
Κείμενο: Χούντα Αλ Σάουα
Εικονογράφηση: Σιένι Σεπτιμπέλα
Απόδοση: Βίκυ Πορφυρίδου
Εκδόσεις: Βακχικόν
Χρονιά έκδοσης: 2025
Ηλικίες: 5+
Η Ζάχρα είναι ένα από τα πολλά γαϊδουράκια που ζουν στην πόλη της Γάζας. Συνοδεύει τον Σάμι στις καθημερινές δουλειές του στην πόλη. Παλαιότερα μετέφερε φαγητό σε σπίτια, σε σχολεία και άλλα χρειαζούμενα πράγματα σε ανθρώπους χωρίς αυτοκίνητο. Απ΄όταν ξέσπασε ο πόλεμος, άλλαξε καθήκον και προορισμό. Ταυτόχρονα, βλέπει τον κόσμο αλλιώς, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Και περιμένει…
Η συγγραφέας έζησε τα παιδικά της χρόνια στη Γάζα, επομένως μας μεταφέρει αληθινές εικόνες μέσα από τα μάτια ενός γαϊδουριού, συχνού μέσου μεταφοράς στην πόλη. Οι πρώτες σελίδες του βιβλίου είναι αφιερωμένες σε ειρηνικές μέρες στη Γάζα, περιγράφοντας την ημέρα της Ζάχρα με τον Σάμι, με τρόπο που να χωράει συνήθειες, παραδοσιακά φαγητά και ονόματα. Έτσι, το βιβλίο αυτό είναι μοναδική ευκαιρία να έρθουν τα παιδιά κοντά με τη ζωή των παιδιών σε έναν ιδιαίτερο τόπο, που το μόνο που ξέρουν για αυτόν είναι ο πόλεμος. Το πώς η ζωή συνεχίζεται σε εμπόλεμη περίοδο είναι επίσης κάτι δυσεύρετο για τα παιδιά, ειδικά με τρόπο κατάλληλο για την ηλικία τους. Από τα παιδιά, ποτέ δεν λείπουν οι ευχάριστες στιγμές και τα γέλια, ακόμη και στις δύσκολες περιόδους, κάτι που η συγγραφέας φροντίζει να επαναφέρει χωρίς υπερβολές, στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου.
Το καθεστώς ανελευθερίας που βιώνουν οι απλοί πολίτες της Παλαιστίνης, εκτός από τη χρήση λέξεων-κλειδιών, περνά έμμεσα στον αναγνώστη μέσω μιας μόνιμης θλίψης στα -συχνά χαμογελαστά- πρόσωπά τους. Η φύση, τα παιδιά, οι δρόμοι, το σχολείο, τα σπίτια, το ντύσιμο είναι συνηθισμένα, χωρίς να λείπουν οι ‘τοπικές πινελιές’ (μαντήλες, αραβικοί χαρακτήρες). Ο πόλεμος απεικονίζεται μέσω γκρεμισμάτων και ανθρώπων που αγωνιούν και πονούν. Εχθρικές ή πολεμικές σκηνές και όπλα λείπουν παντελώς από την εικονογράφηση, επομένως το βιβλίο είναι κατάλληλο για κάθε ηλικία.
Το βιβλίο πραγματεύεται την καθημερινότητα των παιδιών και των απλών ανθρώπων που προσπαθούν να επιβιώσουν σε μια εμπόλεμη ζώνη. Μέσω της αφήγησης της καθημερινής ζωής στη Γάζα από την ίδια τη Ζάχρα, αποφεύγεται η τραγικότητα ενός διηγήματος που περιλαμβάνει πόλεμο από τη μεριά του παιδιού, αλλά και η συνήθης ή μεροληπτική ματιά του ενήλικα. Αν και η διήγηση αφιερώνεται στην επίκαιρη συνθήκη της Παλαιστίνης, οι δυσκολίες, η αγωνία, οι απώλειες και τα συναισθήματα δεν έχουν πατρίδα ή θρησκεία. Ο πόλεμος σκορπίζει θλίψη, αλλά το βιβλίο στέκεται στην αντοχή, στην αλληλεγγύη, στο θάρρος, στην υπομονή και στην ελπίδα, ως ‘τα όπλα’ των ανθρώπων στις δύσκολες περιόδους.


