Mία από τις πιο όμορφες ιστορίες που κέντρισε το ενδιαφέρον μας τη χρονιά που πέρασε ήταν η ιστορία της Βασιλούς στην Κίτρινη Σημαδούρα της Θεοδώρας Κατσιφή. Η μικρή πρωταγωνίστρια του βιβλίου αυτού είναι γεμάτη περιέργεια, θάρρος, δύναμη και κυρίως επιμονή και θέτει στόχους όπως μόνο ένα τετραχρόνο μπορεί. Βιάζεται να μεγαλώσει και να κάνει όλα αυτά που έχει στο μυαλό της. Ένας από τους λόγους που την αγαπήσαμε τόσο πολύ είναι γιατί αφενώς ένα παιδί μπορεί πολύ εύκολα να ταυτιστεί μαζί της διαβάζοντας την ιστορία της, αλλά κι επειδή ένας ενήλικας μπορεί να δει στη Βασιλού όλα όσα ήταν και παράλληλα όλα όσα ζει σαν γονιός τώρα. Από τη μία την ανεμελιά και την επιμονή κι από την άλλη την εμπειρία και τη βαθιά γνώση του εαυτού μας και των δικών μας ορίων. Μέσα από τις προσεκτικά επιλεγμένες λέξεις της συγγραφέως και τις μοναδικές εικόνες της Ίριδας Σαμαρτζή μεταφερόμαστε μέσα στο καταχείμωνο σε μια παραλία μακριά από την πόλη, εν μέσω καλοκαιριών διακοπών και παρακολουθούμε από απόσταση αναπνοής την περιπέτεια της μικρής Βασιλούς και το “ταξίδι” της προς την κίτρινη σημαδούρα. Με αφορμή λοιπόν το τρίτο της βιβλίο για παιδιά που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ηλίβατον, μιλήσαμε την Θεοδώρα Κατσιφή όχι μόνο για τη Βασιλού της, αλλά και για τους ήρωες των προηγούμενων παιδικών βιβλίων, την απόφασή της να αφήσει πίσω μια ήδη στημένη καριέρα στον τραπεζικό χώρο, την παρουσία της στο θέατρο και την τηλεόραση και τις ιστορίες που περιμένουν κρυμμένες στο συρτάρι.
Καταρχάς, θα θέλαμε να μας πείτε λίγα πράγματα για την “Κίτρινη Σημαδούρα” και να μας συστήσετε τη Βασιλού.
Η Κίτρινη Σημαδούρα είναι ένα βιβλίο για τη σύγκρουση της επιθυμίας ενός μικρού παιδιού με τους κανόνες που θέτουν οι ενήλικες. Μια ιστορία για το πώς αντιλαμβάνεται ένα παιδί τον εαυτό του και τις δυνάμεις του, πώς αντιδρά στα όρια και πώς αντιμετωπίζουν οι γονείς του την επιμονή του. Η Βασιλού είναι φιλοπερίεργη, τολμηρή, αυθόρμητη, ανυπόμονη, επίμονη, πεισματάρα, θέλει να ανακαλύψει τον κόσμο και πιστεύει ότι μπορεί να κάνει τα πάντα. Και βέβαια θέλει να μεγαλώσει γρήγορα! Δηλαδή είναι ένα παιδί σαν όλα σχεδόν τα παιδιά της ηλικίας της. Στην ιστορία μας, η κίτρινη σημαδούρα για τον μπαμπά της Βασιλούς είναι κάτι απλό, ένα σημείο στο οποίο μπορεί να φτάσει εύκολα, όπως κάθε ενήλικος. Όμως για την Βασιλού είναι ένας απαγορευμένος προορισμός, το όριο που της θέτουν οι γονείς της. Η σημαδούρα είναι μακριά, τα νερά ως εκεί είναι βαθιά και εκείνη μικρή, η μαμά δεν την αφήνει να πάει, πόσο μάλλον μόνη της. Έτσι, η σημαδούρα γίνεται για την Βασιλού διακαής πόθος, ένα τρόπαιο που πρέπει να αποκτήσει, μια μυστική αποστολή. Και εκεί, μεταξύ επιθυμίας και ορίου, γεννιούνται η αντίδραση και η ανυπακοή τις οποίες οι γονείς καλούνται να αντιμετωπίσουν και να χειριστούν.
