Κείμενο: Κάθριν Κόθορν
Εικονογράφηση: Σάρα Ότζιλβι
Μετάφραση: Ελένη Τουλούπη
Εκδόσεις: Πατάκη
Χρονιά έκδοσης: 2024
Ηλικίες: 3+, 5+, 7+, 9+
Τι κοινό έχουν οι έξι κλασσικές ιστορίες «Τα τρία γουρουνάκια», «Σταχτοπούτα», «Χάνσελ και Γκρέτελ», «Ο Τζακ και η φασολιά», «Η πριγκίπισσα και το μπιζέλι» και «Η κοκκινοσκουφίτσα»; Μας λένε παραμύθια και μάλιστα χωρίς καμία επιστημονική βάση. Ο «όχι-και-τόσο-κακός-όσο-νομίζατε» Λύκος αγανακτεί και αποφασίζει να γράψει αυτό το βιβλίο απομυθοποίησης. Αφού μας θυμίζει τις ιστορίες μία-μία, τις αποδομεί και τις ανατρέπει, απαντώντας με επιχειρήματα στις ερωτήσεις: μπορεί το στόμα ενός λύκου να φυσήξει (το σπιτάκι να σου ρίξει); Μπορούμε να χορέψουμε με γυάλινα γοβάκια; Έχει υπάρξει όντως ποτέ ‘γλυκό’ σπίτι; Υπάρχει δέντρο που να φτάνει στα σύννεφα, όπως η μαγική φασολιά; Πόσο εύκολα μελανιάζει μια γυναίκα (και μάλιστα από μπιζέλι);! Και επιτέλους: είναι δυνατόν ένας λύκος να καταπιεί μια γιαγιά ολόκληρη;!
Η ιδέα του βιβλίου αυτού είναι ιδιαίτερα πρωτότυπη: η συγγραφέας επιχειρεί να γδύσει τα κλασικά παραμύθια από το στοιχείο του φόβου, ενώ ταυτόχρονα τα ντύνει με επιστημονικά δεδομένα. Τα στοιχεία τρόμου της κάθε ιστορίας καταπολεμώνται από το χιούμορ, λεκτικό και εικονογραφικό. Η εικονογράφηση είναι πολύχρωμη, λεπτομερής και ιδιαίτερα αστεία, με κόμικ χαρακτηριστικά. Στο στόχαστρο ο λύκος και το πώς θα τον αγαπήσουμε: είναι ο αφηγητής και παρών σε κάθε σελίδα, είναι επιστήμονας, ενώ στην πραγματικότητα περισσότερο μας φοβάται, παρά μας απειλεί. Η κορμοστασιά του ανθρώπινη, με γυαλιά, εργαστηριακή ρόμπα και ποικίλα σχετικά αξεσουάρ με το κάθε παραμύθι που παρουσιάζει και αναλύει. Το χιούμορ έχει έντονο το στοιχείο της ειρωνείας. Η συγγραφέας τολμά και ανατρέπει τα στερεότυπα, συνοψίζοντας το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας του Τζακ ως εξής: να εμπιστευόμαστε τους ξένους, να μην ακούμε τη μαμά και να κλέβουμε! Τολμηρή και η εικονογράφος: «Η Κοκκινοσκουφίτσα είναι μαύρη!» αναφώνησε με χαρά η μαύρη κόρη μου, φτάνοντας στην προτελευταία σελίδα του βιβλίου.
Τα παιδιά μαθαίνουν, μεταξύ άλλων, ποια ζώα φυσούν δυνατά και ποια μεταμορφώνονται, τι σημαίνει λευκό χρώμα, ποια είναι η δομή της ατμόσφαιρας, τι πρέπει να τρώμε για να μην κάνουμε μελανιές και πόσο μεγάλα είναι τα μεγαλύτερα μάτια στον πλανήτη. Η σύνδεση με το παραμύθι παραμένει, παρεμβάλλοντας τα επιστημονικά δεδομένα σε μικρές και όχι κουραστικές ‘δόσεις’. Το χιούμορ δεν λείπει ούτε από τη ‘σοβαρή’ πληροφόρηση και ο συνδυασμός τους πράγματι εμπνέει: την επόμενη ημέρα, η κόρη μου μου ζήτησε ένα μπιζέλι…και ως σωστή πριγκίπισσα πήγε να φέρει όλα τα βρακιά της για να κάνει το «Τεστ ευαισθησίας του Εσωρούχου», ένα από τα τρία (αστεία) πειράματα που προτείνει η συγγραφέας στους μικρούς αναγνώστες.
