Η Vivian Miniker γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη, μεγάλωσε στην Ταϊπέι, ενηλικιώθηκε στο Πόρτλαντ των ΗΠΑ και τα τελευταία χρόνια ζει στη Λουμπλιάνα της Σλοβενίας. Τα ταξίδια και οι αλλαγές που επέφεραν στη ζωή της ως παιδί, σε συνδυασμό με την αγάπη της για τα κινούμενα σχέδια, μετουσιώνονταν σε ζωγραφική. Ως παιδί είχε το όνειρο κάποτε να ασχοληθεί με αυτή επαγγελματικά. Αποφοίτησε από το Institute of Arts στο Πόρτλαντ και ασχολήθηκε επαγγελματικά με το animation και το video editing. Κάποια στιγμή όμως ένιωσε την ανάγκη να επιστρέψει στις ακουαρέλες και τα χρώματα. Μετά από σχεδόν μια δεκαετία ως σχεδιάστρια στη Nike, αποφάσισε να επιστρέψει και πάλι στις αγαπημένες της εικονογραφήσεις.
Τις περισσότερες φορές πηγή έμπνευσης για τις δημιουργίες της αποτελούν οι βόλτες που κάνει με τον σκύλο της. Είναι τυχερή που ζει δίπλα σε πάρκο με πολλά δέντρα, οπότε παρατηρεί και τις πιο μικρές λεπτομέρειες και φαντάζεται δεκάδες μαγικές εικόνες να διαδραματίζονται ανάμεσα στις φυλλωσιές και τους θάμνους. Της αρέσει να νιώθει τη μαγεία που εκπέμπει το δάσος και το νερό της λίμνης. Ονειρεύεται πλάσματα αόρατα, μικρά ζώα και φαντάσματα που ζουν τις δικές τους ιστορίες ανάμεσα στον πραγματικό κόσμο και όλα αυτά προσπαθεί να τα μεταφέρει στο χαρτί. Της αρέσει να σχεδιάζει και να ζωγραφίζει. Ξεκινά με τέμπερες και γκουάς και κάνει το τελικό ρετουσάρισμα ηλεκτρονικά, όπου διορθώνει λεπτομέρειες και ρυθμίζει τις εντάσεις των χρωμάτων. Αν παρατηρήσει κανείς τη δουλειά της, θα διαπιστώσει πως αρκετές εικόνες της περιλαμβάνουν ένα κορίτσι και έναν σκύλο. Παραδέχεται πως ακούσια μεταφέρει στις ιστορίες της τον εαυτό της με τον δικό της σκύλο, τοποθετώντας τους χαρακτήρες σε φανταστικά τοπία που θα ήθελε να επισκεφθεί. Ποτέ της δεν είχε σκεφτεί να εικονογραφήσει λέξεις, κείμενα. Δειλά-δειλά κάποιοι φίλοι τής ζήτησαν να δώσει εικόνα στις ιστορίες τους και, ύστερα από λίγο καιρό οι εικονογραφημένες αυτές ιστορίες μπήκαν στο πορτφόλιό της. Τα έργα αυτά προσέλκυσαν μικρούς εκδότες που θέλησαν να της εμπιστευτούν τις ιστορίες τους. Πλέον έχει εικονογραφήσει δεκάδες βιβλία, ενώ ανήκει στο δυναμικό του πρακτορείου Bright, που αναλαμβάνει να εκπροσωπήσει καλλιτέχνες.
Μια από τις πιο σημαντικές στιγμές στην πορεία της ήταν όταν της ζητήθηκε να εικονογραφήσει το ποίημα του Robert Frost “The Road Not Taken”, το οποίο δημοσιεύτηκε πρώτη φορά το 1915 στο τεύχος του Αυγούστου του περιοδικού Atlantic Monthly. Το ποίημα μιλά για τη διαδρομή ενός αγοριού μέσα από ένα δάσος, το οποίο ακολουθώντας τις επιλογές του, εξελίσσεται και αναπτύσσεται βιώνοντας μια γεμάτη ζωή. Aυτό που την ενθουσίασε ήταν το ότι έπρεπε να δώσει εικόνα σε ένα τόσο παλιό ποίημα, που ακόμα και σήμερα θεωρείται τόσο επίκαιρο. To ακολούθησε το “Stopping By Woods on a Snowy Evening” του ιδίου.
