Συγγραφέας: Ελένη Πολυματίδου
Εικονογράφηση: Δωροθέα Λούκρη
Εκδόσεις: Γράφημα
Χρονιά έκδοσης: 2018
Ηλικίες: 5+
Η Ελένη μισεί τα μαλλιά της. Είναι φουντωτά και την κάνουν να φαίνεται τεράστια. Οι συμμαθητές της την κοροϊδεύουν, η δασκάλα της δεν μπορεί να δει τον μαθητή που κάθεται πίσω της και το μόνο που θέλει η Ελένη είναι να είχε μαλλιά ίσια, όπως τα άλλα κορίτσια, ίσια και λαμπερά και ευκολοχτένιστα. Θυμάται, δε, μια φορά που πήγε στο κομμωτήριο και της έκοψαν καρέ. Τεράστια αποτυχία. Μιαν άλλη φορά, η μαμά της είχε προσπαθήσει να της τα ισιώσει. Τζίφος! Πόσο τα μισούσε τα μαλλιά της η Ελένη. Μέχρι που γνώρισε τη Στεφανία και άλλαξε γνώμη. Δυο κορίτσια διαφορετικά το ένα από το άλλο, αλλά τόσο ίδια, δυο παιδιά που χωρίς να το πολυσκεφτούν, ξέρουν τον τρόπο να βοηθήσουν το ένα το άλλο.
Η Ελένη Πολυματίδου γράφει μια τρυφερή ιστορία που αγγίζει πολλά θέματα: τη φιλία, το διαφορετικό, την αγάπη, αν και αναφέρεται σε ένα θέμα στενάχωρο. Ας ξεκαθαρίσουμε πως εδώ στην Κόκκινη Αλεπού δεν προτιμούμε και δεν προτείνουμε παιδικά βιβλία που μιλούν για παθήσεις, για διάφορους λόγους, με κυριότερο ίσως τον τρόπο με τον οποίο οι συγγραφείς που έχουν γράψει ανάλογα βιβλία επιλέγουν να γνωρίσουν στα παιδιά τέτοια θέματα, όπως μια σοβαρή ασθένεια. Η συγγραφέας όμως σε αυτήν την περίπτωση, αν και θέτει την αρρώστια (καρκίνος) σε πρώτο πλάνο, δεν τη βροντοφωνάζει. Αντίθετα, τη βλέπει από μια διαφορετική πλευρά, από αυτήν της φιλίας και της δύναμης της θέλησης και της στήριξης. Και τη βλέπει μέσα από τα μάτια ενός μικρού κοριτσιού, όχι από τα δικά της. Με χαρα διαπίστωσα ότι λείπει το συναισθηματικό κομμάτι που θα προκαλούσε την φόρτιση του ενήλικα και ίσως και το δάκρυ. Απουσιάζει ο διδακτισμός, απουσιάζει η γνώμη του ενήλικα. Είναι ένα βιβλίο που κατά βάση μιλάει για το διαφορετικό και πώς μας κάνει να νιώθουμε ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό μας, δίνει τροφή για συζήτηση, ώστε μέσα από αυτήν κι όχι την ιστορία να γνωρίσουμε το θέμα της ασθένειας στο σημείο που ο καθένας (γονιός, εκπαιδευτικός, κλπ) θέλει και μπορεί και προωθεί την ενσυναίσθηση μέσα από την κίνηση της μικρής Ελένης, χωρίς πάλι να προκαλεί το συναίσθημα.
