Κείμενο: Βασιλική Νίκα
Εικονογράφηση: Φωτεινή Τίκκου
Εκδόσεις: Πατάκη
Χρονιά έκδοσης: 2025
Ηλικίες: 3+
Το παιδί πέφτει για ύπνο. Ο γονιός κάθεται δίπλα του. Για να χαλαρώσει, του προτείνει διάφορες όμορφες και οικείες εικόνες να του γεμίσουν το μυαλό: παιχνίδια στη φύση, γέλια με φίλους, μυρωδιές από αγαπημένα φαγητά… Η αφήγηση οδηγείται σιγά σιγά σε ένα οικείο τοπίο, που καθησυχάζει τις αισθήσεις – το πουπουλένιο στρώμα του παιδιού, η φωνή του γονέα και μια απαλή μουσική, η αγκαλιά… μέχρι που βυθίζεται σε μια ατελείωτη φράση, ανακατεμένη με το όνειρο που ξεκινά.
Το γλυκό βιβλίο της Νίκα με τη φωτεινή, ολοκάθαρη εικονογράφηση τις Τίκκου είναι ένα ωραίο εργαλείο για γονείς. Το αποδεικνύει και ο επίλογος του βιβλίου, που τιτλοφορείται Λίγα λόγια για τον μπαμπά και τη μαμά…. Αναφέρεται στη μεγαλόφωνη ανάγνωση βιβλίων από τους γονείς προς το παιδί και στοχεύει στο να ηρεμεί το παιδί, να το πλαισιώνει με γαλήνη και ασφάλεια για να αφεθεί να γλιστρήσει μαλακά στον ύπνο. Κατ’ επέκταση, το ενθαρρύνει αργότερα να ξεφυλλίζει μόνο του το βιβλίο αναζητώντας τις εικόνες που συνδέονται με τις όμορφες σκέψεις και με την ηρεμία του ύπνου. Οι εικόνες του βιβλίου, ταξιδιάρικες μα και οικείες ταυτόχρονα, επιτελούν εξαιρετικά αυτόν τον σκοπό. Μοιάζουν με ένα ταινιάκι μικρού μήκους με ευτυχισμένες στιγμές, αρκετά γενικές όμως ώστε να ταυτίζεται οποιοδήποτε παιδί μαζί τους.
Διαβάζοντας αυτό το βιβλίο, αρχικά προβληματίστηκα. Γιατί να υπάρχει ένα τέτοιο βιβλίο; Ποιος χρειάζεται οδηγίες για να διαβάσει ένα βιβλίο σε ένα μικρό παιδί; Και μάλιστα οδηγίες χρήσης της φωνής και του ρυθμού; Πού είναι η ιστορία; Μετά με διέψευσα εγώ η ίδια, καθώς θυμήθηκα, και από προσωπική μου εμπειρία ως ψυχολόγος και θεατροπαιδαγωγός, ότι πράγματι πάρα πολλοί ενήλικες χρειάζονται οδηγίες για τη μεγαλόφωνη ανάγνωση. Οι γονείς συχνά χρειάζονται λεπτομερείς μάλιστα οδηγίες για το πώς διαβάζουν στα παιδιά, πώς κρατούν το βιβλίο ώστε να βλέπουν κι εκείνα, πώς κρατάνε τον ρυθμό και την ένταση ώστε να ενδιαφέρει το παιδί και τελικά να δημιουργηθεί μια σταθερή συνήθεια. Δεν είναι δεδομένο ότι ένας άνθρωπος μπορεί να κάνει (και επιτυχημένα μάλιστα) μια μεγαλόφωνη ανάγνωση σε έναν άλλο άνθρωπο, πόσο δε μάλλον σε ένα παιδί. Οι οδηγίες που δίνει η Νίκα είναι σαφείς αλλά και ευγενικές. Είναι σα να λέει στον γονιό “το ξέρω, δεν είναι εύκολο για όλους – αλλά θα σε πάρω από το χέρι και θα σου δείξω, μην ανησυχείς”. Δημιουργεί λοιπόν ένα εργαλείο ηρεμίας και σύνδεσης που θα καταστεί μια γλυκιά συνήθεια όχι μόνο της οικογένειας, αλλά και του ίδιου του παιδιού αργότερα, που θα συνδέσει το διάβασμα με την ανάπαυση και τον ύπνο, και που αργότερα θα αναζητήσει και το ίδιο ένα βιβλίο να παει στο κρεβάτι μαζί του ως μεγαλύτερο παιδί.
Εν τέλει, είναι ένα μεγάλο, ωραίο και γλυκό βιβλίο που φέρνει γονιό και παιδί κοντά και ενισχύει την ιδέα του τακτικού ποιοτικού χρόνου μεταξύ τους, και που είναι άκρως απαραίτητο για την ασφαλή και ισχυρή ανατροφή και συνασιθηματική σταθερότητα κάθε ανθρώπου.
