Δεν είχε τύχει να βρεθώ ποτέ ξανά σε παρόμοια εκδήλωση με τόσες πολλές, παράλληλες μεγαλόφωνες αναγνώσεις. Ηταν κάτι πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα. Το περιβάλλον ιδανικό: το Πάρκο για το Παιδί και τον Πολιτισμό, πίσω από το Γηροκομείο Αθηνών. Η ατμόσφαιρα ζεστή (όχι όμως από τη ζέστη που επικρατούσε λόγω ώρας). Δεκάδες εθελοντές έτρεχαν από δέντρο σε δέντρο και έστηναν από νωρίς το μεσημέρι τα σημεία όπου θα γίνονταν οι αναγνώσεις, τοποθετούσαν τα υφασμάτινα πουλιά σε κάθε δέντρο, τον αριθμό σύμφωνα με τον χάρτη, έστρωναν τις λινάτσες για να κάτσουν τα παιδιά και τοποθετούσαν τα χαμηλά σκαμπό για εκείνους που θα διάβαζαν.
Οι πόρτες του πάρκου άνοιξαν ουσιαστικά στις 4 το μεσημέρι, με πρώτες να γίνονται οι αναγνώσεις στα Φαρσί. Οι συμμετέχοντες ήταν δεκάδες, άνθρωποι που γνωρίζουμε μέσα από τα παιδικά τους βιβλία (Αργυρώ Πιπίνη, Βασίλης Παπαθεοδώρου, Αντώνης Παπαθεοδούλου, Μαρία Παπαγιάννη, Κατερίνα Κρις, Βαγγέλης Ηλιόπουλος, Ελένη Γερουλάνου, Γιώργος Παναγιωτάκης, Σπύρος Γιαννακόπουλος), τη μουσική τους (Στάθης Δρογώσης), αλλά και ανθρώπους που μπορεί να μην γνωρίζουμε, που αγαπούν όμως τις ιστορίες και ειδικά αυτές που απευθύνονται σε παιδιά, όπως οι άνθρωποι του Ελληνικού Φόρουμ Μεταναστών και των οργανώσεων-μελών του, καθώς και βιβλιοθηκονόμοι που άφησαν για λίγο τα πόστα τους και κάθισαν σε χαμηλά σκαμπό και λινάτσες και διάβασαν υπομονετικά όχι ένα, ούτε δύο, αλλά πολλές φορές ακόμα και τρία εικονογραφημένα βιβλία.
Αν και η προσέλευση στην αρχή ήταν μικρή, μετά τις 6 το απόγευμα τα πράγματα άρχισαν να ζεσταίνονται και όλο και περισσότερος κόσμος άρχισε να μπαίνει στο πάρκο των Αμπελοκήπων και να ψάχνει να βρει ποια ιστορία θα ακούσει να του διαβάζουν. Παιδιά όλων των ηλικιών- κυρίως όμως βρέφη και νήπια και – δυστυχώς – πολύ λιγότερα παιδιά μεγαλύτερων ηλικιών, κάθονταν παρέα με τους γονείς τους και άκουγαν με ευλάβεια κάθε λέξη που έβγαινε από τα χείλη των συγγραφέων και των εθελοντών που βρέθηκαν στο ΚΑΠΑΨ για να δώσουν ζωή στην ιδέα που είχε το διεπιστημονικό σωματείο Διαβάζοντας Μεγαλώνω να γιορτάσει με αυτόν τον τρόπο την Παγκόσμια Ημέρα Γραμματισμού.
Ηταν ένα όμορφο απόγευμα που γέμισε από την αγάπη για τη μεγαλόφωνη ανάγνωση και που χάρισε σε δεκάδες παιδιά την ευκαιρία να τους διαβάσουν δυνατά περισσότερες από 150 ιστορίες σε 10 διαφορετικές γλώσσες. Ενα τεράστιο μπράβο αξίζει, λοιπόν, στο Διαβάζοντας Μεγαλώνω για την ιδέα, την υλοποίηση και τη διοργάνωση, στους ανθρώπους που ήρθαν στο πάρκο για να διαβάσουν, στους εθελοντές – μέλη του σωματείου που έτρεξαν για τα πάντα και, φυσικά, στους γονείς και στα παιδια που, παρά τη ζέστη, ήρθαν και ρούφηξαν κυριολεκτικά κάθε ιστορία που διαβάστηκε δυνατά.
Ελπίζουμε κάτι ανάλογο να γίνει και του χρόνου και κάθε χρόνο, με τη συμμετοχή ακόμα περισσότερων συγγραφέων, εκδοτών, αλλά και εικονογράφων και ανθρώπων που αγαπούν τις ιστορίες και έχουν όρεξη να τις διαβάζουν μεγαλόφωνα, είτε είναι αυτοί που τις δημιουργούν είτε όχι. Το χθεσινό ήταν μια εξαιρετική αρχή, μια πρώτη εκδήλωση που μας γέμισε χαρά, ειδικά όσους είχαμε την τύχη να ήμαστε μέρος αυτής της γιορτής και ευχόμαστε ειλικρινά να ξαναπραγματοποιηθεί.
Μέχρι τότε, μην ξεχνάτε να διαβάζετε δυνατά κάθε ήμερα!
Φωτογραφίες: Ελένη Μπετεινάκη & Κόκκινη Αλεπού
Διαβάστε εδώ για το Διαβάζοντας Μεγαλώνω και εδώ τη συνέντευξη που μας είχε παραχωρίσει η παιδίατρος Μαρία Μπούρη για τα οφέλη της μεγαλόφωνης ανάγνωσης.