Συγγραφέας: C.K Smouha
Εικονογραφηση: Eleonora Marton
Μεταφραση: Ηλιάνα Αγγελή
Εκδόσεις: Κλειδάριθμος
Χρονιά έκδοσης: 2022
Ηλικίες: 3+
Στ’ αλήθεια τώρα, έχετε ποτέ σκεφτεί πόσα ζευγάρια κάλτσες έχουμε καταχωνιασμένες σε συρτάρια και ντουλάπια ή και κάτω από το κρεβάτι, οι οποίες έγιναν μονές γιατί έχουν χάσει το ταίρι τους; Το βιβλίο της C.K. Smouha και της Eleonora Marton ήρθε για να λύσει το μυστήριο των χαμένων ζευγαριών.
Ήρθε η μέρα της μπουγάδας, δύο κάλτσες, φίλοι, δυο τρελοκατσάκια, ο Μπιλ και ο Φιλ, διασκεδάζουν πολύ όταν είναι μαζί και θα ζήσουν μια περιπέτεια που θα δοκιμάσει τη φιλία τους. Σ’ ένα συνηθισμένο πλυντήριο, μια καθημερινή μέρα σε ένα σπίτι που θα μπορούσε να είναι το δικό μας, ανάμεσα σε σοβαρά πουκάμισα, ζακέτες, κυριλάτες φούστες, γερασμένα παντελόνια και μίζερα πλεκτά σκουφιά, ένα ζευγάρι κάλτσες περνάει την καλύτερη ώρα της ζωής του. Μέσα στο πλυντήριο κάνουν φλιπ και άξελ*, χορευτικές φιγούρες από δω και από κει, γελάνε και .. πετάνε!
Μέσα στις σβούρες και τις φιγούρες, λίγο πριν τελειώσει ο “γύρος”, χάνεται το ένα τρελοκαλτσάκι. Σοκαρισμένο το άλλο και ζαλισμένο ρωτάει κάθε ρούχο μικρό μεγάλο, χνουδωτό, μάλλινο και βαμβακερό, μήπως είδανε το καλτσοφιλαράκι του. Κανείς δεν είχε δει τίποτα. Ένα μεγάλο, “στοργικό” πουκάμισο παρηγόρησε το καλτσάκι πως όλα θα πάνε καλά και πως σίγουρα θα βρεθεί ο φίλος του και το προσκαλεί στην τσεπούλα του για την τελευταία δυνατή σβούρα. Το πλυντήριο σιγά σιγά σβήνει, η πόρτα ανοίγει και βγαίνουν όλα τα ρούχα στην πλαστική λεκάνη με προορισμό την απλώστρα. Το τρελοκαλτσάκι μένει πίσω, στο υγρό πλυντήριο και αναρωτιέται γιατί στο καλό το φιλαράκι του, το άλλο του μισό, να εξαφανιστεί έτσι ξαφνικά. Σκεφτόταν κάθε πιθανή αιτία, ώσπου ήρθε η ώρα για το επόμενο πλύσιμο χωρίς να το καταλάβει. Ύστερα από λίγο και κατά τη διάρκεια της πλύσης, το πλησιάζει ένα καλτσάκι, σαν να το ήξερε από παλιά. Του εξηγεί πως είναι το παλιό του φιλαράκι, που κάνανε τρέλες και πήδους μαζί. Που ενοχλούσανε και τρέλαιναν στις φωνές και τις φιγούρες όλα τα υπόλοιπα ρούχα. Του μίλησε για τα γέλια που κάνανε μαζί, τα ταλέντα τους και άλλα τόσα. Υπήρχε μόνο μία διαφορά, όχι τόσο σημαντική, αλλά παράξενη. Το καλτσάκι είχε γίνει λίγο ροζ, τι λίγο δηλαδή είχε γίνει ροζ – τέλος. Για να πούμε και του στραβού το δίκιο, θέλανε και οι δύο λίγο χρόνο να επεξεργαστούν ο ένας τον άλλον και τις νέες συνθήκες. Στο τέλος, αποδεχτήκανε ο ένας τον άλλον, μοιράστηκαν τις τρελοφιγούρες τους και με τη νέα τους εκκεντρική εμφάνιση συνέχισαν να συνοδεύουν πόδια σε μικρές και μεγάλες διαδρομές στο σχολείο, στο σπίτι, στην παιδική χαρά.
Η εικονογράφηση της Eleonora Marton είναι φωτεινή, με έντονα χρώματα και πολλά μαύρα. Με τα σχέδιά της “έντυσε” την ιστορία της Smouha δημιουργεί μια χαρούμενη διάθεση, προσφέροντας μια παιδικότητα και μια ανέμελη αίσθηση στην πλοκή. Τα χρωματιστά ρούχα, με βούλες, με λουλούδια και γούνες έχουν πρόσωπα και είναι πολύ εκφραστικά, ενώ κάποιες λεπτομέρειες και περιγράμματα έχουν αποδοθεί με πενάκι, ενώ άλλα με ψηφιακό τρόπο. Ολα μαζί όμως δίνουν ένα πολύ pop art αποτέλεσμα.
*Αξελ και φλιπ: όροι του καλλιτεχνικού πατινάζ. Το μεν άξελ περιλαμβάνει τρεισήμισι στροφές στον αέρα, ενώ στο φλιπ ο χορευτής κάνει πατινάζ και με τον προσεχτικό έλεγχο του βάρους του, πηδάει ψηλά και ύστερα από τις περιστροφές, προσγειώνεται στο ένα από τα δύο του πόδια.
