Συγγραφέας – εικονογράφος: Ιρις Σαμαρτζή
Εκδόσεις: Ίκαρος
Χρόνια έκδοσης: 2020
Ηλικίες: 3+, 5+
Δύο μικρά σε ηλικία κορίτσια, δύο πολύ αγαπημένες φίλες που μένουν η μία δίπλα στην άλλη και ζουν για να παίζουν μαζί. Αυτές είναι οι πρωταγωνίστριες του καινούριου βιβλίου της Ίριδας Σαμαρτζή, που αναλαμβάνει για πρώτη φορά και τον ρόλο της συγγραφέα, πέρα από αυτόν της εικονογράφου. To ένα από αυτά τα κορίτσια, στήνει με το μυαλό της τον τέλειο κόσμο για τις δυό τους, ένα κόσμο στον οποίο θα μπορούσαν να ζουν και να παίζουν χωρίς σταματημό. Βάζει δίπλα στο σπίτι της μια παιδική χαρά για να παίζει μόνο με τη φίλη της κι ύστερα ένα δωμάτιο για τα ζώα που αγαπούν – κι είναι πολλά και φανταστικά! – και μετά μια βιβλιοθήκη για να διαβάζουν βιβλία, μια πισίνα για να κολυμπούν το καλοκαίρι, ένα παγωτατζίδικο μόνο για κείνες, έναν πύργο, ένα σκάμα με χώμα για να φυτεύουν λουλούδια και να παίζουν. Ομως όσο εκείνη προσθέτει πράγματα, η φίλη της η Τάτα, όλο και φεύγει από το πλάνο. Μετακινείται μέχρι που χάνεται από τα μάτια μας. Και τότε η πρωταγωνίστρια θα την αναζητήσει: Τάτα;; Πού είσαι Τάταααααα;!
Η “Τάτα;;” είναι ένα από τα πιο όμορφα, πιο ζωντανά, πολύχρωμα, αστεία και παιδικά* παιδικά βιβλία του 2020. Το κείμενο συνυπάρχει αρμονικά με την εικόνα, δεν την υπερκαλύπτει, δεν την κάνει να ασφυκτιά· της αφήνει τον χώρο που της αναλογεί, ώστε να ξεδιπλωθεί και να δώσει στον αναγνώστη πολλά παραπάνω από αυτά που περιγράφονται με λέξεις, στοιχεία που θα πρέπει να τα αποκωδικοποιήσει για να καταφέρει να δει αυτό που θέλει η δημιουργός του. Η Ιρις Σαμαρτζή είναι γνωστή για τα τρισδιάστα σκηνικά που δημιουργεί και έχει βραβευτεί πολλές φορές για τα βιβλία που έχει εικονογραφήσει. Εδώ χρησιμοποιεί διάφορες τεχνικές (κολλάζ, χειροτεχνία, ζωγραφική) για να στήσει τον κόσμο των δύο κοριτσιών και σε κάθε δισέλιδο προσθέτει και κάτι μέχρι που να μην χωράει τίποτα πια, ούτε καν την μία εκ των πρωταγωνιστριών. Και όπως πάντα, δίνει βάση στη λεπτομέρεια, καθώς αυτή είναι που καθορίζει την πορεία της ιστορίας της. Μια ιστορία που εξυμνεί την οργιώδη φαντασία των παιδιών, τη φιλία, τα παιδικά “θέλω” που δεν έχουν σταματημό και όρια. Στοιχείο που παραξενεύει στην αρχή, αλλά βγάζει νόημα στο τέλος, η ανωνυμία του ενός κοριτσιού. Ισως με αυτόν τον τρόπο η δημιουργός της ήθελε να δώσει χώρο στον μικρό σε ηλικία αναγνώστη να καθρεφτιστεί στην ιστορία που διαβάζει, να δει στο πρόσωπο της μικρής, τετραπέρατης νεαρής τον εαυτό του.
*Η χρήση της λέξης “παιδικά” δύο φορές δεν αποτελεί τυπογραφικό λάθος, αλλά επισήμανση ότι η “Τάτα;;” αποτελεί ίσως ένα από τα λίγα εικονογραφημένα βιβλία που απευθύνονται σε παιδιά κι όχι στον ενήλικα αναγνώστη που θα τα αγοράσει.
