H δουλειά της Σουηδής εικονογράφου ξεχωρίζει στο λεπτό: οι απλές αλλά έντονες γραμμές των σχεδίων της, τα λαμπερά χρώματα, οι στρογγυλεμένες μορφές ανθρώπων και ζώων και η 50’s και 60’s αισθητική είναι μερικά μόνο από τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν το στυλ της. Η Ingela Peterson Arrhenius γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Σουηδία, όπου εργάζεται και τώρα. Ξεκίνησε την επαγγελματική της πορεία ως εικονογράφος σε περιοδικά και διαφημιστικές εταιρείες, μέχρι που στράφηκε στα παιδικά βιβλία και τα διακοσμητικά και χρηστικά αντικείμενα. Στην Ελλάδα τη γνωρίσαμε μέσα από την πολύ επιτυχημένη σειρά βιβλίων Felt Flaps (στα ελληνικά κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Ικαρος με τον τίτλο Παίζω κρυφτό!), η οποία έχει πουλήσει περισσότερα από ένα εκατομμύριο βιβλία παγκοσμίως. Με αφορμή μια αίτηση για χορήγηση άδειας χρήσης των φωτογραφιών της, προκειμένουν να γραφτεί ένα άρθρο για εκείνη και το έργο της εδώ στην Κόκκινη Αλεπού, είχαμε τελικά τη χαρά να μιλήσουμε μαζί της και να μας απαντήσει στις ερωτήσεις μας για το πώς ξεκίνησε να εικονογραφεί, ποιοι και τι έχουν επηρέασει το έργο της και ποιον θα ήθελε να συναντήσει αν μπορούσε να ταξιδέψει πίσω στον χρόνο.
Από τους πρώτους τομείς στους οποίους δραστηριοποιηθήκατε επαγγελματικά ήταν η διαφήμιση και τα περιοδικά, όμως η εικονογράφηση βιβλίων ήταν τελικά αυτή που σας κέρδισε. Τι ήταν αυτό που σας έκανε να αλλάξετε πορεία και πώς οι προηγούμενες δουλειές σας επηρέασαν το έργο σας ως εικονογράφος παιδικών βιβλίων;
Πάντα αγαπούσα τα παιδικά βιβλία και ήξερα από πολύ νωρίς ότι ήθελα να ασχοληθώ με αυτά. Δημιούργησα το πρώτο μου παιδικό βιβλίο στις αρχές της δεκαετίας του ’90, όμως τότε έκανα βιβλία μόνο στη Σουηδία και επειδή η αγορά ήταν μικρή χρειαζόταν να δουλεύω και σε περιοδικά και στη διαφήμιση. Τα βιβλία όμως είναι πάντα πιο ενδιαφέροντα και πιο διασκεδαστικά, οπότε θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που τον περισσότερο χρόνο μου τον περνάω εικονογραφώντας βιβλία για παιδιά. Ας μην ξεχνάμε, ότι όταν ξεκίνησα εγώ να δουλεύω δεν υπήρχε το Ιντερνετ. Στις μέρες μας είναι σαφώς πιο εύκολο να δουλεύεις με εκδότες από όλον τον κόσμο.
Πέρα από τη δουλειά σας ως εικονογράφος παιδικών βιβλίων, έχετε δημιουργήσει και μια σειρά προϊόντων για παιδιά, αλλά και διακοσμητικά, σχέδια υφασμάτων και ταπετσαρίες, κλπ. Ποιές από τις ασχολίες αυτές ειναι πιο διασκεδαστικές, πιο δημιουργίκες;
Τις αγαπώ όλες. Και οι δύο τομείς είναι εξαιρετικά δημιουργικοί. Ομως τα βιβλία είναι αυτά που αποτελούν μεγαλύτερη πρόκληση, γιατί πρέπει να επικεντρωθείς στο παιδί και να σκεφτείς τι είναι αυτό που θα του αρέσει: πώς να κάνεις την εικονογράφηση πιο θελκτική, πιο ελκυστική ώστε να κεντρίσεις το ενδιαφέρον του και να διαλέγει το βιβλίο σου ξανά και ξανά και ξανά!
Το στυλ των εικονογραφήσεών σας είναι αδιαμφισβητητα ρετρό, όμως τι θα λέγατε πως είναι αυτό που σας επηρέασε περισσότερο; Τι αποτελεί για εσάς έμπνευση, ποιοι καλλιτέχνες ή πόλεις ή μουσικές ή έργα Τέχνης;
Νομίζω πως τη μεγαλύτερη επιρροή στον τρόπο που εικονογραφώ έχει το σπίτι που μεγάλωσα. Οι τοίχοι του ήταν πάντα γεμάτοι με έργα Τέχνης και παντού υπήρχαν εικονογραφημένα βιβλία. Μου άρεσε μεγαλώνοντας να κοιτάω και να διαβάζω τα βιβλία comics της δεκαετίας του ’50, δεκαετία που αποτελεί και τη μεγαλύτερή μου επιρροή, μιας και λατρεύω οτιδήποτε βγήκε εκείνη τη χρονική περίοδο: τις εικονογραφήσεις, το design, τα έπιπλα, τα διακοσμητικά αντικείμενα, όλα! Αν είχα μια μηχανή που μπορούσε να με γυρίσει πίσω στον χρόνο, το μόνο σίγουρο είναι πως θα ήθελα να με μεταφέρει σε ένα βιβλιοπωλείο της εποχής, σ’ ένα μπακάλικο και ένα παιχνιδοπωλείο για να αγοράσω παιδικά βιβλία, εκείνες τις φανταστικές συσκευασίες τροφίμων που είχαν τότε και τα εκπληκτικά ξύλινα παιχνίδια με τα οποία έπαιζαν τα παιδιά. Αγαπώ επίσης τη Γαλλία και λατρεύω να ταξιδεύω εκεί. Αν μπορούσα να χρησιμοποιησω αυτή τη χρονομηχανή θα επέλεγα να με στείλει στο Café la Rotonde, στο Παρίσι του 1916 και να πιω ένα ποτήρι κρασί με τον Πικάσο.
