Το Κόκκινο είναι ένα κραγιόνι, φοράει και μια ετικέτα που δηλώνει το χρώμα του "κόκκινο", όμως στην πραγματικότητα δεν είναι κόκκινιο, αλλά μπλε. Ο δάσκαλός του προσπαθεί να το βοηθήσουν να είναι κόκκινο, η μαμά του το ίδιο, οι συμμαθητές του όλοι θέλουν να το βοηθήσουν να είναι κόκκινο. Ομως εκείνο είναι δυστυχισμένο, γιατί βαθιά μέσα του ξέρει οτι δεν θα τα καταφέρει να είναι κόκκινο γιατί πολύ απλά είναι μπλε!
ο δικό μου μουσείο ακολουθεί ένα μικρό κορίτσι σε ένα ταξίδι ανακάλυψης κατά την διάρκεια του οποίου μαθαίνει τι είναι τα μουσεία και τι υπάρχει μέσα σε αυτά. Γεμάτη ανυπομονησία, βρίσκει γιγάντια έντομα και παράξενα άγρια ζώα, αρχαία σκεύη και σύγχρονους πίνακες ζωγραφικής, φύλλα που μοιάζουν με φτερά και λουλούδια τόσο μεγάλα όσο το κεφάλι της! Θαυμάζοντας τα μουσεία, παλιά, καινούρια, σε εξωτερικούς χώρους και ακόμη και στο διάστημα, σύντομα καταλαβαίνει ότι το αγαπημένο της μουσείο την περιμένει στο σπίτι.
Το νέο βιβλίο του Φίλιππου Μανδηλαρά, "Ενα ψάρι που το έλεγαν Ορφώ", μας δίνει την αφορμή να μιλήσουμε για την απουσία LGBTQI βιβλίων από την ελληνική βιβλιοπαραγωγή.