Συγγραφέας: Άννα Κουππάνου
Εικονογράφηση: Κέλλυ Ματαθία-Κόβο
Εκδόσεις: Πατάκη
Χρονιά έκδοσης: 2021
Ηλικίες: 5+
Ο Φοίβος φοβάται· φοβάται το σκοτάδι, την πιθανότητα να τον σηκώσει η δασκάλα στην τάξη, ακόμα και τη φίλη του όταν του ζητάει να παίξουν μπάλα. Και ο φόβος αυτός είναι μεγάλος, πιο μεγάλος κι από τον παππού του τον Αριστοτέλη. Πιο μεγάλος κι από μια γαλάζια φάλαινα; Οταν ο δάσκαλος τους μίλησε για αυτό το θηλαστικό, ο Φοίβος κατάλαβε ότι ο φόβος του ήταν τόσο μεγάλος όσο μια γαλάζια φάλαινα. Και ξεκίνησε να φτιάχνει με χαρτόκουτα τον φόβο του. Κι όταν ο φόβος του που πλέον είχε σχήμα, αυτό της φάλαινας- ήταν έτοιμος, τον άφησε εκεί που ανήκει, στη θάλασσα.
Η Άννα Κουππάνου γράφει για τους παιδικούς φόβους. Δεν είναι η πρώτη και σίγουρα δεν είναι η τελευταία, αφού το συγκεκριμένο θέμα φαίνεται να απασχολεί πολύ τους συγγραφείς παιδικής λογοτεχνίας. Όμως καταφέρνει να διαφοροποιηθεί από όσους έχουν ασχοληθεί με το θέμα μ’ έναν τρόπο που δεν σου αφήνει κανένα περιθώριο να το παραβλέψεις. Η Άννα Κουππάνου μπαίνει στη θέση του παιδιού που αισθάνεται τον φόβο και μιλάει ως ίσος προς ίσο. Γίνεται ο Φοίβος που φοβάται, δίνει στον πρωταγωνιστή της τον χώρο και τον χρόνο να αντιληφθεί τι είναι αυτό το συναίσθημα, να αποδεχτεί την παρουσία του και να μετουσιώσει τη φοβία σε απτό αντικείμενο. Να την καταλάβει και την αποβάλλει (ως έναν βαθμό). Και το πιο σπουδαίο; Το παιδί το κάνει όλο αυτό χωρίς την παραίνεση ενηλίκου.
Εξίσου σημαντικό ρόλο παίζει και η εικονογράφηση της Κέλυ Ματαθία – Κόβο, η οποία δεν φοβάται να χρησιμοποιήσει το μαύρο, να το απλώσει στις σελίδες, να το δείξει ήδη από το εξώφυλλό του. Λίγες φορές έχουμε δει βιβλία για παιδιά που να μην φοβούνται το μαύρο κι εδώ του ταιριάζει γάντι. Η εικονογράφησή της συμπληρώνει ιδανικά την ιστορία της Κουππάνου. Δεν κάνει μόνο τις λέξεις της εικόνες, προχωράει ένα βήμα παρακάτω, βάζει λόγια στην ιστορία χωρίς να χρησιμοποιεί γράμματα, συναίσθημα χωρίς να το εκφράζει με φράσεις, παρά την στατικότητα που χαρακτηρίζει τα έργα της γενικά. Μαζί οι δυο τους δημιούργησαν ένα από τα πιο όμορφα βιβλία και κατόρθωσαν να μην γίνουν μια ακόμα επανάληψη. Ο Φοίβος τους έχει την ικανότητα να τρυπώσει στην καρδιά των παιδιών και να τους μιλήσει για τον φόβο, πότε είναι αναγκαίος και πότε πρέπει να τον αφήνουμε να φεύγει μακριά μας.
