Ένας από τους μεγαλύτερους φόβους μου, στην αρχή της καριέρας μου, ήταν πως θα ερχόταν κάποια στιγμή που αυτό που ερωτεύτηκα στη δουλειά μου θα έχανε την αίγλη του. Ακόμη φοβάμαι μερικές φορές πως θα έρθει η ώρα που θα νιώθω πολύ κουρασμένη για την τάξη ή τη Βιβλιοθήκη… Όμως κάθε φορά που τείνω προς την απογοήτευση και την απαισιοδοξία, γίνεται κάτι μαγικό που αποκαθιστά την πίστη μου σ΄αυτό που υπηρετώ χρόνια τώρα.
Γράφει η Ελευθερία Καλούδη.
