Ο Γιώργης Χριστοδούλου, αγαπημένος τραγουδοποιός και μουσικός, μιλάει στην Κόκκινη Αλεπού με αφορμή την τελευταία του δισκογραφική δουλειά για παιδιά (και όχι μόνο), το Καμπαρέ των Ζώων (εκδ. Μάρτης) και μοιράζεται μαζί μας σκέψεις και ιστορίες.
Ρινόκεροι, τσίχλες, δελφίνια και σκαντζόχοιροι! Γιώργη, πες μας τι γυρεύουν όλοι αυτοί σε μια ιστορία;
Είναι τα ζώα, τα πουλιά και τα έντομα του δάσους, τα οποία αποφασίζουν να επαναλειτουργήσουν ένα παλιό καμπαρέ. Καθένα έχει το δικό τραγούδι-νούμερο.
Πόσο δύσκολο είναι να συνθέτεις μουσικές απευθυνόμενος στα παιδιά; Και πόσο διαφορετικό είναι το Καμπαρέ σε σχέση με την ως τώρα δουλειά σου;
Θεωρώ πως όταν γραφεις για παιδιά, γράφεις με οδηγό το παιδί που έχεις ακόμα μέσα σου, την πιο “παιδική” σου πλευρά, την πιο -αν θες- ανέμελη. Νιώθεις, λοιπόν, πιο ελεύθερος, πιο ξέγνοιαστος και σε κάνει να χαίρεσαι διπλά τη διαδισκασία.
Από που αντλείς την έμπνευσή σου πριν από κάθε νέα δουλειά; Ειδικά στο Καμπαρέ, το οποίο απευθύνεται σε παιδιά, πόσο διαφορετική ήταν η καλλιτεχνική διαδικασία;
Κάθολου διαφορετικό, δε σκέφτηκα πως “γράφω” για παιδιά, ακολούθησα απλώς το ύφος του μουσικού θεάτρου που μου αρέσει πολύ.
Πες μας λίγα λόγια για τη διαδικασία. Η μουσική περιμένει τους στίχους ή οι στίχοι τη μουσική;
Την αρχική ιδέα που είχα την μοιράστηκα πρώτα με τον στιχουργό μας, τον Αριστείδη Μάραντο, ο οποίος με πολλή όρεξη και ενθουσιασμό διάβασε για το κάθε ζώο ξεχωριστά και έφτιαξε πρώτα εκείνος τους στίχους, με ευρηματικότητα και μαστοριά, χρησιμοποιώντας παρηχήσεις, ομοιοκαταληξίες και διαφορετικά μέτρα, με εξαίσια ισορροπία του εκπαιδευτικού στοιχείου, το οποίο ήταν εξαρχής ένας από τους βασικούς μας στόχους.
Πως νιώθεις όταν παρουσιάζεις μια δουλειά με το μεγαλύτερο ποσοστό του κοινού να το αποτελούν παιδιά;
Είναι παράξενη η αίσθηση στα live. Νιώθεις 100% διασκεδαστής, αλλά και δάσκαλος ταυτόχρονα, αλλά και μαθητής, μιας και τα παιδιά μέσα από τον αυθορμητισμό και την αγνότητά τους έχουν πάντα κάτι να σε διδάξουν.
Διακρίνεις, εκτός από τον ψυχαγωγικό ρόλο του “Καμπαρέ των Ζώων” και κάποιο εκπαιδευτικό στοιχείο; Μαθαίνουν τα παιδιά ακούγοντας αυτή τη μικρή ανθολογία ζώων ή απλώς διασκεδάζουν;
Όλος αυτός ο κύκλος τραγουδιών έχει στη βάση του το εκπαιδευτικό στοιχείο. Είναι σα να λέμε ένα τραγουδιστό μάθημα φυσικής ιστορίας. Τα σημερινά παιδικά τραγούδια είναι μεν πολλές φορές διασκεδαστικά, όμως τους λείπει το διδακτικό κομμάτι το οποίο θέλει το κατάλληλο ζύγισμα με τα υπόλοιπα για να πάρει τη μορφή ενός τραγουδιού, πολύχρωμου και διασκεδαστικού, για παιδιά.
Μίλησέ μας λίγο για την έντονη θεατρικότητα που εκπέμπεις στη σκηνή. Θα έβλεπες τον εαυτό σου σε μια αμιγώς παιδική παράσταση; Και αν ναι, τι ρόλο θα επέλεγες να παρουσιάσεις;
Έχω παίξει δύο φορές σε παιδικό θέατρο, στο ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας και στη Μικρή Πόρτα της Ξένιας Καλογεροπούλου. Το Καμπαρέ των ζώων είναι πιο πολύ μια συναυλία με τα τραγούδια από το βιβλίο-cd για παιδιά. Μ’ αρέσει πάντα περισσότερο ο ρόλος του αφηγητή-τραγουδιστή.
Ποιο το αγαπημένο σου παιδικό βιβλίο;
Θυμάμαι ότι το αγαπημένο μου παιδικό βιβλίο όταν ήμουν μικρός ήταν “Το ανθρωπάκι μου” της Γιολάντας Πατεράκη. Όμως θυμάμαι πολύ λίγα από την υπόθεση.
Από τις παραστάσεις της νέας σου δουλειάς φέτος τι ξεχωρίζεις; Υπήρξε κάτι ιδιαίτερο ή διαφορετικό που ένιωσες σχετικά με την παράσταση και το κοινό;
Η συμμετοχή των παιδιών κλέβει την παράσταση. Οι απαντήσεις στα αινίγματα που τους βάζω είναι πάντα ευφάνταστες και απρόβλεπτες. Στο τέλος τους δίνω λεύκωμα και μου γράφουν τις εντυπώσεις τους, ποιο είναι το αγαπημένο τους τραγούδι από τον δίσκο και άλλα πολλά.
Μίλησέ μας για τη μουσική που απευθύνεται στα παιδιά σήμερα. Πιστεύεις πως μπορεί να συγκριθεί με σημαντικούς σταθμούς του παρελθόντος όπως τα τραγούδια από την παράσταση του Μορμόλη, της Τενεκεδούπολης ή της Λιλιπούπολης;
Δε χρειάζεται να συγκρίνουμε. Οι εποχές αλλάζουν έχουν άλλες απαιτήσεις, είναι άλλες οι συνθήκες. Στην Ελλάδα, σε μια εποχή που η δισκογραφία έχει καταρρεύσει -πόσο μάλλον η δισκογραφία για παιδιά- είμαστε τυχεροί γιατί έχουμε ακόμα ανθρώπους που ασχολούνται σοβαρά με το παιδικό τραγούδι και εργάζονται πάνω σε ολόκληρους κύκλους τραγουδιών, με υψηλού επιπέδου καλλιτεχνικό αποτέλεσμα.
“Το καμπαρέ των ζώων”, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μάρτης, και περιλαμβάνει 13 τραγούδια και μία ιστορία, σε μουσική του Γιώργη Χριστοδούλου και στίχους του πρωτοεμφανιζόμενου Αριστείδη Μάραντου μαζί με τις εικόνες του Ντίνου Ξύγκα.
Τραγουδούν οι:
Γιώργης Χριστοδούλου
Σαβίνα Γιαννάτου
Αργύρης Μπακιρτζής
Ελένη Τσαλιγοπούλου
Μαριώ
Δημήτρης Μυστακίδης
Βασλικης Νικολαΐδης
Manouchedrome
Διαβάζει ο Διογένης Δασκάλου