Πώς πρόεκυψε η ιστορία και πώς τελικά έγινε βιβλίο;
Η ιστορία βασίζεται σε μια εμπειρία που είχα με την δική μου Βασιλού, την κόρη μου, όταν μια κίτρινη σημαδούρα της τράβηξε την προσοχή το καλοκαίρι που ήταν τεσσάρων ετών. Παρατηρώντας το παιδί σου το γνωρίζεις και το κατανοείς καλύτερα και μαθαίνεις από αυτό. Οι σκέψεις του, οι παρατηρήσεις του, οι αντιδράσεις του φωτίζουν με ένα άλλο φως τον τρόπο που βλέπεις τα πράγματα. Ενώ και οι δικές σου παιδικές αναμνήσεις ξανάρχονται στην επιφάνεια. Στην δική μου την περίπτωση, είχαμε βάλει στο μάτι με τον αδελφό μου μία βάρκα. Ήταν λοιπόν ένα θέμα που μου ήταν οικείο και ήθελα να το κάνω ιστορία. Πήρε τον δρόμο να γίνει βιβλίο όταν το διάβασε η εκδότρια των Εκδόσεων Ηλίβατον, Γεωργία Τσάκωνα. Η συνάντησή μας για μένα ήταν καρμική.
Την εικονογράφηση την έχει κάνει η Ιριδα Σαμαρτζή. Γνωριζόσασταν με την Ιριδα και πώς τελικά συνεργαστήκατε; Τι σας έκανε να την επιλέξετε για να εικονογραφήσει την Κίτρινη Σημαδούρα;
Είμαι θαυμάστριά της, αλλά δεν την γνώριζα προσωπικά. Η επιλογή να κάνει η Ίριδα Σαμαρτζή την εικονογράφηση ήταν της εκδότριας. Και πραγματικά το βιβλίο ευτύχησε στα χέρια της. Δεν μπορούσα να φανταστώ πιο πιστή εικονογραφική απόδοση της ιστορίας από αυτήν που έκανε. Με την κόρη μου έχουμε διαβάσει πολλά από τα παραμύθια που έχει εικονογραφήσει και πάντα με εντυπωσιάζει το γεγονός ότι δεν επαναλαμβάνεται.
Η Κίτρινη Σημαδούρα δεν είναι το πρώτο σας παιδικό βιβλίο. Θα θέλατε να μας πείτε πώς ξεκινήσατε να γράφετε, τι σας ώθησε να θέλετε να μιλήσετε σε παιδιά μέσα από ιστορίες και πώς αποφασίσατε να απευθυνθείτε τελικά σε εκδοτικούς;
Πάντοτε μου άρεσε να επινοώ και να διηγούμαι ιστορίες. Το πρώτο μου ακροατήριο ήταν τα ξαδέλφια μου τα καλοκαίρια που κάναμε κάμπινγκ. Στην πρώτη γυμνασίου έγραψα το πρώτο μου θεατρικό έργο. Σε εκείνη την ηλικία είχα αποφασίσει ότι ήθελα να γίνω συγγραφέας γι’ αυτό ζήτησα από τους γονείς μου μια γραφομηχανή ως δώρο Χριστουγέννων. Η γέννηση της κόρης μου πυροδότησε την επιθυμία μου να επινοώ και να γράφω ιστορίες για να επικοινωνήσω με το παιδί μου. Ήταν ένα υπέροχο συναίσθημα! Έγραφα πολύ και κάποια στιγμή σκέφτηκα να επιχειρήσω να εκδώσω τις ιστορίες μου θέλοντας να δω τι απήχηση θα είχαν σε ένα ευρύτερο κοινό. Όπως δηλαδή συμβαίνει σε κάθε άνθρωπο που θέλει να γίνει συγγραφέας. Οπότε, το επόμενο βήμα είναι να βρεις έναν εκδοτικό οίκο που να θέλει να εκδώσει τις ιστορίες σου.
Ας μιλήσουμε λίγο και για τα προηγούμενα βιβλία σας, “Τα μαγικά παπούτσια του κύριου Ερνέστο” και το audio-book “Ο Τσίφτης το σπουργίτι και το χριστουγεννιάτικο ελατο“, τις ιστορίες τους και τους πρωταγωνιστές τους, αλλά κι εκείνες τις ιστορίες που μπορεί να είναι ακόμα στο συρτάρι.
