Σενάριο: Cazenove
Σχέδια: Philippe Larbier
Μετάφραση: Χαρά Σκιαδέλλη
Εκδόσεις: Φουρφούρι
Χρονιά έκδοσης: 2024
Η σειρά Μύθοι και Ήρωες που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Φουρφούρι σε ελληνικά και αγγλικά, είναι μια απολαυστική επανερμηνεία της ελληνικής μυθολογίας μέσα από το πρίσμα του χιούμορ και της φαντασίας. Τα βιβλία παρουσιάζουν τους αρχαίους θεούς και ήρωες με έναν τρόπο… διαφορετικό για να το πω ευγενικά.
Αν ρίξετε μια ματιά στο πρώτο αλμπούμ (έτσι αναφερόμαστε σε αυτό το βιβλίο σε μέγεθος Αστερίξ ας πούμε) της σειράς, θα καταλάβετε πόσο διαφορετικό είναι. Και, ναι, είναι ο Μινώ, ο μινώταυρος πρωταγωνιστής μας, που ξύνει τον πωπό του με τους κεραυνούς του Δία. Τώρα ξέρετε πού το πάνε οι δημιουργοί της πολύ δημοφιλούς σειράς.
Η σειρά ξεχωρίζει για τον παιχνιδιάρικο και ανάλαφρο τρόπο με τον οποίο προσεγγίζει τους μύθους. Ο Ίκαρος βιώνει τις συνέπειες της υπερβολικής αυτοπεποίθησης με χιουμοριστικές «χαμηλές πτήσεις», ο Ηρακλής αντιμετωπίζει τις άθλους του ως προκλήσεις γεμάτες ανατροπές, ενώ ο Ποσειδώνας δυσκολεύεται να προσαρμοστεί σε έναν κόσμο διαφορετικό από τη θαλασσινή του σφαίρα.
Κάθε σελίδα των αλμπούμ είναι και μια καινούρια ιστορία, σύντομη αλλά αστεία με πρωταγωνιστές όλα τα γνωστά ονόματα της ελληνικής μυθολογίας.
Η εικονογράφηση είναι γεμάτη ζωντάνια, με έντονα χρώματα και εκφραστικά, και προσωπικά θεωρώ ότι είναι το δυνατό σημείο αυτής της σειράς. Το σχέδιο του Larbier έχει αυτή την ωραία, νοσταλγική καρτουνίστικη λεπτομέρεια που αγαπήσαμε στα γαλλικά κόμικ και θα συνεχίσουμε να αγαπάμε. Έχουν πλάκα και μου αρέσει η επιλογή του Μινώ, σαν πειραχτήρι αντι-ήρωας, κλασικός γκαφατζής μαζί με τον κολλητό του τον Άτλαντα. Είναι ένα ωραίο κλείσιμο ματιού στην ελληνική μυθολογία και έχει κάτι ωραία παιχνιδιάρικο.
Απλά αυτές οι μονοσέλιδες ιστορίες δεν είναι του γούστου μου. Δηλαδή θα ήθελα να δω «Έναν κεραυνό για την φαγούρα» όπως λέει ο παραπλανητικός τίτλος σε όλο του το μεγαλείο αντί για μια δυο το πολύ σελίδες. Έχει τα φόντα η σειρά να απλώσει. Από την άλλη, δε διαμαρτύρομαι. Αυτή ακριβώς η φόρμουλα είναι που το έχει κάνει ένα από το αγαπημένα μας νυχτερινά αναγνώσματα. Τα παιδιά ξεκαρδίζονται με τα παθήματα των ηρώων και εγώ μπορώ να πω με άνεση ένα γενναιόδωρο «3 ιστορίες ακόμα και μετά υπνάκο».