Mία από τις μεγαλύτερες εκδοτικές επιτυχίες σας ειναι η σειρά «Felt Flaps» (στην Ελλάδα κυκλοφορεί ως «Παίζω κρυφτό!») που απευθύνεται σε πολύ μικρά σε ηλικία παιδιά. Τι ήταν αυτό που σας ενέπνευσε να δημιουργήσετε τη συγκεκριμένη σειρά βιβλίων και να ανακατέψετε τόσες πολλές διαφορετικές υφές (χαρτί, φελτ, κλπ);
Η ιδέα ήρθε από τον βρετανικό εκδοτικό οίκο Nosy Crow που ήθελε να δημιουργήσει μια σειρά σαν αυτή. Οπότε ουστιαστικά αυτό που βλέπετε εσείς είναι το τελικό απότελεσμα μιας συνεργασίας προκειμένου να βρούμε το στυλ που θέλαμε. Είναι πολύ μεγάλη πρόκληση αυτή η σειρά, γιατί πρέπει να χρησιμοποιώ απλές και καθαρές φόρμες, που όμως να προσεκλύσουν το ενδιαφέρον των μικρών παιδιών. Τα βιβλία αυτά, αν και φαίνονται πολύ απλά, έχουν πολλή δουλειά πίσω τους και αποτελούν για μένα μια πρώτης τάξεως πρόκληση!
Θα λέγατε ότι αποτελούν μεγαλύτερη δημιουργική και καλλιτεχνική πρόκληση για εσάς τα βιβλία για μωρά/παιδιά ή αυτά που απευθύνονται σε μεγαλύτερες ηλικίες;
Σίγουρα αυτά για μωρά και παιδιά. Αγαπώ πολύ να δουλεύω με τις λιτές και καθαρές γραμμές. Μπορώ να σχεδιάζω αντικείμενα και να συνδυάζω χρώματα για πάντα! Και είναι τόσο όμορφο να βλέπω φωτογραφίες μωρών με τα βιβλία μου στα μικρά τους χεράκια.
Ποιο είναι το δικό σας αγαπημένο βιβλίο που διαβάζατε όταν ήσασταν μικρή και ποιο από τα δικά σας βιβλία ξεχωρίζετε;
Οταν ήμουν παιδί ήταν το «What do people do all day?» του Richard Scarry. Τώρα, από τα δικά μου δεν νομίζω ότι μπορώ να διαλέξω. Ο τρόπος που εικονογραφώ άλλαξε πολύ από τη στιγμή που άρχισα να δουλεύω με ξένους εκδοτικούς οίκους. Η δουλειά μου έγινε ακόμα πιο διασκεδαστική και ανέβηκε επίπεδο. Εχω μεγαλύτερη ελευθερία και η αγορά είναι μεγαλύτερη. Διασκέδασα πολύ με τη σειρά για τη Nosy Crow, όσο διασκεδάζω κι όταν σχεδιάζω μεγάλα σε μέγεθος βιβλία, βιβλία pop-up, αλλά κι αυτά που έχουν σχήμα, ενώ αγαπώ πολύ και όταν σχεδιάζω παιχνίδια για τη γαλλική εταιρία Vilac.
Αν και το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς σας επικεντρωνεται σε αντικείμενα που απευθύνονται σε παιδιά (βιβλία, προϊόντα, κλπ), έχετε δημιουργήσει ένα μοναδικής αισθητικής βιβλίο, το οποίο περιέχει έργα σας, πορτρέτα παλιών ηθοποιών, ανδρών και γυναικών, το «142 actors». Μπορείτε να μας πείτε περισσότερα πράγματα για αυτό το project;
Δημιούργησα όλους αυτούς τους πίνακες γιατί χρειαζόμουν να κάνω κάτι ενήλικο, που θα ερχόταν σε αντίθεση με όλα τα παιδικά που δημιουργώ. Ήθελα νομίζω περισσότερο να αποδείξω στον εαυτό μου και στους άλλους ότι μπορώ και να ζωγραφίζω. Αυτό μου συμβαίνει αρκετές φορές και κυρίως όταν αισθάνομαι ότι κάτι μου λείπει από τη δουλειά μου, έτσι δουλεύω σε δικα μου, προσωπικά project παράλληλα με τις δουλειές που έχω να κάνω.
Ποιο είναι το επόμενο project στο οποίο δουλεύετε;
Συνεχίζεται η συνεργασία μου με την εταιρία Vilac, ενώ παράλληλα δουλεύω πάνω σε βιβλία που μου έχουν ανατεθεί απο τους Βρετανούς και τους Γάλλους εκδότες μου. Η αλήθεια είναι πως έχω ξεκινήσει μαι νεά σειρά βιβλίων, αλλά δεν μπορώ να σας αποκαλύψω περισσότερα…
