Συγγραφέας: Ανέτ Σχάαπ
Μετάφραση: Μαργαρίτα Μπονάτσου
Εκδόσεις: Καστανιώτη
Χρονιά έκδοσης: 2025
Ηλικίες: 11+
Η μικρή Αιμιλία ή αλλιώς Λαμπίτσα είναι ένα κορίτσι που έχασε τη μητέρα της και που ζει σ’ έναν φάρο μαζί με τον ανάπηρο, αλκοολικό και βίαιο φαροφύλακα πατέρα της. Στην ουσία βέβαια, χρέη φαροφύλακα και φροντιστή του πατέρα της, έχει αναλάβει η Λαμπίτσα. Όταν όμως ένα βράδυ με κακοκαιρία ο φάρος δε θα ανάψει και ένα πλοίο θα ναυαγήσει, οι Αρχές θα απομακρύνουν το κορίτσι από τον πατέρα της και η Λαμπίτσα θα βρεθεί στο σπίτι του πλούσιου Ναυάρχου, όπου θα πρέπει να δουλέψει σκληρά για μια ολόκληρη επταετία προκειμένου να ξεπληρώσει την απώλεια του πλοίου. Μόνο που στο σπίτι εκείνο όλοι μιλούν για ένα φοβερό τέρας. Ένα τέρας που δεν είναι άλλο από ένα αγόρι με περίεργα πόδια, που αν και δεν έχει βγει ποτέ έξω από το δωμάτιο του, έχει τρομακτικές γνώσεις.
Η Ανέτ Σχάαπ γράφει μια ιστορία που δεν τοποθετείται σε συγκεκριμένο χωροχρονικό πλαίσιο. Μια ιστορία, που ξεκινά σα σκοτεινό μεσαιωνικό παραμύθι. Εξάλλου στοιχεία από παραμύθια όπως «η μικρή γοργόνα», «ο Μυστικός κήπος», «Η Πεντάμορφη και το Τέρας» υπάρχουν διάχυτα. Εμφυλα στερεότυπα ωστόσο ανατρέπονται καθώς το αγόρι-τέρας είναι στην πραγματικότητα ένας γοργόνος! Το αγόρι λοιπόν είναι ο γιος του ναυάρχου, βιβλιοφάγος αλλά χωρίς επικοινωνία με τον έξω κόσμο καθώς ο πατέρας του προτιμά να τον απομονώνει παρά να τον δεχτεί όπως είναι. Και η Λαμπίτσα από την άλλη, πάμφτωχη, χωρίς να ξέρει να γράφει ή να διαβάζει. Το βιβλίο ξεδιπλώνει αριστοτεχνικά τις πτυχές της σύνδεσής των δύο παιδιών, που τα ενώνει το παρελθόν της απώλειας των μητέρων τους και η τραυματική σχέση με τους πατέρες τους. Και η Λαμπίτσα θα το φροντίσει, θα νοιαστεί και θα το βοηθήσει να κατανοήσει ποιος πραγματικά είναι. Και αυτός με τη σειρά του θα της δώσει αυτό που οι άλλοι αρνούνται, θα τη μάθει να γράφει και να διαβάζει.
Η Σχάαπ δίχως να γράφει ένα βιβλίο καταγγελτικό ή διδακτικό, σκιαγραφεί ξεκάθαρα την εικόνα μιας κοινωνίας υποκριτικής και σκληρής, που στοχοποιεί τον αδύναμο, τον φτωχό, το διαφορετικό. Έννοιες όπως διαφορετικότητα, γονεϊκές προσδοκίες, κακοποίηση, παρενόχληση, κοινωνικές ανισότητες, υπάρχουν χωρίς να ονοματίζονται και αναμειγνύονται μαγικά με πειρατές και αλλόκοτα πλάσματα, με κρυμμένα μυστικά κι ανείπωτες αλήθειες. Η δράση δεν εκβιάζεται, ούτε η μετάβαση από την ιστορία του ενός ήρωα στον άλλο. Και ο θίασος των αλλόκοτων πλασμάτων, σιαμαίων, νάνων, ανθρώπων με νοητική υστέρηση έρχεται σαν από μηχανής θεός, για να βοηθήσει τη Λαμπίτσα να σώσει τους αγαπημένους της. Η Σχάαπ συνθέτει απλά ένα αφήγημα που ξεσηκώνει και το διαβάζεις μονορούφι. Με το καλό και το κακό, τη σκληρότητα και τη γενναιοδωρία να πηγαίνουν χέρι χέρι. Με τη Λαμπίτσα να χαρίζει φως σαν άλλος φάρος και να παρασύρει το παιδί ή τον ενήλικα αναγνώστη.
