Τη μέρα που μεταμορφώθηκα σε πουλί

Συγγραφέας: Ινγκριντ Σαμπέρ

Εικονογράφος: Γκουρίντι

Απόδοση: Μαρία Παπαγιάννη

Εκδόσεις: Πατάκη

Χρονιά έκδοσης: 2017

Ηλικίες: 5+

 

Ενα αγόρι ανακαλύπτει τη μαγεία του έρωτα την πρώτη μέρα που πάει στο σχολείο. Η Φωτεινή – η συμμαθήτριά του – όμως έχει μάτια μόνο για τα πουλιά. Τα αγαπάει, τα παρατηρεί, τα φροντίζει όταν χρειάζεται, δεν θέλει να τα βλέπει κλεισμένα σε κλουβιά, αλλά να τα χαίρεται στη φύση και δεν βλέπει το αγόρι που για χάρη του έρωτά της για αυτήν έχει ο ίδιος μεταμορφωθεί σε πουλί, φορώντας μια υπερμεγέθη μάσκα που καλύπτει σχεδόν όλο του το σώμα. Μέσα από την ιστορία του αγοριού και της Φωτεινής, της τόσο αριστουργηματικά εικονογραφημένης από τον Ισπανό Γκουρίντι, αισθανόμαστε το μαγικό άγγιγμα του έρωτα, νιώθουμε το βίαιο συναίσθημα της αγάπης που εισβάλλει και φωλιάζει στην καρδιά, τις απαραίτητες πεταλούδες στο στομάχι. Κι ενώ μιλάμε για ένα εικονογραφημένο βιβλίο, δεν θεωρούμε πως απευθύνεται αποκλεστικά σε παιδιά. Η Ινγκρίντ Σαμπέρ διηγείται μια τρυφερή ιστορία, πλημμυρισμένη από όλη την παλέτα συναισημάτων που έχει την ικανότητα να δημιουργεί ο έρωτας και δημιουργεί μαζί με τον Γκουρίντι ένα βιβλίο που αποθεώνει την πρώτη αγάπη, το πρώτο σκίρτημα που τα παιδιά θα νιώσουν ούτως ή άλλως πολύ σύντομα στη ζωή τους και κανένα βιβλίο δεν χρειάζονται για να τους το πει. Το “Τη μέρα που μεταμορφώθηκα σε πουλί” έχει όμως τη δύναμη να εισβάλλει στην καρδιά του ενήλικα και να του ξαναθυμίσει εκείνο το πρώτο βλέμμα που κάνει το μυαλό να παγώνει, τα χέρια να μουδιάζουν, το στομάχι να , τα πόδια να μένουν καρφωμένα στη γη σαν καλά ριζωμένο δέντρο, τη γλώσσα να δένεται κόμπος και την καρδιά να χτυπάει τόσο δυνατά που να νομίζεις πως θα σπάσει. Ένα μικρό ασπρόμαυρο εικονογραφημένο ποίημα, ένα αριστούργημα για μικρούς, αλλά κυρίως για μεγάλους.

Η Γαλλίδα Σαμπέρ έχει ξανασυνεργαστεί με τον Ισπανό εικονογράφο Raúl Nieto Guridi στο The Last Tree, βιβλίο με οικολογικά μηνύματα που δεν έχει κυκλοφορήσει (ακόμα) στα ελληνικά και στο 5 Μύγες και μια τρομπέτα (εκδ. Μικρή Σελήνη).

 

ΜΟΙΡΑΣΕ ΤΟ

Τα ήσυχα βράδια

Η θεματολογία του βιβλίου αυτού περιστρέφεται γύρω από τη νύχτα και απ’ ό,τι συμβαίνει ‘στα σκοτεινά’. Σε τι οφείλεται η ύπαρξη της νύχτας, τι συμβαίνει στο σκοτεινό ουρανό, πως λειτουργεί ο ύπνος, γιατί το μαύρο κυριαρχεί στην όραση του ανθρώπου το βράδυ, ποια η σχέση των ζώων και κάποιων φυτών με τη νύχτα; Αυτές και πολλές άλλες ερωτήσεις που τυχόν έχουμε μεγάλοι και μικροί γύρω από τα λιγότερο φανερά και γνωστά ‘καμώματα της ημέρας’, απαντώνται μέσα σε 19 δισέλιδα.

Ο κύριος Γεμάτος και ο κύριος Αδειανός

Η Christina Bellemo με το απλό, μα βαθιά φιλοσοφικό, κείμενο της κατορθώνει από τις πρώτες μόλις σελίδες του βιβλίου να ανακινήσει τα έντονα, αλλά και τα πιο οικεία συναισθήματα. Με ρήματα όπως «νιώθω», «χρειάζομαι», «φοβάμαι», «συγκινούμαι», που φανερώνουν αμέσως τη συναισθηματική κατάσταση των δύο ηρώων, πετυχαίνει την ταύτιση των αναγνωστών/ριών και παράλληλα τους δίνει τη δυνατότητα να αναστοχαστούν τις έννοιες της συνύπαρξης, της συνδιαλλαγής και της συμπόρευσης.

Όταν ανοίγω τα φτερά μου

Ένα πολύ ιδιαίτερο βιβλίο, εικονογραφικά και θεματικά, είναι αυτό του Marc Majewski, ένας ύμνος στη γονεϊκή αγάπη. Η ιστορία ανοίγει με ένα υπέροχα ανακατωμένο παιδικό δωμάτιο, εκεί που ένα μικρό αγόρι φοράει τα πολύχρωμα φτερά πεταλούδας που μόλις έφτιαξε και βγαίνει ολόχαρο στην εξοχή να παίξει και να “πετάξει”.