοι και για τους πιο διαβασμένους ίσως και οι φάλαινες. Και όμως υπάρχουν πολλά περισσότερα στην εκπληκτική φύση της Αρκτικής και της Ανταρκτικής. Αν κάποιος σου έλεγε ότι το καλοκαίρι πολύχρωμα λουλούδια πλημμυρίζουν την Αρκτική θα τον πίστευες;
Το “Όχι τον αλιγάτορα” είναι ένα πανέξυπνο και τρομερά αστείο βιβλίο, γραμμένο από τον Βραζιλιάνο Αντόνιο Πράτα και εικονογραφημένο από την Ταλίτα Χόφμαν, ιδανικό ακόμα και για πολύ μικρά παιδιά (3+).
Το περιεχόμενο χορηγείται με άδεια
Creative Commons (CC BY-NC-ND 4.0).