Σαν σήμερα, στις 25 Σεπτεμβρίου του 1930, γεννήθηκε στο Σικάγο ο πολυαγαπημένος δημιουργός παιδικών βιβλίων Σελ Σίλβερστιν (Shel Silverstein). Ο Αμερικανός συγγραφέας είναι γνωστός όχι μόνο για τα βιβλία που έγραψε, αλλά και για τη στιχουργική του δεινότητα, τις συνεργασίες τους με τον Johnny Cash (του είχε γράψει αρκετά τραγούδια) και την μπάντα των Dr. Hook and the Medicine Show, τα ποιήματά του και τα σκίτσα του, που για πολλά χρόνια δημοσιεύονταν στο Playboy.
Ο Uncle Shelby, όπως ήταν το ψευδώνυμο που πολλές φορές χρησιμοποιούσε, εξέδωσε το πρώτο του παιδικό βιβλίο το 1963. Το The Lion Who Shot Back (Λαφκάντιο, το λιοντάρι που ήξερε να πυροβολεί – εκδ. Δωρικός – εξαντλημένο) είχε πρωτοεμφανιστεί στις σελίδες του περιοδικού του Χιού Χέφνερ και έγινε τελικά το πρώτο από τα δεκάδες βιβλία που έγραψε για παιδιά (αν και η ιστορία του συγκεκριμένου δεν θεωρείται και εντελώς “παιδική”). Το 1964 ήρθε το The Giving Tree (To Δέντρο που έδινε – εκδ. Δωρικός), το βιβλίο που μαζί με το Κομμάτι που λείπει συναντά το μεγάλο Ο (εκδ. Δωρικός – The Missing Piece meets the big O – 1981) τον έκαναν παγκοσμίως γνωστό ως έναν από τους πιο σημαντικούς και ιδιαίτερους συγγραφείς και εικονογράφους βιβλίων για παιδιά. Αυτά τα δύο έργα, με τα βαθιά νοήματα και τα πολλαπλά μηνύματα είναι που τον έχουν κάνει αγαπητό και εδώ στην Ελλάδα, όχι μόνο από τους μικρούς, αλλά και από τους ενήλικες αναγνώστες.
Συνολικά, έγραψε 13 βιβλία, με το τελευταίο του να κυκλοφορεί πριν από λίγες ημέρες. Το Runny Babbit Returns είναι η συνέχεια του Runny Babbit που εκδόθηκε το 2005, έξι χρόνια μετά τον θάνατό του. Και τα δύο βιβλία αποτελούν συλλογές εικονογραφήσεων που ο Σίλβερστιν έκανε στη διάρκεια 20 ετών. Ο βασικός χαρακτήρας των δύο βιβλίων είναι ένα κουνέλι που μιλάει μόνο με γλωσσικές παραδρομές.
Σαν συλλέκτης ο ίδιος, εκτιμούσε πολύ την εικόνα και την αίσθηση που σου αφήνει ένα βιβλίο. Τα αγαπούσε σαν αντικείμενα και ήθελε τα καλύτερα για τα δικά του, για αυτό και ήταν πολύ αυστηρός στο τι χαρτί χρησιμοποιούσαν από τον εκδοτικό, τι γραμματοσειρές, τι χρώματα, τα πάντα. Μάλιστα, δεν του άρεσαν καθόλου τα μαλακά εξώφυλλα, καθώς θεωρούσε πως υποβιβάζουν τη συνολική αξία του έργου. Πέθανε στις 10 Μαϊου του 1999, αφήνοντας πίσω του τεράστιο έργο, που περιλαμβάνει εκτός από τα παιδικά βιβλία, ποιήματα, σκίτσα, τραγούδια και θεατρικά έργα.
