Συγγραφέας: Christina Bellemo
Εικονογράφος: Liuna Virardi
Μετάφραση: Μαρία Σούμπερτ
Εκδόσεις: Άμμος
Χρονολογία έκδοσης: 2024
Ηλικίες: 5+, 7+, 9+, +12, +15
Ο κύριος Γεμάτος είναι τόσο γεμάτος, που δε νιώθει ποτέ μοναξιά και είναι πάντα τόσο δυνατός και σκληρός και γενναίος. Είναι τόσο γεμάτος που δεν έχει χώρο για τίποτα άλλο μέσα του. Άλλωστε είναι τόσο γεμάτος που δεν χρειάζεται τίποτα… Ο κύριος Αδειανός από την άλλη είναι τόσο άδειος, που τα πάντα θα χωρούσαν μέσα του και είναι πάντα διάφανος και αόρατος και νιώθει πάντα ελεύθερος. Άλλωστε είναι τόσο άδειος που δεν έχει τίποτα να χάσει… Ή τουλάχιστον έτσι πιστεύουν και οι δυο τους. Όλα ανατρέπονται όμως όταν συναντούν ο ένας τον άλλον και τότε καταλαβαίνουν πως κάτι χρειάζονται και πως κάτι είχαν χάσει μέχρι να συναντηθούν.
Η Christina Bellemo με το απλό, μα βαθιά φιλοσοφικό, κείμενο της κατορθώνει από τις πρώτες μόλις σελίδες του βιβλίου να ανακινήσει τα έντονα, αλλά και τα πιο οικεία συναισθήματα. Με ρήματα όπως «νιώθω», «χρειάζομαι», «φοβάμαι», «συγκινούμαι», που φανερώνουν αμέσως τη συναισθηματική κατάσταση των δύο ηρώων, πετυχαίνει την ταύτιση των αναγνωστών/ριών και παράλληλα τους δίνει τη δυνατότητα να αναστοχαστούν τις έννοιες της συνύπαρξης, της συνδιαλλαγής και της συμπόρευσης. Είναι ένα βιβλίο που απευθύνεται σε παιδιά και εφήβους, το οποίο αν διαβαστεί μεγαλόφωνα ανοίγει τη συζήτηση μεταξύ ενηλίκων και παιδιών/εφήβων για τους φόβους τους, τις συγκρούσεις τους, τα συναισθήματά τους και τις σκέψεις τους όπως: «εγώ και οι άλλοι».
Η εικονογράφηση, απλή, αλλά τόσο δυνατή, που συμπληρώνει την ιστορία, ακολουθώντας τους διαλόγους. Το λιτό σχέδιο απεικονίζει με όμοιο τρόπο τον κύριο Γεμάτο και τον κύριο Αδειανό. Μπορούμε να σκεφτούμε πως φανερώνει ακριβώς την παραπάνω σκέψη, αξιοποιώντας το άσπρο και το μαύρο, στοιχεία που συμβολίζουν την αντίθεση, αλλά παράλληλα που συμπληρώνουν το ένα το άλλο.
«Κάποιες μέρες νιώθω όπως ο κύριος Γεμάτος και κάποιες άλλες όπως ο κύριος Αδειανός», παραδέχτηκε η έφηβη Β. όταν διαβάσαμε μεγαλόφωνα το βιβλίο στην ομάδα μας. Σκέφτομαι, πως πράγματι έχει δίκιο. Πόσες φορές χρειάζεται να κάνουμε χώρο μέσα μας για να χωρέσουμε το συναίσθημά μας, ή μία σκέψη μας; Πόσες φορές δεν έχουμε σκεφτεί πως θα θέλαμε να είμαστε διάφανοι/ες, ή πολύ δυνατοί/ες; «Ο κύριος Γεμάτος και ο κύριος Αδειανός» είναι ένα βιβλίο για τη σημαντικότητα της συνάντησης μας με τους «άλλους», για την εμπιστοσύνη και για τη δύναμη να αναγνωρίζουμε και να «κάνουμε χώρο» και στον δικό μας «άλλο».
