(Δεν είμαι) Μόνη

Κείμενο και Εικονογράφηση: Scott Stuart
Διασκευή: Πέτρος Γαϊτάνος
Εκδόσεις: Άμμος
Ηλικίες: 3+

Η ιστορία αυτή διαδραματίζεται στο σύμπαν. Η Γη (μαζί της και εμείς) γνωρίζει ένα-ένα τα μέλη του ηλιακού μας συστήματος. Αποζητά παρέα, αλλά μάταια. Όλοι έχουν ένα λόγο να την απορρίψουν. Είναι όμως στ’ αλήθεια όλο ελαττώματα; Τελικά, θα γνωρίσει την παντοτινή φιλία που τόσο ονειρεύεται και προσπαθεί;

Όσο και αν μαθαίνει κανείς για το ηλιακό μας σύστημα (βασικά χαρακτηριστικά κάθε πλανήτη, δημιουργία Σελήνης κλπ), το βιβλίο αυτό ένιωσα να τιμά το ‘διαφορετικό’ παιδί, που ψάχνει τους άλλους, αλλά και τον εαυτό του. Η Γη, αν και μικρή, είναι πράγματι ιδιαίτερη και μοναδική. Τα χαρακτηριστικά της χλευάστηκαν. Η στάση της όμως -καθώς και το παρελθόν της- μπορούν να εμπνεύσουν και να ενθαρρύνουν κάθε αναγνώστη -όσο μικρός και αν είναι ή αισθάνεται- να είναι υπερήφανος για τον εαυτό του και να διεκδικεί με ευγένεια και επιμονή αυτό που θέλει. Ο έμμετρος λόγος του κειμένου είναι εντυπωσιακός και ιδιαίτερα απολαυστικός σε μεγαλόφωνη ανάγνωση. Στο εξώφυλλο του βιβλίου, η άρνηση της μοναξιάς με μικρά γράμματα προφητεύει το ευτυχές τέλος της ιστορίας και δίνει ελπίδα για τις αλλαγές που προσβλέπουμε.

Το βιβλίο δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην εναλλαγή των συναισθημάτων: στεναχώρια, ελπίδα, θυμός, περιφρόνηση, αδιαφορία, απογοήτευση, θλίψη, αγωνία, αγάπη, ευτυχία. Η εικονογράφηση είναι λιτή και εστιάζει στην έκφραση όλων αυτών των συναισθημάτων, μέσω της προσωποποίησης και των έντονων εκφράσεων που παίρνουν όλα τα ουράνια σώματα. Στο τελευταίο δισέλιδο, η Γη και η Σελήνη -σε μαύρο φόντο- ζουν την πιο ευτυχισμένη στιγμή της ημέρας τους. Μακάρι οι μικροί αναγνώστες να νιώσουν ότι ένιωσα και εγώ: μια πρόσκληση να δούμε το φως στο σκοτάδι και να αποδιώξουμε μια για πάντα το φόβο μας για αυτό.

ΜΟΙΡΑΣΕ ΤΟ