Συγγραφέας: Jane Godwin
Εικονογράφηση: Anna Walker
Μετάφραση: Αργυρώ Πιπίνη
Εκδόσεις: Σιέλ
Η Ματίλντα ζει σ’ ένα σπίτι μαζί με τα τρία μεγαλύτερα αδέλφια της. Ο χώρος γι’ αυτήν είναι πάντα λίγος. Όμως η Ματίλντα έχει βρει, μέσα στο δίπατο σπίτι της οικογένειας, μια κρυψώνα όλη δική της, ένα κούφιο σκαλοπάτι. Το τέλειο μέρος για να κρύψει το θησαυρό της: ένα βιβλίο με λίστες, τη ζωγραφιά ενός πουλιού, μια λεία πέτρα φερμένη από τη θάλασσα, μια ασημένια μπάλα που κουδουνίζει, ριγωτές καραμέλες, ένα γράμμα που δεν το έστειλε ποτέ και τέσσερις μικρές κούκλες.
Το σκαλοπάτι είναι το θησαυροφυλάκιο, όπου φυλάει και κρύβει τα πολύτιμά της. Κι όχι μόνον αυτό. Είναι ένα μέρος που ανοίγει και κλείνει με ευκολία, όπου μπορεί με την ησυχία της να βγάζει τους θησαυρούς της, να τους αραδιάζει για να τους θαυμάσει, να τους ξαναμαζεύει και να είναι ήσυχη ότι τα αγαπημένα της αντικείμενα βρίσκονται πάντα εκεί μόνο για εκείνη.
Ώσπου μια μέρα, επιστρέφοντας από τις καλοκαιρινές διακοπές, τα παιδιά βρίσκουν το σπίτι φρεσκοβαμμένο, αλλά και καλυμμένο από άκρη σε άκρη με μια καινούργια μοκέτα. Η Ματίλντα ανεβαίνει γρήγορα τα σκαλιά για να φτάσει στο δικό της σκαλοπάτι κι εκεί συνειδητοποιεί ότι ο θησαυρός της χάθηκε κάτω από το καινούργιο, παχύ, όμορφο χαλί. Το μικρό κορίτσι στενοχωριέται, αλλά δεν το συζητάει με κανέναν ούτε ζητάει βοήθεια. Προστατεύει τον δικό της μυστικό κόσμο, κρατώντας για τον εαυτό της τόσο την ύπαρξη όσο και την απώλεια του, την οποία διαχειρίζεται μόνη της.
Η Jane Godwin γράφει μια ιστορία για τη σημασία που έχουν τα ενθυμήματα, τα μικρά ασήμαντα για τους άλλους αλλά πολύτιμα για τον καθένα μας αντικείμενα, που συγκεντρώνουμε κυρίως στην παιδική μας ηλικία. Είναι τα δικά μας memorabilia, που λειτουργούν καθησυχαστικά, ανασύροντας, κάθε φορά που τα χαζεύουμε, τη «στιγμή» που τα αξιολογήσαμε ως ιδιαίτερα και άξια να φυλαχτούν. Τα σκαλοπάτια, τα κουτιά, οι τσάντες των μικρών θησαυρών, είναι «μηχανές του χρόνου», που μας γυρνάνε, όσο κι αν μεγαλώσουμε, «στη στιγμή» εκείνη, που θα ξεκλειδώσει αναμνήσεις.
Η σημασία των αναμνηστικών μας θησαυρών είναι που κάνει την απώλειά τους τόσο σημαντική. Η Ματίλντα αποδέχεται ότι δεν θα ξαναδεί, ίσως ποτέ, τους δικούς της θησαυρούς, αλλά δεν τους ξεχνάει – η μικρή μπαλίτσα κουδουνίζει ακόμα στα αυτιά της.
Και καθώς οι ευαίσθητες χορδές και η καλλιτεχνική ματιά του μικρού συλλέκτη λειτουργούν πάντα, η Ματίλντα βρίσκει νέους θησαυρούς και μια καινούργια κρυψώνα για να τους φυλάξει, έτσι ώστε να μπορούν πάντα αυτοί να της λένε τις ιστορίες τους και να της θυμίζουν τους ήχους, τις μυρωδιές, τις σκέψεις, τι είχε προηγηθεί και τι ακολούθησε από τη στιγμή που τους επέλεξε ως πολύτιμα ενθυμήματα.
Η Anna Walker φτιάχνει τον κόσμο της μικρής πρωταγωνίστριας σαν σκηνικό. Με γκουάς και μολύβια ακολουθεί τρυφερά την ιστορία, ζωγραφίζοντας τα σκόρπια αντικείμενα του σπιτιού, έτσι όπως είναι ένα «σπιτικό με παιδιά». Η ιστορία βασίζεται σε αληθινό γεγονός.
