Μία, το αόρατο κορίτσι

mantzari_mia_to_aorato_koritsi

Συγγραφέας: Δέσποινα Μάντζαρη

Εικονογράφηση εξωφύλλου: Λέλα Στρούτση

Εκδόσεις: Κέδρος

Χρονιά έκδοσης: 2016

Ηλικίες: 9+

Η Μία ζει στα μπλε προάστια της πολύχρωμης πόλης Μηδέν, όπου όλοι είναι μπλε, εκτός από εκείνη. Είναι διάφανη και όλοι την κοροϊδεύουν: στο σχολείο, στο σπίτι. Όλοι εκτός από τη μητέρα της, τον καλύτερό της φίλο, τον Ένταρ και τον σκύλο της, τον Γκορ. Το να είσαι διάφανος μπορεί να ακούγεται σπουδαίο, όμως στη Μία μόνο μπελάδες και προβλήματα της φέρνει. Μέχρι που ο πατέρας της, αντιδήμαρχος του Ασημή πλανήτη και βαθιά συντηρητικός Μπλε άνθρωπος, θα αποφασίσει να την στείλει στο παλιό εργοστάσιο σοκολατένιων ποτηριών, εκεί που πια λειτουργεί ένα πειραματικό εργαστήριο, στο οποίο μαζεύουν ασημένια παιδιά, σαν τη Μία, γιατί αυτά τα παιδιά εκπέμπουν σπιρίτιον, ένα είδος ενέργειας, από την οποία λειτουργεί ολόκληρος ο πλανήτης. Η Μία μαθαίνει με τον χειρότερο τρόπο για την Επιχείρηση Ασήμι και τις περίεργες «εξαφανίσεις» παιδιών, το σπιρίτιον και το τι σημαίνει να είσαι ένα Ασημένιο παιδί. Τρομοκρατείται και το σκάει από το σπίτι της για να βρεθεί στο Σπίτι των Ευχών. Η περιπέτειά της μόλις έχει αρχίσει. Θα καταφέρει να ξεφύγει από τη μοίρα της και να σώσει και τα άλλα Ασημένια παιδιά που βρίσκονται αιχμάλωτα στο παλιό εργοστάσιο; Τι ρόλο θα παίξει ο Ένταρ και ποια είναι η Μαμα-Καλίνα και ο Δρ. Άι;

Το βιβλίο της Δέσποινας Μάντζαρη τα έχει όλα: μυστήριο και περιπέτεια που κρατούν το ενδιαφέρον του νεαρού αναγνώστη αμείωτο, αλλά και αναφορές σε πολύ σημαντικά ζητήματα της εποχής μας: παιδιά που εξαφανίζονται, πειράματα σε ζώα, διαφθορά, μίσος, ρατσισμός. Ένα πολύ όμορφο βιβλίο, ευκολοδιάβαστο, με σαφείς αναφορές στη διαφορετικότητα, τον σεβασμό στον συνάνθρωπο και την αλληλεγγύη

Save

Save

ΜΟΙΡΑΣΕ ΤΟ

Αγροτόσπιτο

“Είναι μια ιστορία φθοράς και μιας ιδιότυπης αναγέννησης. Η φθορά είναι φυσιολογική για τα πάντα, η αναγέννηση όμως, ακόμα και αν είναι μέσα από μια εικονογραφημένη ιστορία, έχει να κάνει με τη ματιά που ρίχνουμε στα πράγματα, στην εκτίμηση του παρελθόντος τους και στην προσπάθεια να διατηρήσουμε κάτι από την προηγούμενη ζωή τους ζωντανό, να δημιουργήσουμε μια σύνδεση με το παρελθόν ακόμα κι αν πρόκειται για μια οικογενειακή ιστορία που αλλιώς δεν θα μας αφορούσε, ακόμα κι αν πρόκειται για ένα σπίτι που ποτέ δεν θα επισκεπτόμασταν. Είναι ένας γλυκός, ήπιος τρόπος για να μιλήσει ένα βιβλίο στα παιδιά γι’ αυτό που ζει, γερνάει και πεθαίνει – αλλά πεθαίνει χορτάτο από τη ζωή που έζησε και ξαναζεί γιατί κάποιος μας λέει την ιστορία του. Το “Αγροτόσπιτο” της Sophie Blackall είναι ένα διαμαντάκι για ευαίσθητους συλλέκτες ιστοριών και παρατηρητές της λεπτομέρειας”.

Το αγόρι που έφερε το χιόνι

Στην καρδιά μιας μεγάλης πόλης, εκεί που οι κάτοικοί της ζουν και περπατούν βιαστικά, ζει ένα αγοράκι, μαζί με τη μαμά του και τον μπαμπά τους. Για “σπίτι΄” τους έχουν ένα παγκάκι. Όταν όμως το αγόρι βρει ένα βράδυ, εντελώς μαγικά, μια χιονόμπαλα ακριβώς πλάι στο παγκάκι που κοιμάται, όλα θα αρχίσουν να αλλάζουν. Στη χιονόμπαλα μέσα υπάρχει μια πόλη σαν αυτή που βρίσκεται εκείνος, με ενα παγκάκι ακριβώς σαν αυτό που κοιμάται τώρα. Οταν θα την κουνίσει κάτι μαγικό θα έχει συμβεί.

Η Μυρτιά και ο καθρέφτης

Στην «Μυρτιά», που είναι ένα εικονογραφημένο παραμύθι, ζωγραφιές σαν μενταγιόν ζωντανεύουν τις λέξεις που διαλέγει η  Κατερίνα Παούρη για να φτιάξει τον κόσμο της ηρωίδας: αρώματα από τη φωτιά που τριζοβολάει, από τα βιβλία, του τσουκαλιού, της λεβάντας, του χαμομηλιού, του κρόκου, της μυρτιάς μοσχοβολούν στα απάτητα δάση του παραμυθιού.