Γράφει η Βασιλεία Βαξεβάνη / Athens Comics Library
Σενάριο: Δρ Φράνσις Ντέρκιν
Σχέδιο: Γκρέις Κουκ
Μετάφραση: Σοφία Γρηγορίου
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Ηλικίες: 7+
Αν πρέπει να είμαι απολύτως ειλικρινής, όταν άκουσα ότι μετά την περιπέτεια στην αρχαία Ελλάδα – για την οποία σας έχω ήδη μιλήσει εδώ– σκέφτηκα ότι θα προτιμούσα να έχει μεταφραστεί κάποιο άλλο βιβλίο της σειρά. Οι περιπέτειες στην Αίγυπτο ή ακόμα καλύτερα οι περιπέτειες με τους Βίκινγκς. Ο λόγος είναι ότι την αρχαία Ελλάδα την ξέρουμε ή αν δεν την ξέρουν τα παιδιά, σίγουρα θα την φάνε με το κουτάλι στο σχολείο και η ρωμαϊκή κουλτούρα έχει κάτι από την ελληνική. Ωστόσο, διαπίστωσα ότι οι δημιουργοί είχαν και αυτοί υπόψιν τους τις ομοιότητες και εστίασαν στις διαφορές. Και αυτό έκανε το βιβλίο ενδιαφέρον και άκρως εκπαιδευτικό.
Να ξεκινήσω με ένα θέμα για το οποίο ακόμα και τώρα που γράφω δεν έχω αποφασίσει πώς μου φαίνεται. Σε κάθε ταξίδι, η πολυταξιδεμένη παρέα συναντά και κάποιον που γίνεται ο φίλος και ο ξεναγός τους στην κουλτούρα που επισκέπτονται. Σε αυτή την ιστορία συναντούν τον Μεσσήνιο. Ο Μεσσήνιος είναι δούλος. Κουβαλάει τη βούλα του κυρίου του και σε αρκετά σημεία επισημαίνει ότι υπάρχουν πράγματα που δεν επιτρέπεται να κάνει και ότι δεν επιτρέπεται να αργήσει. Η Νάνι κάνει ένα σχόλιο ότι πια είναι παράνομο να έχεις δούλους, αλλά γενικά η παρέα είναι κουλ με την ιδέα και δεν αναφέρεται ξανά σε αυτήν. Μάλιστα, ο Μεσσήνιος έχει μια αδερφή την Αχιλλεία που είναι γυναίκα μονομάχος. Όταν την είδα έκανα τούμπες από τη χαρά μου, γιατί οι γυναίκες πολεμίστριες είναι το πάθος μου. Αλλά μετά σκέφτηκα ότι και αυτή είναι αναγκασμένη να συμμετέχει σε ένα αποτρόπαιο θέαμα, ρισκάροντας τη ζωή της για την τέρψη του ρωμαϊκού όχλου. Μεταξύ μας, φοβήθηκα μην κάνει το βιβλίο καμία χαλαρή αναφορά στα ρωμαϊκά όργια! Αλλά, ευτυχώς, εστίασε και σε όλα τα υπέροχα που προσέφερε ο ρωμαϊκός πολιτισμός, όπως η καλλιέργεια βοτάνων, τα ψηφιδωτά, τα υδραγωγεία και οι κατασκευή δρόμων.
Βρήκα τα παιχνίδια και τις κατασκευές σε αυτό το τεύχος πιο ενδιαφέροντα και δημιουργικά και ειδικότερα τη δημιουργία ψηφιδωτού που λατρέψαμε οικογενειακώς. Ειδικότερα, η κατασκευή για το υδραγωγείο ήταν φανταστική αν υπολογίσει κανείς ότι αυτή την περίοδο κάνω έρευνα για ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα γύρω από το Αδριάνειο Υδραγωγείο εδώ στην Αττική.
Αυτό που με κέρδισε για μία ακόμη φορά και φαίνεται ότι θα είναι μια σταθερά σε όλα τα τεύχη της σειράς είναι το καλοδουλεμένο σχέδιο της Γκρέις Κουκ που είναι απλά πανέμορφο, ολοζώντανο και φωτεινό. Χαίρεσαι να το χαζεύεις.
Ανυπομονώ για τα υπόλοιπα έργα της σειράς.