«Τα Μαγικά παπούτσια του Κυρίου Ερνέστο» είναι μια αρκετά σύνθετη ιστορία για τα περιβαλλοντικά προβλήματα και την στάση -ή πιο σωστά την αδιαφορία- του σύγχρονου ανθρώπου για αυτά. Ο Ερνέστο είναι ατομιστής, εγωκεντρικός και ματαιόδοξος. Όταν θα μάθει ότι ένας ξακουστός υποδηματοποιός φτιάχνει μαγικά παπούτσια που δίνουν σε όποιον τα φορά ό,τι επιθυμεί, θα του ζητήσει και ο ίδιος ένα ζευγάρι. Μα τα μαγικά παπούτσια θα τον υποχρεώσουν να πάει σε μέρη και να βρεθεί σε καταστάσεις που ούτε τον ενδιέφεραν ούτε θα επέλεγε ποτέ μόνος του. Και θα τον φέρουν αντιμέτωπο με μια άλλη πραγματικότητα. Τώρα ξαναδουλεύω την ιστορία για μια νέα, βελτιωμένη έκδοση και με νέα εικονογράφηση. «Ο τσίφτης το σπουργίτι και το Χριστουγεννιάτικο έλατο» είναι ένα χριστουγεννιάτικο οικολογικό παραμύθι, σε μουσική Πέτρου Κλαμπάνη και σκηνοθεσία Αγγελίτας Τσούγκου. Τον Τσίφτη ενσαρκώνει η Γεωργία Τσαγκαράκη. Ο Τσίφτης με τη βοήθεια των πουλιών ξεσηκώνει όλα τα αληθινά χριστουγεννιάτικα έλατα να εγκαταλείψουν τα σαλόνια των σπιτιών και να επιστρέψουν στην πλαγιά τους, εκεί που είναι το φυσικό τους περιβάλλον. Όλοι μπορούν να φανταστούν την απογοήτευση των μεγάλων αλλά δεν μπορούν να φανταστούν το χριστουγεννιάτικο θαύμα που θα ακολουθούσε. Στο συρτάρι μου υπάρχουν πράγματι πολλές ιστορίες αλλά δεν βιάζομαι. Πιστεύω και εγώ, όπως και πολλοί άλλοι, ότι ένα κείμενο πρέπει να ωριμάσει πριν δημοσιευτεί.
Πώς συνδυάζεται η καριέρα στην τράπεζα, με τη συγγραφή για την τηλεόραση, το θέατρο και τα παιδικά βιβλία και το Θέατρο Τέχνης;
Ακούγεται οξύμωρο, αλλά έτσι είναι η ζωή. Ήταν δύσκολο αλλά όταν δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς, προσαρμόζεσαι και το παλεύεις. Λίγο πολύ αυτό δεν κάνουμε όλοι;
Πώς όμως πήρατε την απόφαση να αφήσετε πίσω σας μια καριέρα στον τραπεζικό κλάδο και να ασχοληθείτε αποκλειστικά με τη συγγραφή;
Δεν ήταν εύκολο. Ταλαντεύτηκα πολύ και για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ομολογώ ότι ήθελα πολύ να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου στην συγγραφή βιβλίων, κυρίως παιδικών, και γι’ αυτό πήρα την μεγάλη απόφαση.
Υπάρχει κάποια ιστορία σας που περιμένει να εικονογραφηθεί και να κυκλοφορήσει άμεσα;
Άμεσα όχι, άλλωστε μόλις κυκλοφόρησε η «Κίτρινη σημαδούρα». Γράφω, όμως, μια δεύτερη ιστορία με πρωταγωνίστρια την Βασιλού με τίτλο «Το Μπλε Αδιάβροχο» που, καλώς εχόντων των πραγμάτων, υπολογίζουμε να κυκλοφορήσει στο τέλος του χρόνου. Υπάρχει και ένα θεατρικό που ναυάγησε πέρυσι, αλλά ελπίζω να γίνει φέτος.
Διαβάστε για την Κίτρινη Σημαδούρα εδώ.
