Συγγραφέας: Isabel Thomas
Εικονογράφηση: Aaron Cushley
Μετάφραση: Ειρήνη Παϊδούση
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Χρονιά έκδοσης: 2023
Ηλικίες: 7+
Ένα βιβλίο με απαντήσεις σε περίεργες ερωτήσεις, ερωτήσεις από αυτές που συχνά τις βλέπεις να φυτρώνουν σαν μικρά μανιτάρια στα κεφάλια των παιδιών. Ερωτήσεις σαν αυτές που ίσως και εμείς οι μεγάλοι έχουμε αναρωτηθεί στην παιδική μας ηλικία. Γιατί οι άνθρωποι δεν έχουν ουρές; Μπορώ να μάθω να μιλάω με τα ζώα; Ερωτήσεις που μπορεί να ακούγονται λίγο χαζές στους ενήλικες, αλλά για ένα παιδί μπορεί να είναι πολύ σοβαρές. «Θα μπορούσα να κολυμπήσω μέσα σε παγωτό; Γιατί οι σαπουνόφουσκες είναι πάντα στρογγυλές;» Ερωτήσεις που συνιστούν τα πρώτα σημάδια επιστημονικής ανησυχίας. Πώς ξέρουμε ότι η Γη είναι στρογγυλή; Έχουν συναισθήματα τα φυτά; Πώς λειτουργεί η βαρύτητα; Ερωτήσεις που υποκρύπτουν υπαρξιακές ανησυχίες. «Γιατί είμαι εγώ και όχι κάποιος άλλος; Γιατί δε ζούμε για πάντα;» Αλλά και ερωτήσεις που οι απαντήσεις τους είναι χρήσιμες και στους μεγάλους. «Μα γιατί τα παιδιά πρέπει να πηγαίνουν νωρίς για ύπνο;» Στις σελίδες του βρήκα και τη δική μου ερώτηση ως παιδί: «Μα πόσα αστέρια υπάρχουν στον ουρανό και πόσο μεγάλο είναι το σύμπαν;».
Η έκταση των απαντήσεων είναι αρκετά μικρή, γεγονός που διευκολύνει ακόμη και τους νυσταγμένους ακροατές και ενδείκνυται για μεγαλόφωνη ανάγνωση. Η γραφή είναι απλή, με νοήματα κατανοητά ακόμα και από μικρά παιδιά. Προσδίδει ενδιαφέρον το γεγονός ότι ερωτήσεις με χιούμορ διαδέχονται τις πιο δύσκολες ερωτήσεις. Όλες όμως οι ερωτήσεις αντιμετωπίζονται με την ίδια σοβαρότητα, γεγονός πολύ σημαντικό για ένα μικρό παιδί. Πλεονέκτημα η ιδιαίτερα συμπεριληπτική εικονογράφηση του Άαρον Κάσλεϊ, που τη βλέπεις σχεδόν σε κάθε σελίδα του βιβλίου. Και επειδή πολλές κοσμογονικές ιδέες ξεκίνησαν από μια απίθανη ερώτηση, το βιβλίο δίνει εύκολα τροφή για σκέψη σε έναν μελλοντικό επιστήμονα λίγο πριν αποκοιμηθεί και όχι μόνο. Βέβαια στο βιβλίο δεν θα βρείτε απαντήσεις για τα πάντα. Υπάρχει ωστόσο, η αγαπημένη απάντηση κάθε επιστήμονα που σέβεται τον εαυτό του «Δεν ξέρουμε (ακόμη)!».
