Συγγραφέας: Sean Ferrell
Εικονογράφηση: Charles Santoso
Απόδοση: Αντώνης Παπαθεοδούλου
Εκδόσεις: Παπαδόπουλος
Χρονιά έκδοσης: 2018
Ηλικίες: 3+, 5+
Η Ρούθυ έχει ένα πρόβλημα. Δεν είναι πως δεν της αρέσει το σχολείο ή οι συμμαθητές της, τα μαθήματα ή η τάξη. Το πρόβλημά της είναι το Τζάτζαλο. Πετάει μολύβια στη δασκάλα όταν εκείνη μιλάει (θέματα αρχής), σκίζει τις ζωγραφιές των συμμαθητών της (αισθήματα ζήλιας), ρεύεται (χωρίς τρόπους), φωνάζει με αποτέλεσμα οι υπόλοιποι στην τάξη να το φοβούνται και να μην θέλουν να κάνουν παρέα μαζί του. Δηλαδή με τη Ρούθυ. Γιατί το Τζάτζαλο είναι η Ρούθυ. Είναι μέρος της, κομμάτι του εαυτού της, της ταυτότητάς της. Κάποια στιγμή όμως η μικρή θα καταλάβει πως είναι εντάξει να έχεις ένα Τζάτζαλο, γιατί όλοι έχουν ένα Τζάτζαλο, μόνο που πρέπει να το μάθεις να είναι λίγο πιο ήσυχο, σίγουρα να ζητάει συγγνώμη όταν κάνει κάτι που πληγώνει τους άλλους και να το αποδεχτείς όπως είναι, προσπαθώντας να το καταλάβεις.
Ο Sean Ferrell ακουμπάει ξανά θέματα συμπεριφοράς και συναισθημάτων όπως ακριβώς είχε κάνει και με το προηγούμενο βιβλίο του, το “Ι don’t like koala” και μαζί με τον Charles Santoso μιλούν για την ανάγκη της ενσυναίσθησης και της κατανόησης. Μπορεί στην πρώτη του ανάγνωση το βιβλίο να ξενίσει κάποιους, αφού φαίνεται σαν η Ρούθι να ρίχνει το φταίξιμο για την κακή της συμπεριφορά στο Τζάτζαλό της, όμως μέχρι να φτάσεις στην τελευταία σελίδα έχεις καταλάβει πως Τζάτζαλα υπάρχουν παντού και σε όλους μας, μικρούς και μεγάλους, γιατί όλοι μας έχουμε καλές και κακές μέρες, όλοι μας βασανιζόμαστε από τον μερικές φορές κακό μας εαυτό, από το μικρό προσωπικό μας τέρας που πρέπει όμως να το κατανοήσουμε πλήρως, ώστε να καταφέρουμε να το δαμάσουμε. Ενα πανέμορφο βιβλίο κειμενικά και αισθητικά για τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τα συναισθήματα, ένα βιβλίο που διασκεδάζει, συγκινεί και δίνει άπειρες λαβές όχι μόνο για συζητήσεις, αλλά και για πολλές εικαστικές κατασκευές και παιχνίδι.
