Συγγραφέας: Coralie Saudo
Εικονογράφος: Kris Di Giacomo
Μετάφραση: Μαριάννα Ψύχαλου
Εκδόσεις: Μικρή Σελήνη
Χρονιά έκδοσης: 2020
Ηλικίες: 3+, 5+
Ο μπαμπάς μου είναι ψηλός και δυνατός, αλλά… δεν μπορώ με τίποτα να τον βάλω για ύπνο! Οταν έρθει εκείνη η ώρα όλα αρχίζουν να πάνε στραβά: δεν θέλει να πάει στο κρεβάτι του και κυρίως δεν θέλει να κοιμηθεί. Του μιλάω γλυκά και τρυφερά και μόνο όταν τον δελεάζω με ένα παραμύθι έρχεται στην αγκαλιά μου. Αλλά και τότε δεν ηρεμεί, γιατί όταν τελειώσει το παραμύθι αυτό θέλει κι άλλο. Τι τον παίρνω με το καλό, τι γίνομαι αυστηρός, τίποτα! Ξαπλώνω μαζί του στο κρεβάτι του για να κοιμηθεί και μετά από λίγο, όταν νομίζω πως έχει αποκοιμηθεί φεύγω για το δικό μου δωμάτιο. Κι ύστερα από λίγο… τσουπ! να σου τον πάλι όρθιο! Όμως ο μπαμπάς μου έχει ένα μυστικό που τον κρατάει ξάγρυπνο…
Η αντιστροφή ρόλων στην ιστορία που διαδραματίζεται κάθε βράδυ, σε κάθε σπίτι που έχει παιδιά, σε όλον τον κόσμο είναι το στοιχείο εκείνο που απογειώνει το βιβλίο της Coralie Saudo, κατατάσσοντάς το εξαρχής στα πιο έξυπνα και αστεία εικονογραφημένα βιβλία για παιδιά που διαβάσαμε μέσα στο 2020. Τον ρόλο του γονιού που παλεύει με τον δαίμονα της παιδικής αϋπνίας παίρνει το παιδί, που προσπαθεί μάταια να πείσει τον ψηλό και δυνατό, αλλά λίγο φοβικό μπαμπά του να πάει για ύπνο. Οι ίδιες φράσεις που ξεστομίζονται από τους γονείς αιώνες τώρα ακούγονται ένα εκατομμύριο φορές περισσότερο αστείες όταν βγαίνουν από τα χείλη ενός παιδιού, ειδικά όταν παίρνει το σοβαρό ύφος του ενήλικα.
Δεν είναι πρώτη φορά που συναντάμε σε παιδικό βιβλίο το τρικ της αντιστροφή ρόλων, ούτε είναι και το πρώτο βιβλίο για καληνύχτα. Είναι όμως από εκείνα τα βιβλία που ενθουσιάζουν τον αναγνώστη με την απλότητα της πλοκής και του λόγου τους, το απίστευτο χιούμορ τους και τον τρόπο με τον οποίο η/ο συγγραφέας τους αυτοσαρκάζεται. Είναι μια ιστορία με την οποία γονείς και παιδιά θα ταυτιστούν και σίγουρα θα γελάσουν με την ψυχή τους. Παράλληλα, μέσα από την ιστορία της Saudο αντιλαμβανόμαστε πως η άρνηση για ύπνο έχει πάντα να κάνει με κάτι που μας ενοχλεί. Κι όταν αυτό το κάτι δεν μπορούμε να το εκφράσουμε με λόγια, θα βρούμε χίλιες δύο δικαιολογίες για να κρατήσουμε όσο μπορούμε τη συντροφιά που μας κάνει να αισθανόμαστε ασφάλεια. Κλείνοντας, θα πρέπει να κάνουμε ιδιαίτερη αναφορά στην εικόνα του πατέρα ως του γονιού που έχει αναλάβει να βάλει το παιδί του για ύπνο κι όχι τη φιγούρα μιας μητέρας, που είναι και η πιο συνηθισμένη επιλογή στα βιβλία για παιδιά.
Αναζητήστε το!
Για την ιστορία, αντιστροφή ρόλων μπαμπά – γιού έχουμε δει στην κινηματογραφική ταινία “Like Father Like Son” του 1987, σε σκηνοθεσία Rod Daniel, με πρωταγωνιστές τους Dudley Moore και Kirk Cameron, ενώ ένα από τα πιο αστεία εικονογραφημένα βιβλία για ενήλικες που πραγματεύονται το θέμα του ύπνου των παιδιών είναι το “Go the fuck to sleep” του Adam Mansbach, σε εικονογράφηση Ricardo Cortes (Cannongate, 2011), το οποίο έγινε ευρύτερα γνωστό από την audio-book βερσιόν του και την αφήγηση του Samuel L. Jackson.
